Be you - Jaeden Martell//zakończone//

36. Tęskniłam...

Pov. Sophia
Pojechałam na przystanek po Jacka. Przyleciał do mnie. Ubrałam kurtkę i buty, a gdy już miałam wychodzić zatrzymała mnie mama.
-sophii wzięłaś insulinę?
-zapomniałam!- szybko poszłam do pokoju zrobić zastrzyk. Muszę przyznać że już się przyzwyczaiłam do tej codzienności.
-dzięki za przypomnienie. Lecę po jacka, wrócimy za dwie godzinki.
-uważaj na siebie córciu.
-dobrze- wybiegłam z domu jak poparzona i wsiadłam do samochodu. Tak mam prawko, dużo osób to zaskakuje ale już od roku jeżdżę.
Szczęście że Jack wie o cukrzycy. Nie muszę go okłamywać że wszystko jest okej. Stęskniłam się za jego uśmiechem, jego pięknymi oczami i za całym Jackiem. Napisałam do jaedena że jadę po Jacka a on napisał że okej. Nie wiem czemu Jaeden czuje się trochę nie swojo w jego towarzystwie ale no cóż. Przeżyje. Niedługo robimy nocowanie gdzie będą wszyscy a apartamencie chłopaków. Mamy już plan na całą noc. Nie mogę się doczekać.
Z niecierpliwością czekałam na samolot Jacka. Nagle zobaczyłam... Jego, mojego uśmiechniętego przyjaciela a nawet brata. To lepiej brzmi. Chyba mnie nie zobaczył. Jak zwykle słucha Aurory. Oboje ją kochamy i zawsze słuchamy wspólnie jej piosenek. Podeszłam do niego i zakryłam mu oczy dłońmi.
-buu!-Przytuliłam chłopaka.
-sophii!- podniósł mnie a ja pocałowałam go w policzek.
-tęskniłam...
-już nie przejmuj się słońce. Powiedziałaś reszcie?
-jeszcze nie
-jakoś dasz radę. To jedziemy do domu?
-no oczywiście. Mama mnie zabije jak się spóźnimy na rodzinny obiad. Wszyscy się zjechali żeby zobaczyć ciebie.
-twoja mama robi takie dobre obiady.
-wiem. No chodź
Wsiadaliśmy do samochodu. Dojechaliśmy bezpiecznie do domu a mama uściskała Jacka z całej siły. Traktowała nas jak rodzeństwo. Nie przeszkadzało nam to. Chwilę popisałam na grupce z innymi i dodałam tam Jacka. Obejrzeliśmy film, zjedliśmy kolację i położyliśmy się spać. Oczywiście na moim łóżku bo bał się spać sam. Jutro nocowanie