Set You Free

Chapter 27

Lory's POV

Habang busy yung mind ko ka-kaisip tungkol sa nakita ko at nangyaring aksidente. I didn't noticed na may tao palang tumawid sa daan.

Bumusina ako ng napaka lakas at biglang nag brake.

"Punyeta!" I cussed nung nakita kong wala na yung tao. "No, God please wag ngayon." I was trembling as I unlocked the door. This is my first time na makabangga, my mind was too occupied that I didn't noticed the person running.

"Dapat pala nagpahatid nalang ako sa mga kaibigan ko, punyeta." I said under my breath

I opened the door at binukas ang umbrella na hawak ko.

Dahan-dahan akong lumapit sa harap para makita yung tao, it's a girl. I didn't see any blood kaya agad ko itong nilapitan at tinapik sa balikat.

"Hey! Excuse me miss." I said while tapping her shoulder. Sobrang basa niya. Kanina pa siguro ito nagpapa-ulan eh. Nagdadalawang isip ako na tignan ang mukha niya, baka kasi dun yung may dugo eh. Matatakutin pa naman ako sa dugo.

I don't have a choice, hinawi ko ang mga buhok niyang naka kalat sa mukha niya para makita ko ang itsura niya.

Oh my God!

"Punyeta, Ria!" I shouted. "Gumising ka, anong nangyari sayo?" I held her in my arms, ang init niya sobra. "Ria, hey."

I'm also wet na, I didn't use the umbrella na since mahihirapan lang ako. Dahan-dahan niyang dinilat ang mga mata niya, umupo siya sa sahig and then she started crying and hug me tight.

"Wag mo akong iwan please." She begged.

"Hindi kita iiwan, pangako yan. Pero anong nangyari sayo? Teka nga, halika na, basang basa na tayo sa ulan oh." I replied, tinulungan ko siyang tumayo at pinasakay sa kotse.

Pumunta ako sa likod at binuksan ang maleta ko, kumuha ako ng tshirt at short, sinara ko ulit ito at sumakay na sa kotse.

"Here, magbihis ka muna. Basang-basa kana eh." I said and gave her the clothes that I got.

"How bout you? Basang-basa ka rin naman eh, baka magkasakit ka niyan." She said.

"Don't worry about me, mas basa ka sa akin. Here, drink a lot of water muna." I said and gave her my bottle.

After drinking the water, bigla siyang naghubad sa harap ko at tumingin sa akin. I look away at hinintay na matapos siya.

"Done." She said.

Well, that was a bit awkward.

I put her wet clothes at the back at pinasuot sa kanya ang jacket na dala ko kanina dahil giniginaw siya.

"Diba ngayon yung flight mo? E-book mo nalang ako ng Grab. Baka ma-late ka." She said.

For a sec, I forgot that I have a flight. Well, guess NYC and theater is not for me. I said in my mind and smile.

"Don't worry, I cancelled it." I replied.

"Bakit?" She asked at umubo.

"Wag na madaming questions." I said as I reclined her chair and gave her the pillow and blanket sa likod.

"Medyo mahaba yung biyahe, matulog ka muna. You look tired." I added and started the engine.

After an hour dumating na din kami sa bahay. Pumasok na kami at ni-lock ko ang pinto.

"Punta ka muna sa taas, I still have clothes there. Kumuha ka nalang sa cabinet." I said as I opened my maleta to get some clothes.

"Eh ikaw?" She asked.