Somebody That I Used To Know(Completed)

Chapter 4

Chapter 4

WARNING: Not suitable for young readers or sensitive minds. This chapter contains graphic sex scenes, adult language and situation intended for mature readers only. RATED SPG!

IKATLONG araw na ngayon ni lola sa ospital. Sabi ng doctor unti-unti nadaw lumalaki ang tumor sa mattress nito. Kaya I need money right now para pambili sa mga mahahaling gamot ni lola sa ospital. Why this hell happened to me? Binili ko naman ang lahat na mga gamot ni lola ah, para lang maging okay siya pero bakit ganito. Lola's all she knew is diyabetes lang ang sakit niya, hindi niya alam na may cancer siya sa mattress. Natatakot akong sabihin sa kanya na may tumor siya kasi ayaw kung mag-alala siya sa akin sa kahahanap ng pera. Basta.... ako ang bahala. Mag du-double time ako ngayon sa trabaho ko para mas malaki ang sahod na makukuha ko.

Maaga akong nandito ngayon sa kompanya. Halos wala pangang mga tao ehh, para makabawi naman ako noong mga nakaraang araw na late ako pumasok dito.

Agad kong sinimulan ang aking trabaho. Winalisan kona ang lahat na mga maduduming sahig at pinupunasan ang mga maalikabok na bagay. Nagpahinga muna ako ng mga ilang saglit para mawala-wala ang pagod na nararandaman ko ngayon. Pero kahit papaano, hindi parin mawala sa isipan ko si lola. Sana okay lang siya ngayon. Sana mabuti na ang pakiramdam niya.

"There you are, Ms. Saylan!" nakakatakot na sigaw naman sa akin ng hipong ito. Ano na naman kaya ang sasabihin nito sa akin. Lintik naman ohh, badmood ako ngayon. Marami akong problema ngayon ayaw ko muna marinig ang mga litanya niya sa akin.

"Yes, Ms. Sanchez. Ano po ang kailangan niyo?" ani ko naman sa kanya na walang ka expre-expression ang itsura ng aking mukha.

"You're fired!" Ano? totoo ba itong narinig ko galing sa kanya? Tanggal na ako sa trabaho ko!

"You're fired, Ms. Saylan! sabi niya ulit sa akin. I really don't know sa gagawin ko ngayon. Kailangan ko talaga ang trabahong ito dahil ito nalang ang inaasahan namin ng lola ko. Paano na ito ngayon? At ano naman ang dahilan ng hipong ito bakit niya ako sinasanti?

"Sa anong dahilan naman Ms. Sanchez? Please give me another chance, hindi na talaga ako mali-late sa trabaho ko.." pagmamakaawa ko sa kanya. Kung pwede lang luluhod ako sa sahig para mabigyan niya lang ako ng chance sa trabaho ko. Kailangan ko talaga ng pera ngayon. Lagot! Paano nalang ang mga gamot ni lola?

"No need to explain! umalis kana dito ngayon din, okay?" tanging sagot na iniwan niya sa akin na agad niya namang tinawag ang mga guard para mapalabas ako sa kompanya. Walang hiyang hipon na ito, pinasisanti niya ako na walang matinong dahilan. Ang hanep din niya! Wala siyang karapatang tanggalin ako sa trabaho ko.

"Ms. Sanchez, pag-usapan naman natin to oh, please.. Kailangan ko talaga ang trabaho ko ngayon. Ms. Sanchez..."pagmamakaawa ko sa kanya pero hindi lang niya ako pinansin at patulo'y lang ito sa kinaroroonan niya.

"Ma'am, Maari napo kayong makalabas sa kompanyang ito baka kasi mapapagalitan kami ni Ms. Sanchez..." sabi naman sa akin ng mga mamang guard na ito. Wala na akong ibang nagawa kung hindi hinubad ang uniporme ko at agad linisanan ang kompanya.

Sa mga ilang minutong paglalakad sa kawalan natagpuan ko nalang ang sarili ko sa isang simbahan. Ou, nandito nga ako ngayon sa simbahan. Agad akong nagdasal sa poong may kapal na sana gabayan niya ang lola ko lalung-lalo na ngayon na may kalubhaan siya. Si Lola nalang ang tanging tao na meron ako kaya kailangan na kailangan ko talaga siya.

Pagkatapos ko magdasal sa simbahan agad kong binalikan ang lola sa ospital. Nang pagkakita ko sa kanya, di'ko maiwasang mapaiyak, dahil nga wala na akong trabaho sa kompanyang pinagsisilbihan ko.