That Game Of Promise

CHAPTER 7

I woke up early and saw the sun rising, I'm too early this time naman. Kinusot ko ang aking mga mata at nahanda na rin sa eskuwela kahit na maaga pa.

Pagkalabas ko naman sa bath ay nagbihis ako ng dress, bigla namang tumunog yung phone ko. Tinignan ko yung number and it's so unfamiliar to me, pero sinagot ko naman ito anyways.

"...Hello?" tanong ko through the phone.

"Hello Morgan? I'm sorry about yesterday..."

"Is that you? Xamier?" nanlaki ang mata ko nung marinig ang boses nya, kahapon ako nag-text tas ngayon lang sya nag-call sakin, unbelievable.

"Xamier! Where have you been? Why aren't you in class yesterday? I'm late because of that!" inis kong ani sakanya sa kabila ng telepono.

"I said I'm sorry okay? Anyways, I'll tell you the details so come out now," sabi niya sa kabilang linya at ibinaba na ang telepono.

Teka, come out? What does he mean by that?

Tumingin ako sa labas ng bintana ko at nakita yung van nya at kumaway pa sya sa labas ng bintana, my eyebrows furrowed.

Ang aga naman nya nakakainis, akala ko makakapag-procastinate pa ako dito bago umalis.

I dropped my phone at the bed and get dressed as fast as I can. Geez, I don't wanted to be rushed nor I want people to wait, this is ridiculous.

I COME DOWN at the kitchen and saw Manang Amy preparing my snack. "Hija? Ang aga mo naman, may gagawin ba kayo sa klase?" tanong niya habang ginagawa ang aking salad.

"No manang, andyan na kasi si Xamier, eh, tsaka baka naka-out si manong Jeff ngayon," sabi ko habang
inaayos ang mga gamit ko sa loob ng bag.

"Parang nasanay ka na kay Xamier ha, may development naba?" biglang tanong ni manang at namula naman ako ng kaunti.

"H-hindi ko naman balak na makipagsweet-sweetan kay Xamier manang, kung hindi lang talaga arrange yung aming marriage...." Sabi ko as I averted my gaze to the ceiling.

"Ah ganun ba, dibale na, magsaya kayong mga bata, ha," sabi niya at inabot ang aking baon.

"Salamat po manang, aalis na po ako," tumakbo ako palabas ng pinto pero bihla akong huminto.

"Speaking of which, nasaan sila mommy tsaka daddy?" tanong ko.

"Baka natutulog pa sila, maaga pa kasi," sabi ni manang at napangiti naman ako, thank god wala pa sila.

"Sige po, pasabi nalang po na umalis na ako papunta sa school," tumungo naman sya at kumaway sa akin.

Lumabas na ako sa bahay namin. I saw Xamier inside the van and the door is opened so I just went inside it and close the door.

"Alis na tayo," sabi ni Xamier at tumungo naman yung driver niya at umandar ka kami. Then he averted his eyes outside the window.

Nakita kong sumisinag na ang araw mula sa side kong bintana, it really is pretty. Minsan gusto ko ring pumunta sa beach.

"Oo nga pala, anyare sayo? Bakit wala ka kahapon?" sabi ko habang nakatingin parin sa labas ng bintana ko.

"Sabi ni mommy skip muna daw ako ng school day,"

"Para naman saan?"

"Para sa arrange marriage naten..." I froze at his statement.

Is it possible na nagha-handa na agad ang magulang nya at sila mommy sa date ng marriage namin?

"Anong namang pinagusapan nila?"

"About sa date ng marriage naten..." saad niya, now I know why they are still asleep at this hour.