That Game Of Promise

CHAPTER 5

I froze at what he just suddenly asked me, then I felt many glares staring at his back. He doesn't mind but I do.

"Why me? All of a sudden?" bulong ko sakanya habang tinatakpan ang aking mukha mula sa mga babae sa classroom.

"Maybe we'll convince our parents that we're really together with this thing,"

"I know that! But, I just hate the glares and stares..." Tumingin siya sa likod at nakita ang mga masasamang tingin sakin.

"You'll get used to it," simpleng sabi niya.

"Ha?! I'm not like you! You handsome gothic freak!" galit kong sabi and he just sighed.

"Whatever, you'll just sign it and it's all done," ani niya at nilagay ang panglan niya sa papel ko at pangalan ko sa papel niya.

"There," simple niyang sinabi at naasar naman talaga ako dito, why does he have to be that irritating but irresistible?!

IT'S LUNCH TIME, kasama ko si Lumiere pero hindi kami pumunta sa cafeteria this time.

"Why are we going outside, Morgan?"

"I know the news about me and Xamier going together to the camping will cause a lot of gossips and glares around us...." Ani ko habang hila-hila si Lumiere.

"So, saan tayo kakain?" tumigil ako at tumingin sa kanya.

"I'm planning on ordering at a fast food near here...." Bulong ko sakanya at sinuguradong walang makakarinig.

"Bakit parang top secret itong sinasabi mo sakin?" tumahimik ang buong paligid at sinandalan ko siya at bumulong sa kanyang tenga.

"Kasi nga, my mom always puts me on a strict diet and I always wanted to order sa isang fast food chain, at least once pero ayaw nya ako payagan," paliwanag ko kay Lumiere at napa-'ah' naman sya dito.

"Oh sige, halika kana may alam akong lugar!" sabi niya at hinatak ako at tumakbo kami.

NASA ISANG PILA kami para mag-order ng aming pagkain, at nanginginig ako.

"What's the matter?" tanong sakin ni Lumiere na nasa tabi ko.

"I-I've never ordered at a place like this before.... Tsaka baka kung anong sabihin ko, nakakahiya iyon!" pabulong kong sinabi sakanya kasi may iba ring taong nasa likod namin.

"Oh c'mon girl, you'll get used to it," sabi niya ng may ngiti.

"Have you ordered here before?"

"Yes, in fact many times already," sabi niya, kaya napapa 'sana all' nalang ako sakanya.

It's our turn na, I look at the menu na nasa taas habang nasa likuran ko si Lumiere na naka-thumbs up sakin, how ridiculous.

"Welcome ma'am, may I take your order?" sabi ng cashier at naginginig akong humawak sa counter.

"U-uhm...I-isang burger and coke n-nga po," ani ko habang nakangiti sakanya.

"Okay ma'am, dine in or take out?"

"Dine out po..." Ani ko at narinig ko namang tumawa si Lumiere sa likuran ko at napatawa rin yung cashier. At narealize ko yung mali ko.

"I-I mean, dine in please,"

"Okay po maam," at binigyan niya ako nang standee na may number, so this is how fast food works.

Hinintay ko namang magorder si Lumiere and she smoothly nailed her order, lumakad sya papunta sakin at tumawa ng mahina sa balikat ko.

"Dine in or take out po ba ma'am? Dine out po!" she mock and laughed at me while I'm still embarrassed about it.

"Just shut up Lumiere, this is my first time alright?!" painis kong bulong sakanya pero natatawa parin siya.

Umupo kami sa pang-apatan na table at doon kami kumain. Ang sticky nung table at hindi comfy yung chair dito pero hindi naman ako maarte so I just shrugged it all off and eat my burger peacefully.

"Morgan?" I heard a familiar voice at my back and as I slowly turned around my eyes widen.

"Xamier? Bat ka andito?" ani ni Lumiere na parang di man lang nagulat.

"Kala ko nasa carenderia ka nanaman kakain eh" saad ni Lumiere saknaya, wait, carenderia? Si Xamier kakain doon?

Tumawa naman sya ng mahina, "Wala naman kaming basketball kanina kaya hindi ako doon kumain," bakit parang alam nila yung mga nangyayari sa isa't isa pero ako na fiancee nya diko alam?

"Xamier, dito kana umupo," invite ko at umupo naman sya sa tabi ko.

"I have a question," ani ko at tinignan nila ako.

"Bakit dika nagulat na nandito si Xamier, Lumiere? At tsaka bakit ka andito Xamier? Wala kabang dalang lunch?" sunod-sunod kong tanong.

"Well, I saw him last time na pumunta doon sa carenderia na malapit-lapit dito at sinabi niya na doon sya minsan kumakain," ani ni Lumiere, kaya pala hindi ko sya nakikitang kumakain sa cafeteria.

"O-oh?...E bakit naman andoon ka Xamier? Diba anak mayaman ka?"

"Wag mokong isama sa mga maaarteng tao doon sa loob ng campus, unlike them hindi ako maarte at lumaki rin ako sa hirap bago ako makapunta ng states," sabi niya at kinain ang kanyang chicken.

"Speaking of maarte, bakit ka andito sa fast food Morgan? Wala kabang baon?" tanong niya habang nakatitig sakin.

"H-hindi naman sa ganon, after nung ginawa mo dun sa klase na kapartner mo ako sa upcoming camp, baka pagchismisan ako doon," sabi ko habang nakatingin sa sahig.

"At tsaka gusto nya rin subukan yung fast food," ani ni Lumiere at namula amg mukha ko doon.

"So hindi ka pala ganon kaarte katulad ng ibang babae," sabi niya and he giggled softly. I think I'm the only one who saw him giggle or laugh multiple times.

"At tsaka sinabi ko sayong don't mind the other's eyes diba?" ani niya and I just shrugged.

LUMABAS NA KAMI sa fast food at papunta na kami sa school para pumasok para sa next subject namin.

"I had so much fun kanina, sa susunod sa carenderia naman tayo ha?" ani ni Lumiere na nakatawa.

"B-baka...Bawal ako doon, eh," nahihiya kong saad habang iniimagine ang sticky na lamesa sa mga carenderia.

"May arte karin naman pala," sabi ni Xamier at napakurok ko nalang ang dila ko sakanya.

"Pero parang gusto kong kumain tayo sa carenderia...Tayong tatlo lang," ani ni Xamier ng walang expression.

I think it'll be gross, cause I've never been sa carenderia before and it's also where germs are so common...Pero baka maging masaya iyon kapag kasama ko silang dalawa.