Wattys 2018 yarışmasının kazananları açıklandı! Hiddarun da Dünya Kuranlar kategorisinde kazanan oldu! Okuyan, oy ve yorumları ile bu serüvende bana eşlik eden, hayallerime kanat çırpan herkese çok çok çok teşekkürler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
y.ö Hiddum 124 Andarun Kalesi
Titreyen alevlerin aydınlattığı satırları bir kez daha usul usul okudu Amenia, "Güzel Kızım, Begonyama..." Bu üç kelime bile bütün yorgunluğunu, hüznünü söküp göz yaşlarıyla bedeninden uzaklaştırmaya yetmişti. Parmak uçlarıyla gözlerini siliyor, kağıdın ıslanmaması için kendisini tutmaya çalışıyordu.
Bir an evvel mektubu okuyup babasının yazdıklarıyla özlem gidermek istiyordu. Odadaki uyuyanların homurtularına aldırmadan kandilin ışığını arttırdı, pencereye iyice yaklaştı. Elindeki mektubu rahatça okuyabileceği kadar ışığa sahipti artık. Derin bir nefes alıp pencerenin kenarına oturdu. Pudra pembesi kanatları narin bedenini duvarın soğuğundan ve pencereden sızan ayazdan koruyordu. Çocukken de pencerelerin kenarına oturur yıldızları izler, hayaller kurardı. Bu sefer babasını hayal ederken yıldızlar onu izleyecekti. Dizlerini bedenine çekerken çelik halkalı zırhı bir kez daha şıngırdamış, sesler horultu seslerine karışıp kaybolmuştu.
Ellerinin arasındaki katlanmış kağıt parçasını hızla açtı. Pembe gözleri daha satırları okumadan yaşlarla dolmuştu. Kağıda şöyle bir bakınca babasının salon masasında oturduğunu, ucu gümüşle kaplı luyd tüyünü mürekkebe batırıp ona bu mektubu yazarkenki anı hayal etti. Kağıdı iki eliyle kavrayıp okumaya başladı.
"Begonyam,
Benim güzel kızım, hatırlar mısın hani küçükken bana sorardın, Hiddum nasıl bir yer diye. Sana hep güzelliklerinden bahsederdim. Anlatırken, bir gün ben de gidebilir miyim dediğinde buna hayır diyemez, susardım. Senden ayrılmak istemezdim hiç. Kadere bak ki ne yaparsan yap olacakların önüne geçilmiyor. Şimdi sen oradasın, Hiddum'u sorma sırası bende. Gidişin o kadar ani oldu ki sana uzun uzun sarılamadım, söylemek istediğim onca şeyi yazmak zorunda kaldım. Öncelikle sakın kendini suçlama, anneni ve beni sen giderkenki o üzgün halimizle değil mutlu zamanlarımızdaki gibi hatırla. İnatlaşma kimseyle, Desan'ın sözünü dinle ve sana söylediklerine uy, Hiddarunlardan uzak dur. Bilirim, benim meraklı begonyam. O güzel ormanlar seni cezbeder, ama senden bir söz vermeni istiyorum. Ormana tek başına gitme. Özellikle de Kuzey Ormanı'ndan uzak dur. Seninle konuşan herkese hemen inanma, hep yanındayız cesur ol. Benim güzel begonyamın güçlü olduğunu da göster onlara. Unutma sen eşsiz birisin kızım.
Biz seni bekliyoruz. Hem bir arf, bir arf dediğin nedir ki güzel kızım? Nasıl olsa zaman su gibi akıp geçecek. Her hafta annen ve ben sana mektup yazacağız. Her hafta mektuplarını bekleyeceğiz. Tam yüz mektup kızım, yüz mektup olunca gelişini kutlayacağız.
