Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şirkete doğru giderken diken üstünde hissediyordum. Beni takip eden biri olduğunu biliyordum fakat bu his daha berbattı. Şu an gündüz vaktinde olduğumuz için her yer çok kalabalıktı. Arkamdan gelen araçlardan biri beni takip eden katile ait olabilirdi.
Korkuyla arabayı sürmeye devam ederken biraz daha hızlandım. Hız sınırını aşmamıştım ve dikkatli bir sürücüydüm. Sadece biraz hızlanmak istemiştim. Bir an önce şirkete varmak ve babamla konuşmak istiyordum. O bir yolunu bulurdu, o her zaman bir yolunu bulurdu. Babam otoriter biri olduğu kadar güçlü biriydi de.
Kırmızı ışık yandığında radyoya uzandım. Sakinleştirici bir müzik çaldığında sevindim ve yola devam ettim. Şirkete geldiğimde şirketin otoparkına arabayı park ettim. Sonra arabanın kapılarını kilitledim ve şirkete girdim. Tanıdıklarıma selam verdikten sonra sekreter kızın yanına gittim.
"Babam odasında mı?"
"Evet, Jennie Hanım. Geldiğinizi haber vermemi ister misiniz?"
"Evet, çok sevinirim." deyip gülümsedim.
Sekreter kız da gülümseyip, "Tabii." dedi ve babamı aradı. Biraz sonra telefonu kapatıp bana döndü. "Şu anda bir işi yokmuş. Sizi odasında bekliyor."
"Teşekkür ederim. Kolay gelsin." dedim ve asansörün yanına ilerledim.
Asansörün düğmesine basıp zemin kata inmesini bekledim. Bu sırada ayaklarımla yerde ritim tutuyordum. Bana burada kimse zarar veremezdi. Neden bir anda bu kadar gerildiğimi anlayamıyordum. Burası çok kalabalık bir şirketti, ayrıca babam da odasındaydı. Korkmamam gerekiyordu ama zihnime söz geçiremiyordum.
Benim soğuk biri olduğumu söylerlerdi hep. Duygularımın olduğundan bile şüphe duyarlarmış. Robottan farkım yokmuş. Şu an çok korkuyordum. Robot gibi olan bir insan, duyguları yoksa eğer nasıl korkabilirdi? Bu resmen psikolojik baskıydı. İnsanları böyle vuruyorlardı.
Asansör geldiğinde beklemeden bindim. Sekizinci kata bastıktan sonra kapı yavaş yavaş kapanmaya başladı. Tam kapanacağı sırada bir el, asansöre doğru uzandı ve kapanmasını engelledi. Kafasını yere eğmiş birisi asansöre bindi. Herhangi bir kata basmadığında kaşlarımı çattım. O da benim gibi sekizinci kata çıkıyordu yani.
