22 busan

1K 69 0
                                    

Onu nasıl özlediğimi söylemezdim.O kadar birikmiş özlem var ki dile getiremiyorum bile.Sadece yüzünü görüp kokusunu içime çeksem yeterli olur gibime geliyor.

Aldığım haberle hemen Busana gitmiştim.Gece vakti!

Hastaneyi bulmam çok zor olmuştu ancak bulmuştum.Onu sorduğum  da ise bir odada kaldığını söylediler.Oda numarasını alıp hemen asansörü kullanmadan yukarı çıktım.

Hastane yatağında halsizlikten düşüp uyuyan şeklini veriyordu.Kolundaki serum.Yanına çöküp elimle yüzüne düşen saçlarını çektim.Açık alnına masum öpücük kondurdum.Gözlerim istemsizce kapanıyordu.Kokusu burnuma dolarken rüya da  olduğum sanmıştımda.

Elimle saçlarını okşarken nasılda masumca uyuduğuna kanaat getirdim.Umarım ailesi durumu atlatırdı.

Yoksa benim kalbim Aera'nın acı çekmesine dayanamazdı.

-

Yarım saat sonra uyandığını fark ettiğimde ilk boş ve şoke olmuş gözlerle beni izledi.Sanırım beklemiyordu beni.

"Bay Kim?"demişti doğrularak.

"Hemen söyleyince geldim"

"Gelmenize gerek yoktu"

"Kötü haldesin"

"Ne bekliyordunuz ki?"sordu düşmüş yüzüyle.

"Güçlü kalmalısın."dedim başını okşyarak."Ben onlarsız yapamam"dedi ağlamaya başlayarak.Başını göğsüme yatırıp sarıldım.

Ağlıyordu fena.

Sanki ağlamak için omuz arıyordu.Acısını dindirmek için.

𝑻𝒆𝒂𝒄𝒉𝒆𝒓, 𝑲𝒊𝒎 𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin