𝑻𝒆𝒂𝒄𝒉𝒆𝒓, 𝑲𝒊𝒎 𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈

41 kırgın

Üzgünüm geç geliyor :(

Gayeon'un hemen gitmesinden sonra hazırlanıp gelmesini bekliyordum.Malum gitmessem yanlış anlayacaklardı.Koltukta oturmuş gelmesini bekliyordum.O sıra telefona bildirim gelmesiyle beraber telefonu açmış mesajın sahibine bakmıştım.Mesaj Gayeon'dandı.Gelemediğini ama biriyle göndereceğini söylüyordu.Partiyi veren kendisiydi.Neden gitmiyordu.Geri cevap olarak neden gelmedini yazıp sorsamda,mesaj gitmiyordu.Yerimden kalkıp üzerimi son kez kontrol ettikten sonra evden çıkmıştım.Giydiğim sadece küçük desenli çiçekli su yeşili dizime kadar elbiseydi.Ayağıma spor ayakkabımı geçirip çantamıda boynumdan asmıştım.Yani sadeydim.Koşar adımlarla aşağı zemine vardığımda bir araba bekliyordu.Içinde de Gayeonun kuzeni miydi o?
Arabanın kapısını açıp yüzüne baktım."Gayeon nerde?"arabayı çalıştırıp binmem için işaret etti.Binip ona hemen dönüp sorumu tekrarladım.En sonda cevap verme gereksinimde bulundu."O biraz geç gelecek"ondan sonra ne konuştuk ne de ki ses çıktı arabadan.

Dağ evine vardığımızda buradan içerinin bezetildiği gözüküyordu.Namjoon'a dönüp "Neden kimse yok?"arabayı dayandırıp konuşu."Al anahtarı içeri geç ben dr Gayeon'u alıp geleyim.Hem gelirler birazdan saat henüz 8 e varmamış bile."
Kafamla onaylayıp anahtarı aldım.Gelirlerdi birazdan da aklımı kurcalayan bir şey vardı.Neden ilk gelen bendim.Ve eve girende.Üstelik hiç kimselerde yok.Yakında çıkar kokusu.Anahtarı aldıktan sonra arabadan indim.Iner inmez Namjoon mekanı terk etmişti bile.

Hem korkmuyor değildim.Tek başınaydım.Içeri girip salona giden yola girdim.Güzel bezenmişti aslında.Içecekler yiyecekler falan.Koltuklardan birine geçip oturdum.Uzun yol gelmiştik.Ayaklarım buruşmuştu yol boyu.Uzanıp biraz dinlenebilirdim.

-

Taehyung'un ağzından

"Ya hyung ne partisi.Partilik halim mi var benim" Namjoon hyung'un yönelttiği soruya karşı çıkmıştım.Partilik durumunda değildim şu an."Kafanı dağıtırsın.Hem ne var sanki."

"Bakarız tamam"deyip geçiştirdim onu.Ama bıkmayıp kafamın etini yedi 10 dakika.Sussun diye kabul edip odama çekilmiştim.Her şey akşama kaldı artık.

Namjoon hyungu beklerken ağzımdan küfür çıktı.Gelmesini bekliyordum.Evet gidiyordum.Belkide haklıydı kafamı biraz dağıtmam lazımdı.Uzaktan arabanın gelişini gördüğümde hemen ayaklanmıştım.

Araba yanımda dayandığında açık olan aynadan "Nerdesin ya kök saldım"diye sitem etmeye başlamıştım bile."Hadi atla..gecikicez"dedi.

Araba dağ evine yol alırken birden yavaşlayıp tümüyle durmuştu araba."Ne oldu?"diye sordum."Bir dakika"diyip arabadan inmişti.Bir beş dakika sonra geri arabaya girdi."Bir sorun var"

"E ne yapıcaz"

"Bak şöyle yapalım sen yürüyerek git zaten varırsız.Dümdüz git.Az yol kaldı.Bende yardım isterim"

"Yok olmaz"

"Ya oğlum sen git herkes gelmiştir"

En son beni ikna ettirip onu orda bırakarak yolu devam etmiştim.Eve vardığımda kapının açık oluşuyla karşılaştım.Da herkes nerdeydi.Neden boştu ortam.

Içeri hemen dalıp ne olduğuna baktım.Baktım da..Onu burda koltukta uyurken göreceğimi aklıma bile getiremezdim.Melek gibiydi.Kalbim o an öyle bir titrediki.Ortama göz gezdirmek aklından öyle çıkmıştı ki.Sadece onu izliyorum.Her şey bi kenara sanki çekilmiş bir tek o kalmıştı ama o fena kırgındım.

Benim kalbimi kırmıştı.Kırmıştı beni.Sandığım kadarıyla sevmiyordu ve bende değişecek yönümü şimdi işe geçirecektim.