I open my eyes and scratch it. I looked outside the window and it's too early, guess I'll go to bed again.
Pero tumunog ang aking cellphone, kinuha ko ito at may message na mula kay Lumiere. Binuksan ko ito at binasa ang kanyang message:
Morgan, we have an early
meeting today at the volleyball
club. Hurry up!
by: LumierePumikit-pikit pako dahil sa pagod, what's with the meeting? Is it really that urgent para gumising ako ng maaga?
I stand up and dress a tight white tshirt and a gray baggy pants at umalis na ako sa mansyon.
Laking gulat ko nung makitang maagang nakaabang sa labas ng bahay ko yung kotse ni Xamier. Dumungaw ako at nakita siyang nagcecellphone sa driver's seat.
"Thought you'll be up early," ang tangi niyang sinabi at binaba ang cellphone.
"Hop on, now," he demanded at sumunod naman ako at umupo sa tabi nya sa front seat.
"Why are you early too?" tanong ko sabay hikab.
"The sports club had a meeting this early because of the volleyball tournament," ani niya at nanlaki ang mata ko.
"Wait, it's the late month of September why? Is it kinda....late for that," reklamo ko at narinig kong humikab din sya, he's tired too I see.
"Well, I heard that the last tournament was postponed to this month, ganun ata yung nangyari sa lahat ng sports event kaya ngayon minamadali na yung sa Winter Cup," he said and I just sighed, I don't care about sports club either way I'm just dragged here by Lumiere and him.
"Pero, iba-iba naman ang schedule ng mga sports club eh, So." tumingin ako sa kanya habang napakamot sya sa kanyang ulo at tumingin sakin.
"Can you support me in the basketball competition?" he said with cold and lazy eyes. Napatungo ako dito and I cover my mouth at tumingin sa ibang direksyon,
Oh my God, why is his appeal to me that so effective?! sigaw ko sa aking sarili.
Binaba niya ako sa front gate, "Bye." Ang tangi ko sabi at kumaway naman siya pabalik at pumunta sa parking spot sa likod ng school.
I look at the time in my cellphone and it's still early, kaya tumungo ako sa third gym at bigla akong sinalubong ng yakap ni Lumiere.
"I REALLY THOUGHT YOU HAVE NO BUSINESS HERE!" nguwa niya and she let go of the hug.
"Interesado ka talaga dito sa volleyball club, no?"
"Well it's gonna be a tournament and I want to be a part of it, somehow," ani ko at sabay ngiti.
"Ok! Line up everyone! I'll give you the announcements!" sabi ni Coach at umupo kami sa sahig. Nakita ko namang may barrier sa kalahati ng gym siguro may ibang club pa ang gagamit din ng gym na ito.
"My first announcements is that we'll be entering the tournament this year and there's no second chance if we fail this, second announcement is may ibang sports team ang makakasama naten, so don't let it bother you. Now let's get to practice." Sabi ng coach at tumungo kaming lahat at kinuha ang mga bola para sa magiging practice namen.
Kinukuha ko naman ang mga bola at nakita kong nakikipag-interak na si Lumiere sa ibang tao sa volleyball club. She really is a social butterfly and I'm the introverted weirdo.
"U-uhm...Miss Melric?" napatingin ako sa aking tabi at nakita ang babaeng may long brown hair and dark green eyes na nakatayo lang saking gilid at siya'y 6 footers kaya nakatingin ako sakanya ng pataas.
"U-uhm, magpa-practice muna ang mga newbies kasama naming mga seniors bago magpractice para sa tournament," ani niya at napatungo ako.
May tumapik naman sa kanyang balikad at nakita ko ang babaeng hanggang sa likod ang habang itim na buhok niyang nakalugay at ang kasama niyang itim na buhok na nakabraid.
"Hoy, hoy, para ka talagang timang tuwing kakausap ka ng mga baguhan. Hello Miss Melric, ako nga pala si Anne ang proud ace ng team," sabi ng babaeng mahaba ang buhok, at inabot niya ang aking kamay.
"Etong matangkad naman na babaeng ito ay si Samantha, siya ang official wing spiker ng team," sabi ni Anne at kumaway lang si Samantha sakin with an awkward smile.
"Ako naman si Marlie, ang former-captain ng team," sabi ng naka braids na may salamin at nginitian ko sya, teka bakit inintroduce niya ang sarili niya as a 'former-captain'?
"Kami nga pala ang makakateam mo ngayong practice match, so asking a question. Saan kaba magaling?" tanong sakin ni Anne habang kumikinang ang kanyang mga mata.
"U-uhm....pwede kong sabihin na magaling ako sa lahat pero receiving talaga ang main ko,"
"TALAGA? Grabe! Dalawa na yung Li-," at biglaan siyang hinatak ni Marlie paalis sa mukha ko.
"Oo na narinig mona Anne, so in short, Libero posisyon mo Miss Melric?" tanong ni Marlie.
"Pwede nyo nalang po akong tawagin na Morgan, at....Libero?"
"Oo Libero, siya yung bahala sa defensive sa back row at hindi siya pwedeng mag-block, mag-serve or mag-spike," paliwanag ni Samantha.
"Well, you can deal with that problem later naman, eh. For now focus on the match. Kaming dalawa ang kasama mo sa team kasama na si Rafael," sabi ni Marlie
"Rafael?"
"Siya yung isa pang newbie na kasama ninyo, at kalaban mo naman yung mga second year at si Lumiere," I was shocked, it's my first time na hindi makakalaban ko si Lumiere in a sports match. It's because kasi either magka-team kami or hindi kami pinapayagan ng tadhanang maglaban. Now I wanna see her skills.
"It's a 4-on-4 match, good game," sabi naman ni Anne.
PUMUSISYON NA KAMI sa magkabilang court at nagwa-warm up na. Nakita kong sumampa na si coach sa tabi ng net at pumusisyon na ang dalawang second years who I assumed the short haired enthusiast girl is Sarah at yung isa pang babaeng enthusiastic din but has a slightly long hair is Brynn.
Nagpakita naman si Marlie ng signal sa amin, me, Rafael and Samantha gather around and she started talking.
"Kayong dalawang newbie, sa likuran lang kayo ha? Kami nang upperclassmen nyo ang aatake, just take the defense, okay?" tumungo ako kasabay si Rafael.
"Ok then, let's win this!" sabi ni Anne at pumusisyon na silang kabilang team pati narin kami.
Tumingin naman ako kay Lumiere na mukhang nagwa-warm up pa rin. What position will she play anyway?
YOU ARE READING
That Game Of Promise
Teen FictionYou can't run away from your past, because someone will constantly remind you of it. Ang gusto lamang ni Morgan ay makalimutan at tumakbo papalayo sa isang aksidente na-- sa loob niya-- ay siya ang may kasalanan. Hindi ito mangyayari dahil sa kaniya...