That Game Of Promise

CHAPTER 10

The tension is getting heavier every minute between the two, I would like to stand up between them and stop them but maybe they'll just push me away.

I heard Xamier sighed at bigla niya akong hinatak papalayo, "T-teka...." Ani ko pero di na ako nagsalita pa.

"I don't like that guy...." Amin ni Xamier sa akin, he usually likes people even when they're strangers but why didn't he like Ad?

"Just stick with me okay?" ani niya, namula naman ang aking pisngi at sumunod sa kanya.

LUNCH BREAK NA at nasa tabi kolang si Lumiere at tahimik na nakaupo sa tabi niya si Xamier, habang sa next table namin nakatitig sila Ad at Drew. I don't like this tension.

Pati yung ibang estudyante nakasurround samin at parang tinitignan nila ang aming kilos, so annoying.

"Pwede ba tigilan nyo na to?" naiinis kong bulong kay Xamier, "It's not like I started it..." Depensa niya, he's right anyway Ad started it all.

Tumayo si Ad mula sa kanyang upuan at nasilip ko na papunta sya sa akin. Bigla naman nyang kinabog ang aming lamesa kaya nagulat kame at natapunan naman si Lumiere ng tubig niya.

"Shit..." bulong niya at pinunasan ito at sabay alis nang walang pasabi, siguro ayaw nya rin sa tension.

"Why does it have to be him, Morgan?" inis na ani ni Ad habang tinitignan kolang sya and I raised a brow.

"Bakit na engaged ka pa sa kanya? Why not me?" direkta niyang sinabi at nagulat naman ako doon at tinakpan ko kagad ang kanyang bibig at tinignan sya ng masama.

"We're.Fucking.Cousins" bulong ko sa kaniya.

"And what's your problem with that? I'm the one her parents chose!" ani naman ni Xamier at nawala ang tingin ni Ad sa akin.

"What do you have that I don't have?"

"Probably Morgan's attention," Xamier's quick retort and smirked, mas lalo namang nainis dito si Ad pero pinigilan sya ni Drew.

I heard whispers and stares all over us, I'm so embarrassed now that almost everyone knows that I was arrange marriage with Xamier.

"Why are you even angry about it?!" inis na ani ni Xamier kay Ad.

"It's because I-,"

Bigla ko naman silang sinapak mula sa kanilang ulo at bumagsak ang kanilang mga mukha sa table. As I stand up and look down at them.

"I have no business with you two idiots now, we have class so get your assess focus on our school!" Sigaw ko sakanila habang may narinig aking mga gasp sa mga tao, I assume na hindi pa nila akong naririnig na sumigaw or manghampas nang mga tao kasi di ako bad bitch para gawin iyon.

"Drew, pag-ayusin mo iyang dalawang iyan. Baka mabugbog ko sila dito," ani ko habang pinitik ko ang aking ponytail. I think na may napaggamitan narin yung Dojo Lessons na napagaralan ko, I thought it's gonna be useless in the future.

Nagwalkout ako mula sa cafeteria at tumungo sa sunod kong klase ko.

NAS KLASE SA kami at sobrang tahimik, nakita ko si Xamier na kinukusot ang kanyang ulo, umupo naman sa tabi ko si Lumiere na parang naguguluhan.

"What happened?" tanong niya sakin.

"I've had enough of them and I punch both of them on the head..." sabi ko at huminga ng malalim.

"I never knew na magagamit mo rin iyang Dojo skills mo," ani niya.

"I know right? It's kinda crazy if you ask me," ani ko, siya lamang at parents ko ang nakakaalam na nag-Dojo ako and pangatlo pa ako sa top ng Dojo class namin.

"Lumiere..." Tumingin naman sya sakin.

"Please don't leave me alone like that, I'm not used on being a bad bitch around everybody..." Ani ko at natawa naman sya.

"Like I said, someday you're the one who's gonna save yourself," ani niya, mom actually said the same thing to me. Pero hindi ko nalang ito pinansin at pumasok na ang aming teacher at nag-sitayuan na kami para sa greeting.

NAGUWIAN NA KAMI at may nakita akong billboard palabas ng school, I looked at it, eto pala yung poster sa darating na camp para sa buong campus namin.

"Ah- Sa November na pala ang simula nito," ani ko saking sarili.

Why do they even plan this too month? November is a cold season after all.

At nung tinignan ko ang aking cellphone, nakita kong September pa pala ngayon at malayo pa ang aming camping.

"Morgan..." rinig ko sa likod ko at tumingin ako at si Ad and Drew l pala iyon, napahinga ako ng malalim.

"Wag mo naman akong gugulatin ng ganon," sabi ko.

"I'm sorry about what I did kaninang lunch break, nakalimutan ko na hindi ko pala dapat na sabihin iyon..." ani niya habang nakatingin sa baba.

"It's fine, it already happened and your sorry won't bring back time, but I forgive you but please...Just get along with each other..." sabi ko sakanya at tumungo naman sya.

Bigla namang may humila sakin mula sa likod at nung tinignan ko si Xamier pala ito, "Andito ka nanaman, ano nanaman bang kailangan mo?" ani niya ng may galit.

I hissed at him pero inabot lang ni Ad ang kanyang kamay kay Xamier while looking away. "Ayoko nang makipagaway sa iyo...magkasundo na lang tayo," ani niya.

Tumingin naman ako kay Xamier at sinignalan ko sya na magkipag-kasundo nalang, he hissed at first pero inabot niya ang kamay ni Ad.

"I'm sorry for what I did, I'm Xamier by the way,"

"It's okay, it's also my fault. I'm Adrian by the way and this is my brother Andrew," sabi niya habang kinawayan ni Andrew si Xamier.

Nginitian ko naman sila, siguro wala nang magiging problema dito. "At tsaka Morgan, I'm looking forward na makasama at magbonding ulit tayo sa upcoming camp ha?" sabi ni Ad habang nakangiti.

"S-sumama ka?!"

"Malamang, sabi doon lahat ng gustong sumama and nalaman ko na kasama ka kaya sasama din ako!" he childishly said as I just face palmed and sighed, I forgot that he's also clingy but worst than Lumiere I can say.

WW WENT HOME and Xamier drop me at our mansion, "Sige Xamier, bye," simple kong sabi at wala naman syang sinabi at umalis bigla. masyadong rude na ha.

I went upstairs at dali-daling humiga sa aking kama. Agad ko namang chineck ang aking cellphone para magfb dahil paminsan-minsan lamang ako nagoonline at may nakita akong nagchat sa akin sa pangalang hindi ko pa nakikita o naririnig:

I'll be coming there soon
by: Cams Park

Ang sabi, kinabahan naman ako dito dahil baka death threat to kaya hindi muna ako nag-BookFace at tinulog ko nalang ang mga nangyari ngayong araw.