45 burkulma

460 32 0
                                    

Güneşin batışını izlerken buradan nasıl kurtulacağımızı düşünüyordum.Gerçi kavga ederek farklı yollara baş vurmamız durumu zorlaştırıyordu.

Benim dediğim yerin yerine onun dediği yola sapmıştık.Ve şuan yolumuz gittikçe derinlere ulaşıyordu.

Aklı sıra doğru yola gittiğini sanıyordu.Derin nefes alıp durdum.Ne ağzını açıp konuşyordu ne de ki benle.

"Taehyung-ah!" Oda durdu.Yüksek sese tabii de dururdu.

"Amacın ne?"diye sordum.

Oysa arkasını dönüp bana baktı.Ifadesizce üstelik.

"Amacım?!Burdan çıkmak?"

"Ciddi misin?"

"Noldu?"

"Ben senden.."iki adım ilerledim çünkü baya uzağımda duruyor.Ancak bu iki adım öylesine ha.

"..şey.."iki adım yine attım."..Şey ben send-.."bir adım atacak iken ayağım yerdeki ağaç kırıntılarına bulaşıp burkulmama neden oldu.O anın verdiği hissle canım acımıştı ve ÇIĞLIK!

Burkulmamla yeri boylamıştım.Rezil olmuştum.Bunun aksi olamaz.

Yanımda hissettiğime bedene takıldı gözüm.Çömelmiş ayağıma
Bakıyordu.Kalbim içinden çırpınıyordu adeta.

Başını kaldırıp bana baktığında burun burun buruna geldik.Hareleri gözlerimi delip geçerken ben birşey yapmayı unutmuştum.

Nefes almayı!

𝑻𝒆𝒂𝒄𝒉𝒆𝒓, 𝑲𝒊𝒎 𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin