Love Survival

🖤17🖤

Dark Ace Grimoire

"Pack up!" sigaw ko sa mga kasama ko. I hate this damn mission! It took ages! What if Claire needs me right now? "Primo may tawag ka daw po." sabi ng isang tauhan ko. Agad ko namang kinuha sakanya ang phone and I heard someone sobbing

"Who is this?" deretsyo kong tanong. "Primo... si Ms. Nat po kasi," tuloy pa rin ang iyak ng babae habang ako ay natataranta na. "What happened to her?!" mabilis akong sumakay ng sasakyan ko at iniwan sila. They can handle themselves "Wala na po siya." I dropped the phone

Pinagpapalo ko ang manubela saka pinaharurot papuntang hq. I want to kill myself for leaving her! Ilang minuto din ay nakarating na rin ako sa hq at hinanap ang tumawag sa akin. Pinatawag ko lahat ng tao sa gym

"Who was the one who called to inform about Natalie?!" pasigaw kong sabi. Maya't-maya may humarap na rin sa akin isang babae "Ako po Primo. My name is Rei." sabi nito habang nakayuko siya. Lumapit naman ako sakanya saka siya hinawakan sa leeg na parang sasakalin siya

"Did someone or something killed her?" My Claire won't be eaten just like that. I believed in her "Tinulungan niya lang po akong makatakas dahil nagamit niya po ang baril niya at nakalimutan ang silencer dahilan upang makatawag ng zombies." naiiyak niyang sabi. Binitawan ko siya dahilan ng pagkakaupo niya sa sahig

"Ace, keep calm." alam kong boses ni Dad yun but how can I keep calm when I heard that my girl is dead? "I can't! Bloomie, Frankie and Franklin. Lets go!" pagkatapos ko silang tawagin ay sinundan naman nila ako. I will know if Claire is alive or not. I put a tracer in her bow because I know she won't forget that no matter what happens

Umupo ako sa isang gilid and I let Frankie do his work. Franklin is getting ready "Call that Rei. I need that woman."

Natalie Claire Rivera

Nakarating na kami sa botika na sinasabi ni Gabby. Hindi ko alam kung anong gamot ba dapat ang kukunin ko pero kinuha ko nalang lahat ng makita kong may bata sa box. Kumuha na rin ako ng pang-firstaid at mga gamit na alam kong pwedeng magamit.

"I'll just check some foods here." tinanguan ko naman siya. Kumuha na rin ako ng ibang necessities namin dahil mahirap na ang maubusan. "Lets go Nat." kumuha ako ng kaunting pagkain bago kami tuluyang umalis ni Nathan. Tahimik muli ang naging byahe hanggang sa makabalik kami

Hindi ko na nagawang pasalamatan si Nathan sa pagsama sa akin dahil ang priority ko ngayon ay si Lippe. Pagbalik ko sa tent ni Gabby ay agad kong inabot ang mga gamot sa kanya. Kinuha niya ang paracetamol at iyon ang pinainom sakanya. "Gagaling na ba si Lippe niyan?" tanong ko. Nginitian lang naman niya ako

"Ate Nat. Matulog ka na po muna. Ako na bahala sakanya." nginitian ko si Luis saka ko tinabihan si Lippe. "Maiiwan ko na muna kayo." nakangiting sabi ni Gabby. "Sleep my two pretty sisters," napangiti nalang ako ulit saka ako dinalaw ng tulog

Makalipas ng ilang oras ay nagising na rin ako. Madilim pa sa labas at napansin kong gising pa rin si Luis. "Tumabi ka na sa amin matulog." nilingon ako ni Luis at umiling ito "Mas pagod ka Ate Nat. Isa pa I'm on night duty. Dapat fair tayo." tinanguan ko nalang siya at pinagpatuloy ang tulog ko

Papunta na din ang tulog ko ng bigla akong makarinig ng kaunting kaluskos. Napamulat ako at nakita kong alerto na rin si Luis. Tinapik ko ang balikat niya at sinenyasan siyang wag mag-ingay at bantayan niya si Lippe

Lumabas ako ng tent at hinanda ang katana ko. Napansin kong wala na rin halos ang mga tao dito. Isa-isa kong tinignan ang tent nila kaso wala sila. Where the hell are they? "Ate Nat!" napalingon ako kay Luis saka tinignan ang itinuturo niya. "What the?!" halos lahat ng parte ng katawan ng tao ang nakakalat sa sahig

Sinundan ko ang mga ito at sa iisang lugar lang ang tinungo nito. Sa lugar kung saan nandoon ang girlfriend ni Nathan. Mabilis akong tumakbo pabalik sa tent ni Gabby at wala na doon ang dalawang bata "Let me go Kuya Nathan!" nang marinig ko ang sigaw na yun ay mabilis ko itong sinundan

"Nathan!" napatingin silang tatlo sa akin. "Saan mo dadalhin ang mga kapatid ko?!" nagulat ako ng biglang tumawa si Nathan "Pinapabilis ko lang ang paghihirap nila sa mundo. Wag kang mag-alala. They will die peacefully." sabay hila sa dalawa. Hindi ko na sila mahabol pa kaya nilabas ko ang pana

Nang matamaan siya ay nabitawan niya si Luis. Mabilis namang binuhat ni Luis si Lippe at tumakbo ito papunta sa akin. Naglabas naman ng baril si Nathan at pinaputukan kami. Nadaplisan ako sa balikat dahilan upang mahulog ko ang pana na siya namang pulot ni Luis at tinamaan si Nathan

Tumakbo naman na kami ni Luis papunta sa sasakyan ni Nathan. Pinaandar muli ni Luis ang sasakyan gamit ang wires saka kami umalis sa lugar na iyon.

Tahimik ang naging byahe namin. Huminto lang kami sa isang gilid upang tignan si Lippe. Nang may nadaanan kaming gasolinahan ay nilagyan na namin ang sasakyan. "This place is familiar," inisip ko nang mabuti kung saan na ito at naalala ko malapit ito kina Sharina.

"Luis?" hinanap ko agad ito ng hindi ko siya makita. Sinilip ko ang loob ng sasakyan at pati si Lippe ay wala na rin. "Stop where you are going Natalie or else I will blow your siblings." kinilabutan ako sa lamig ng boses niya. Nasundan kami ni Nathan but how? Dahan-dahan ko siyang nilingon at kalahati na ng mukha niya ay iba na ang kulay

"Nathan. Kinagat ka ng girlfriend mo?" tanong ko. While talking to him I might think of something to rescue the two. "Never but we made love every night." the heck! Nakakahawa din ang virus ng isang zombie. "Why? She's dead already! Why let her suffer?" umiling ito sa akin

"I was the reason she turned into one. Hindi ko hahayaang mawala siya sa akin. That's why I've been using those people as an experiments!" nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi niya. Ibig sabihin lahat ng mga iyon ay may mga gamot na sa katawan? Including us?! "Now c'mon!" lumapit naman ako sakanya

"Sasama na kami sayo. Let me carry, Lippe." inabot naman ni Nathan sa akin ang bata pero dahil may pana ako sa bulsa ay nabuklat ko ito at naisaksak kay Nathan dahilan din kung bakit nabaril niya ako sa tagiliran ko. "If I die you all must die!" sabi nito bago siya mawalan ng buhay.

Napahawak ako sa tagiliran ko at maraming dugo ang lumalabas "Ate Nat! I'm sorry!" umiiyak na sabi ni Luis. Napapagod na ako pero nang marinig ko ang ungol ng mga patay ay pinilit kong tumayo at protektahan ang dalawa. "If I die in here please live okay?" umiiling ito sa akin

Mabilis kong inatake ang ilang zombies na malapit sa amin. "Go! Take this. Please live!" Ibinigay ko kay Luis ang pana at ang mga natitirang arrows sa kanya. Nagyakapan muna kami bago ko siya tuluyang pinaalis. Ilang araw lang kami nagkasama pero minahal ko na sila ng labis

Isa-isa kong pinapatay ang mga zombies hanggang sa makakaya ko. Kaso ramdam ko na rin ang pagod at sakit ng sugat ko kaya natumba ako sa floor. Ganito nalang ba ako mamamatay? I hope I can see Ace one last time.

"Ace!" sigaw ko sabay tulo ng luha ko at umiiyak. I want to live and see Ace. I want to see him again! "I'm sorry I'm late my love." napangiti ako nang makita ko siya. Hinawakan ko ang pisngi niya

"I love you,"

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~