Love Survival

🖤14🖤

Natalie Claire Rivera

One week have passed since at hindi na rin nagpakita pang muli ang blonde girl sa akin. Sa loob ng isang linggong ring 'yon ay naghahanda na rin kami para sa project: rescue the survivors.

Andoon ang kaba dahil ito ang unang mission ko sa buhay at hindi ko kasama si Ace. "This will be your group, Nat." sabay abot sa akin ni Bloomie ng isang papel. Tinignan ko naman ang listahan at napansin kong mas maraming lalaki kaysa sa babae.

"Will you be okay without me?" tanong ng katabi ko. Tinignan ko naman siya ng maigi. "No, pero kakayanin ko. I need to. Ayaw kong mag-rely sayo forever." napanguso siya at tumingin sa iba. Natawa nalang ako kay Ace at Bloomie dahil hindi sanay si Bloomie sa inaakto ng leader nila

"Attention! Please proceed to the gym right now. Don't ask or else all of you are dead meat for the zombies." napailing naman ako sa announcement ng hq. Napaka-bossy ng announcer.

Tumayo naman na kaming tatlo saka pumunta sa gym. Naabutan namin doon ang kambal na nangungulit sa ibang members. Napahinto lang sila nang makita kami

"Good day everyone!" bigkas ng announcer. "Please go to your groups and meet your members." pagkasabi niyang iyon ay pumuwesto ako sa gilid kung saan nakalagay ang pangalan ko. Isa-isa na rin lumapit ang mga members ko sa akin.

Nag-usap kami at nagpakilala sa isa't-isa. They were nice people pero syempre ang iba may halong galit kasi mas nauna daw sila kaysa sa akin and I don't deserve standing here kasi may kapit daw ako sa higher ups. Kung papatulan ko sila parang sinabi kong meron nga

"Tomorrow. You will execute the missions. Try to strategize with your members dear leaders. That will be all." pagkasabi niyang yun ay umalis na siya. Pagka-alis niyang din yun ay umalis ang ibang members ko at naiwan kaming sampu lang. I sighed in disbelief

Niyaya kong umupo ang mga kasama ko sa bleachers. Mag-uumpisa na sana akong mag-salita nang mag-sidatingan ang mga members na umalis kanina. Nilingon ko naman ang pinanggalingan nila at napansin ko ang ngiti ni Ace sa akin. He did it! Napailing nalang ako

Hinarap ko na ang mga members ko "Please group yourselves in where you good at. Left side ang short range. Right for long and center for medics," sumunod naman sila kaya hindi na ako nahirapan.

Inumpisahan ko na ang pagsasabi nang maaaring gawin namin habang nasa mission kami. Sinabi ko sakanilang okay lang matakot dahil nature ng tao ang matakot. I always remind them to prioritize their safety and the safety of the survivors. Habang ako ay nag-eexplain ay nahagip ng mata ko ang pamilyar na mukha sa team ko

They were all confused when I stopped talking. Umiling ako bigla baka namalik-mata lang ako. Imposibleng andito siya gayong andito sina Ace at Bloomie na hinahanap siya hanggang ngayon.

Tinuloy ko nalang ang pag-explain without thinking about the blonde girl. After discussing nag-kwentuhan naman na kami to know each other. Yung mga may ayaw sa akin ngayon friends ko na. They thought na masama daw akong babae. Kaloka sila

"Claire lets go." lahat kami napalingon kay Ace then he smiled at me offering his hand. Kinuha ko naman ito while smiling thinking na si Ace ngumiti out of nowhere "Saan tayo pupunta?" tanong ko habang naglalakad kami pero hindi niya ako sinagot

Tahimik lang kaming naglakad hanggang sa makarating kami sa training room. "Anong meron?" tanong ko ulit pero hindi pa rin ako pinansin hanggang sa binuksan niya ang maliit na kahon "This is a personalized gun. Use it when in times of need," inabot niya naman ito sa akin

Tinignan ko ito ng mabuti at may nakaukit na pangalan ko at sa kabilang side naman ay Ace. Napangiti naman ako "Thank you," he then caress my face before proceeding to the next box. "This is a foldable bow and personalized arrows," inabot niya sa akin ang mga ito

Nilapag ko ang baril sa may lamesa at binuklat ko naman ang bow. Napatingin naman ako sa arrows kong kasing liit ng daliri ko "Paano ko magagamit ito? Ang liit." natawa naman siya sa reaksyon ko "Pull this tip and hold the end while pulling the string,"

Napailing nalang ako dahil napaka-time consuming ng bows pero hindi siya limited. "The last box contains a katana. Forged only for you my love." napangiti naman ako habang binubuksan ko ang huling box. The katana was so beautiful

"Guys change of plans. We need to proceed with the mission!" hinihingal na sabi ni Frankie. Napatingin naman kami ni Ace sa isa't-isa saka tumango. I grabbed my weapons at mabilis kaming pumunta sa armory nila if that's what you call at mabilis kaming nagpalit ng susuotin namin

Nagulat pa nga ako ng makitang hindi nagpalit si Ace instead he was helping me getting ready "Bakit hindi ka magpalit ng damit?" umiling lang ito "No zombies will approach me. Make sure you do the same. I still want to see my girlfriend at the end of this mission," hindi ko alam kung kakabahan ako sa mission na ito or kikiligin dahil kay Ace

"I won't promise pero i'll try," sabay hawak ko sa mukha niya. Hinawakan niya din ang kamay ko sa may mukha niya "Then i'll finish mine early so I can go with you." madiin niyang sabi. Hindi ko na alam ang iniisip ko ngayon basta binigyan ko siya ng mabilis na halik "Do that." I left him smiling since tapos na ako

Sumakay na ako sa harap ng truck at member ko ang driver. Napatingin naman ako sa likod. "Everything settled?" we have two trucks each team. We won't know how many survivors are there anyway

Umandar na ang truck namin at ito na ang simula ng mission. 'Dear Rina. Please guide us,'

Nag-kwekwentuhan ang mga tao sa likod namin while going to the place pero everything fell silent when we saw dead bodies in the road dahil kanina wala pa. Relax Nat! You need to! For your group

"Ms. Nat, we're here," tinanguan ko ang driver "Get ready okay? Check the surroundings. Kapag merong zombies kill it without noise. We don't want to attract any right?" lahat naman sila tumango kaya bumaba na kaming lahat ng tahimik

Nahati ang grupo ko sa tatlo. Ang lugar na in-assign sa amin ay supermarket, houses, and church. Ngayon nasa house to house kami. We tried to open each houses na naka-close and we found some. Sa ngayon wala pa kaming na-encounter na zombie which is good sign.

Last house na kami at si Rei ang kasama ko yung kamukha ni blonde girl at wala na kaming nakita pa. Its time to head back sa hq kaso sa pag-lingon ko kay Rei ay tinutukan niya ako ng baril "Stay." madiin niyang sabi

"Why?" tinanggal niya ang helmet niya at wig? She is now a blonde! "I love Primo way before you! Ako dapat ang nasa grupo niya not you! I was there by his hide! You are not the Claire she loved! It was me!" bigla akong nasaktan sa sinabi niya

"Pero ako si Claire. Ace was my childhood friend," umiling ito "No. He is mine," napaisip tuloy ako. Ginugulo niya ang utak ko! Mag-sasalita pa sana ako ng makita ko siyang may hawak na vase at itinama sa mukha ko

Nahihilo ako dahil sa ginawa niya. "Rest now Natalie. I'll make sure Primo is mine alone," sabay kuha niya ng baril sa akin. Sinara niya ang pinto at nagpatunog siya. Dahil din sa hilo ko ay nawalan na rin ako ng malay

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~