Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bütün gün olanlardan sonra ayaklarının yorgun bedenini odaya kadar taşıdığına inanamıyordu. Kapıdan içeriye girince kendisini sandalyeye zor attı. Tokmak çevrilip "klik" sesi gelince göz pınarlarında biriken yaşları serbest bıraktı. Önce sessizce yanaklarından birkaç damla gözyaşı kaydı, ardından elleri ile yüzünü kapatıp iç çekmeye başladı. Dilini ısırarak ağladı Amenia, aklı karman çorman olmuştu. O Luthanın lafları, Parus'un yaptıkları...
Şıp, şıp.
İki damla gözyaşı dirseklerini yasladığı masaya düştü. Ahşap gözyaşlarını emmeden önce minik bir dil tuzlu suyun tadına baktı. Acıydı bu damlaların tadı, kadehteki soğuk ve leziz su gibi değil tuzlu ve iç yakacak kadar sıcaktı.
"Pembeli, sen de acı su döküyorsun!" elinde hissettiği soğukluk ardından Rin'in sesi zihnine doluştu. "Neden ağlıyorsun?"
Gözlerini açıp semendere baktı Amenia, tam da şimdi biriyle konuşmaya öyle çok ihtiyacı vardı ki!
"Çok yoruldum Rin," dedi ve gözyaşlarının birkaç damla daha akmasına izin verdi. Daha çok tutmayacaktı kendisini, ağlaması gerekiyorsa ağlayacaktı Amenia. "Evimi özledim, ailemden günlerce haber alamadım diye üzülürken Parus'un yaptığına bak!"
Mektupları gösterdi Rin'e. Semender hiçbir şey anlamamıştı. Yine de içini dökmeye devam etti Amenia, Rin'i nazikçe avuçlarının arasına alıp olan biteni anlattı. Anlattıkça rahatlamıştı da, artık ağlamıyordu.
Konuyu değiştirip toparlanmaya karar verdi, derin bir nefes aldı.
"Küre, bana küreden bahsedebilir misin Rin?" Kürenin Lutha'da olduğuna emindi ama hala ne işe yaradığını bilmiyordu Amenia.
"Rin sadece Akhin'den duyduklarını bilir. Ama sana duyduklarını anlatabilir!" heyecanla gurkladı. Amenia'nın konuyu değiştirdiğini fark etmedi.
"Küreler çok özeldir, onlarla geçitler açılabilir pembeli. Her küre eşsiz ve özeldir, tıpkı Hiddarunlar gibi. Senden önce burada kalan kişi o küreyi aradı. Akhin ona bulamayacağını söylese de dinlemediler. Akhine göre o küre; zamanı gelince ve beklenen onu alıncaya kadar Andarun'da kalması gerekiyordu, gurk!"
"Beklenen mi?" Heyecanla kanatlarını kabarttı Amenia. Rin'den işittikleri bugün olanları unutturmuştu. Beklenen... Duyduğu sesin daha önceden ona bu sıfatla seslendiğini nasıl unutabilirdi ki?
"Akhin bahsederdi onlara, zamanı gelince onu bulacak kişi için küre burada kalmalı! Beklenen onu alıp Akhin'i bulacak gurk! Bir seçim yapacak."
"Rin, beklenenin kim olduğunu biliyor musun? Yüce kanatlar aşkına, yoksa beklenen..." heyecanı artmaya devam ediyordu.
"Rin bunu bilemez, bunu ancak ruhlar bilir." Zihnindeki ses yankılanırken gözelerini açıp kapattı Rin. "Ama beklenen her kimse onun için çok güç bir yolculuk olacağını da söyler Akhin."
