"ရှောင်းကျန့်... ခင်ဗျားသတ္တိတွေသိပ်
ကောင်းနေတယ်ပေါ့..။ထွက်ပြေးချင်နေတဲ့
ခင်ဗျားကို အပြစ်ပေးရမယ်.."
*ဘာတွေလဲကွာ..။ငါမင်းကိုလည်း မသိဘူး
ဘာအတွက် ငါ့ကိုဒီလိုတွေလုပ်နေတာလဲ..*
"လင်း..."
"ဟုတ်ကဲ့..."
"သူ့ကိုမြေ အောက်ခန်းထဲခေါ်ကိုသွား..။ပြီးရင်
ကြိုးချည်ပြီးဆွဲထားလိုက်..."
တော်ရုံတန်ရုံမကြောက်တက်သော်လည်း
အေးတိအေးစက်အသံနဲ့ ကြည့်လာသည့်
စိတ်တ္တဇအကြည့်တွေကြောင့် ရှောင်းကျန့်
ကျောချမ်းသွားသည်..။
ထိုချိန်ရုန်းကန်နေသည့် ရှောင်းကျန့်ကို လာချုပ်
ကိုင်သည့် လင်းဆိုသည့်တစ်ယောက်...။
"ဟေ့..မင်းဘာလုပ်တာလဲ။မင်းလက်တွေဖယ်စမ်း..။
အရိုင်းအစိုင်း မင်းလူကိုမင်း ကြည့်ပြော..."
ရုန်းကန်နေသော်လည်း မှုပင်မမှု ရှောင်းကျန့်
ထိုသူနောက်သာသာလေးပါသွားသည်..။
မှောင်းမည်းနေသောအခန်းတစ်ခု မီးရောင်မှိန်မှိန်
လေးသာရှိသည်။အဆင့်အတန်းရှိရှိဆောက်လုပ်
ထားတဲ့ အိမ်ကြီးအောက်မှာ ဒီလိုအောက်တန်းကျကျ
အခန်းရှိနေလိမ့်မယ်လို့ ရှောင်းကျန့်ထင်မထား..။
နရံကိုကြည့်လိုက်တော့ နှိပ်စက်ရန် ပစ္စည်းအစုံထား
ထားသည်။
*ငါထင်ပါတယ်..။အရိုင်းအစိုင်း...ပုံမှန်မဟုတ်ဘူး..။
ရူးနေတာနေမှာ..*
ရှောင်းကျန့်ရုန်းလည်း လွတ်မှာမဟုတ်တာကြောင့်
ကြိုးချည်နေသည့်လင်းကို အပေးအယူလုပ်ကြည့်
ဖို့စဥ်းစားလိုက်သည်။
"ဝေး...ငါ့ကိုဒီကလွတ်အောင်လုပ်ပေးရင်
မင်းအခြားသူလက်အောက်မှာ အလုပ်လုပ်စရာ
မလိုတော့လောက်အောင် ငါပြန်လုပ်ပေးနိုင်တယ်..။
ငါ့ကိုကူညီမလား..."
ထိုစကားကြားတော့ လင်းဆိုတဲ့ကောင်လေးက
ပြုံးရင်းခေါင်းခါသည်။ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ လက်အောက်
ကနေ ဘယ်သူသစ္စာဖောက်ပြီး ထွက်ပြေးရဲမှာလဲ..။
"သခင်လေးတောင် ခုအကြွးနဲ့သိမ်းခံထားရတာလေ။
ကျွန်တော် လက်ကို အရမ်းမြောက်အောင်မချည်
ခဲ့ဘူး လက်တော့ မနာတော့ဘူးပေါ့.."
YOU ARE READING
I HATE LOVE
FanfictionU+Z Yizhan "ငါတို့ မချစ်ခဲ့ကြဘူးမဟုတ်လား ။ထွက်သွားခွင့်ပေးလေ.. ဘာအတွက် ငါ့အပေါ် အနိုင်ယူချင်နေသေးတာလဲ? ဝမ်ရိပေါ်...!မင်းအချစ်က ဒီလိုမျိုးဆိုရင်တော့ ငါဒီချစ်ခြင်းမျိုးအလိုမရှိဘူး။ငါအချစ်ကိုမုန်းတယ်.." "ငါတို႔ မခ်စ္ခဲ့ၾကဘူးမဟုတ္လား ။ထြက္သြားခြင့္ေပးေ...
