Somebody That I Used To Know(Completed)

Chapter 28

Chapter 28

Adam's POV

SIGURADO na ako sa decision ko. After all naging tanga ako sa nararandaman ko kay Christina. I was so pathetic. Napakatanga ko talaga, binilog lang pala ako ng babaeng iyon. She's a damn user.

Matibay ang ebedensya ko laban sa mga kagaguhang ginagawa ni Christina sa akin. Sapat na sa akin ang mga larawan sa akin para—

"Sir Adam!"gulat na gulat na tawag sa akin ng maid namin sa mansyon. Nandito nga pala ako ngayon sa labas ng aming mansyon.

"Where's daddy?" tanong ko sa maid.

"Nasa loob po sir. Pumasok po kayo." suhestiyon ng maid sa akin.

Agad naman akong pumasok sa loob ng mansyon. Pagkapasok ko'y agad linibot ng aking mga mata ang buong lugar hanggang sa may naulinigan akong may nagsalita sa aking likuran. Si Daddy. Si Daddy nga ang taong ito.

"Ang kapal kapal din ng mukha mo para pumasok dito sa mansyon. Ano naghihirap kanaba? Tinakwil na kita bilang anak ko kaya umalis kana dito ngayon." ani nito.

"D-Dad.." kandautal na bigkas ko.

"Gusto mobang magpatawag pa ako ng mga guwardiya para paalisin ka sa mansyon na ito? Get out in this house right now! Umalis kana sa pamamahay na ito!" wika sa kin ni Daddy.

"Dad, hindi..." tanging salitang lumabas sa aking bibig.

"Anong hindi? I said na lumabas kana dito ngayon sa mansyon!"

"Dad, I'm sorry. I was wrong! Nagsisisi na ako sa decision ko. Tama nga kayo, tama nga ang mga sinabi mo sa akin. Dad, I'm really, really sorry." saad ko kay Daddy.

"Son, do you mean na babalik kana dito sa bahay? Iiwanan mo na yung babaeng iyon?" tanong niya sa akin. Tumango naman ako sa kanya.

Agad namang lumapit si Daddy sa akin at yinakap ako. Daddy's right, sana nakinig na ako dati sa kanya.

-----

MALINAW nadin sa akin ngayon ang lahat na mga pinanggagawa ni daddy against to me noon. Kaya pala, kaya pala mi' isa sa mga inaaplayan ko'y walang tumatangap sa akin kasi siya ang may kagagawan ng lahat para hindi ako matanggap sa mga kompanyang inaaplayan ko. Para iparandam niya sa akin ang hirap kasama si Christina. Ang babaeng manggagamit.

Ibinalik nadin pala ako ni Daddy sa kompanya. Balik dati na ako sa buhay ko. Ito nalang ang tanging bagay meron ako ngayon ang kompanya, kaya ngayon ibibigay kuna talaga ang lahat na attention ko sa trabaho ko ngayon.

Christina's POV

MGA ilang araw ang dumaan magmula nung hindi na umuwi si Adam sa bahay, nabalitaan ko nalang na bumalik napala ito sa kanilang mansyon. I don't know why pero bakit siya umuwi sa kanila? Siguro narealize na niya ang hirap dito sa bahay kaya siya bumalik sa kanila.

Ewan ko, mahanggang ngayo'y naguguluhan parin ako sa mga nangyayari. Iniwan naba talaga ako ni Adam? Hindi naba niya talaga ako mahal? Pero bakit? B-Bakit? Bakit hindi na siya nagpaparamdam sa akin? Bakit hindi na siya nagpapakita sa akin? Gusto ko nang eksplinasyon kung bakit niya ginawa ang mga bagay na ito sa akin. Mahal ko siya at alam kong mahal niya din ako pero bakit niya biglaang ginawa ito sa akin. Ano ba ang dahilan niya?

Pumunta ako sa mansyon nila pero sabi ng mga yaya wala raw ito. Maging sa opisina ng kompanya nila'y pinuntahan ko para makita lang ang lalaking mahal ko pero tulad parin ng dati wala din daw ito. Nasaan ba siya? Tinataguan niya ba ako? Oh god, kami paba? Mahal paba niya ako?

Rachelle's POV

I don't know how to celebrate this day! I'm so happy, very, very happy. Nagwork nga ang lahat lahat na mga plinano ko. Iniwan na'nga ni Adam si Christina and I think it's my time again para mapasaakin muli si Adam. Hahahaha.. Gotcha!

"W-Why, Rachelle?" nakalimutan ko na nandito nga pala kami sa loob ng kotse ni Calvin.

"Let's continue, hmmm.." impit akong napaungol dahil sa paraan ng paghalik niya sa akin.

"Uhmn.. you're great.." ungol naman niya. Napakahusky talaga ng boses ng mokong na ito.

"Can we?" pagmamakaawa niya sa akin. Akmang huhubarin na niya sana ang damit pang itaas ko nang bigla ko siyang pinigilan.

"Can we do this next time, Calvin? May appointment meeting pa kasi ako!" pagsisinungaling ko. Tumango naman ito sa akin.

"Goodboy!" I murmured.

Napakatanga talaga nitong mokong na ito. So pathetic, uto-uto. Walang kamuhang muhang na ginagamit kolang pala siya. Hahaha.