Somebody That I Used To Know(Completed)

Chapter 29

Chapter 29

Christina's POV

SAAN ko ba makikita si Adam? Ilang araw nadin siyang hindi nagpapakita sa akin. Ang tanging alam ko ay bumalik na siya sa kanila sa mansyon. Pero nasaan naba talaga siya? Gustong-gusto ko na siyang makita para maitanong ko sa kanya na kami padin ba at kung mahal paba niya ako?

What happened to you Adam bakit mo ako iniwan mag-isa sa ere? Sabi mopa na mahal na mahal mo ako at hindi mo ako kayang iwan pero ano tong ginawa mo sa akin ngayon? Baliw na ako sa kaiisip sayo.

Natauhan lang ako ng biglang tumunog ang aking cellphone. Isang unknown number, pero kanino naman ito? Agad kong pinulot sa kama ang cellphone at agad ko sinagot.

"H-hello."matipid na sagot ko sa kabilang linya.

"C-Christina?" naging estatwa ako dahil sa boses ng kabilang linya. Biglang lumapad ang ngiti sa aking labi.

"A-Adam, baby ko?" kandautal na sabi ko.

"Yup, this is me, meet me this 7 in the evening at Lovingly Pension House." anito. Parang sasabog na ang puso ko ngayon dahil sa sinabi sa akin Adam. Is this true? He really wants to see me this evening. Miss na naba niya ako? After how many days sa kahahanap ko sa kanya at ngayon kausap ko na siya. I can't believe this.

"A-Ad—- totoot." hindi kuna natapos pa ang dapat kong sabihin nang biglang namatay ang tawag ng kabilang linya.

-----

"I....I love you so much, Adam." Kinikilig na bulong ko sa tenga niya. Katulad ng dati nakatingin parin ito sa kawalan na parang may malalim na iniisip. Wala ni' konting bakas ng kanyang emosyon ang makikita mo sa mukha niya. Pinisil-pisil ko nalang ang reddish niyang mukha para ikubli ang hiyang nararandaman ko ngayon.

Ilang segundo ang lumipas.Nakatuon nadin ang tingin niya sa akin. And yes, it's my time again to say those words to him. Baka hindi talaga niya naulinigan iyon. O' baka nagbingi-bingihan lang talaga siya.

"I... love you, Adam." malinaw na pagkabigkas ko sa kanya na ngayo'y nagtama na ang mga mata namin sa isa't-isa.

Ilang mga segundo muna ang lumipas bago siya nagsalita.

"Adam......."

"A-Adam..."

"A-Adam.." kandautal na pagkabigkas ko sa pangalan niya.

"Sorry, Christina, hindi kita mahal. You're not my type." Walang pagdadalawang sabi niya sa akin. Hubad siyang tumayo at agad namang isinuot ang pantalon niya.

"Adam..wait! Nakulangan kaba? Hindi kaba nakontento? If you want, I'll give you another round?!" pagpigil ko sa kanya.

"Enough for this Christina! Tama na baka may makakita pa sa atin dito. Here's your money bitch!"Taas noong turan niya sa akin habang dumadampot siya ng pera sa bulsa ng pantalon niya at agad niya naman itong itinapon sa akin. "And please, kalimutan na natin kung ano ang meron sa atin noon at nangyari sa atin ngayon."

Halos matunaw na ako sa aking kinatatayuan. Pero hindi parin ako naniniwala sa mga sinasabi niya. I know how much he loves me.

Lalabas na sana siya sa motel na kinaroroonan namin ng bigla kong pinigilan ang kaliwang braso niya.

"A-dam, diba mahal mo din ako? Please, huwag mo akong iwan!"parang batang pagmamakaawa ko sa kanya.

"Stay away from me whore... Diba pera lang naman ang kailangan mo. Don't you?"

Parang nabunutan ako ng tinik sa aking lalamunan nang marinig ko mismo sa bibig niya ang mga salitang iyon. Bigla ko'ng naramdaman ang kirot sa aking dibdib. Paano niya nagawa sa akin ito. After all happiness we did akala ko kilala ko na siya. Akala ko mahal na niya ako. Akala ko ako lang ang babaeng mamahalin niya.

Sapat na ang aking mga naulinigan para magbulag-bulagan pa. Bakit niya nagawa sa akin ito? Minahal ko naman siya ng totoo?

Wala na akong ibang nagawa habang pinagmasdan siyang lumalakad palayo sa silid na kinaroroonan ko. Iyak nalang ang tangi ko'ng nagawa habang yinayakap ang mismong sarili ko.

Paano niya nagawa sa akin ito? He just only using me to be his fuck*ng slut. He's a user. He's a damn user! That asshole! How could he do this to me?

Patulo'y lang parin ako sa pag-iyak habang pinagmasdan ang pintuan ng silid na kinaroroonan ko ngayon at nagbabasakaling babalikan ako ng taong mahal ko. Pero hindi, hindi na siya bumalik. Hindi na niya ako binalikan. Hanggang sa tumunog ang cellphone ko kaya taranta akong tumayo para kunin ito sa kama.

Sana si Adam na ito! Sana nagsisisi na siya sa ginawa niya sa akin. Pupulutin kuna sana ito nang bigla akong napako dahil sa musikang aking naulinigan kasabay ang mga luhang tumutulo sa aking mga mata.

"But you didn't have to cut me off, Make out like it never happened and that we we're nothing..

I don't even need your love, but you treat me like a stranger and that feel so rough....

No you didn't have to stoop so low, have your friends collect your record and then change your number...

I guess that I don't need that though, nowyou're just somebody that I used to know..."