Lifetime Series #1: The Abiding Amor (COMPLETE)

Special Chapter and Poem!

Welcome to Special Chapter!😍

    

     HABANG umaalis kami para iwan silang dalawa ni Neoma sa Park, parang hindi ko kayang ihakbang ang aking mga paa. Hindi ko alam kong bakit?

Hanggang sa ngayon hindi pa rin ako makapaniwala, ayaw kong maniwala at higit sa lahat hindi ko kayang paniwalaan.

Ang makita ang dalawang taong sobrang mahal ko sa loob ng kabaong. Nawawala ang lakas ko. Hindi ko inakala na darating kami sa ganoon. Napakulong na rin ang taong nakabaril sa anak ko, pero ang sakit at galit nandito parin sa aking puso. Kahit anong gawin ko hindi ko na mababalik ang anak ko.

Ngayong araw ay araw na para sa kanilang libing ni Neoma. I know that he is hapoy right now, but he leave us broken. Si Selene na sa loob lang ng kanyang kwarto, nakatingin sa kawalan at patuloy na umiiyak.

Habang si Apollo naman ay nakatingin lang sa kabaong ng aming anak.

Hindi ko lubos maisip na iniwan na kami ng dalawang bata. Mga batang nagmamahalan ng tapat at totoo kaya ngayon naman kahit kamayan magkasama sila.

Masaya naman ako kahit papano dahil magakasama sila. Hanggang sa kung saan sila.

Pero sobrang sakit pa rin, si Neoma parang anak na ang turing namin sa kanya. Pero kinuha rin siya sa amin at kasama niya pa ang anak ko.

Lumaoit ako sa kabaong nilang dalawa para sa huling pagkakataon. "I'm happy for the both of you. Be happy also." and then tumalikod na ako.

     ITO ang huling pagkakataon na masisilayan namin ang aming anak. Nakayakap ako kay Apollo habang umiiyak. Sa loob ng dalawang linggo puro iyak lang ang ginawa ko. Ngayon naman ay ililibing na ang anak ko kasama ang lalaking mahal niya.

Masaya naman ako para sa kanya, pero masakit parin ang lahat ng alaala na iniwan nila.

She makeus proud, she is my own sunshine, my moon and my everything. My daughter. The strong woman of mine. She is my angel until now but not in ny side, in the heaven.

Kahit masakit lahat kaya naming tanggapin para sa katahimikan niya. At si Nanna naman ay hindi ko lubos maintindihan ang nangyari. Nabatil siya ng isang magnanakaw at binawian ng buhay after ni Neoma.

Police man confirmed that Neoma died at 13:14 and Nanna died at 13:16. Two minutes after Neoma died.

 
      MY ONLY bestfriend leave me and I will never see her. It really hurts that the person you love will leave you for a lifetime. Kahit nakaranas na ako ng heartbreak but this is the most painful one.

Being with her as her bestfriend is the memory I want to keep forever, as long as I lived. She will be my only bestfriend, not just a bestfriend but a sister in heart.

Be with her is what I dreamed, I want to spend my days with her. I want to achieve my goals and ambition with her. She promise me that after we graduate we travel one of the country but she didn't do it. She leave me.

I have this heavy heart until today. This is the last day that I see her and then everything is just a memory.

"Besshiyy," nakatingin ako sa kanilang dalawa ni Nanna na nasa kabaong. "You two, proved that even death can't hind true love. You prove it. You truly prove it. Thirteen is just a number to us, but for you two, that's forever", ngumiti ako ng mapait. "But still I am always be here for you. I will treasure you forever and ever. You are my only bestfriend that treat my as her own sister. The bestfriend that will give me advices eventhough that time she didn't have love life, but she is a expert". Tumulo ang mga butil ng aking luha habang kunakausap siya. Tumango ako at mapait na ngumiti. "But now, I know that you will continue to guide me in all my journey and I promise you to achieve our goals. I will be forever grateful that I met an amazing person in my life", patuloy pa rin sa pag-agos ang aking mga luha. Huminga ako ng malalim and then,  "Beeshiiyy, It hurts but I let you go!". And then tiningnan ko ang bulaklak na hawak ko it was a bright yellow flower and that's Neoma's favorite. A sunflower.

Mapait ko itong hinalikan at itinapon kasabay na rin ng pagbitaw ko ng balloon na hawak ko. Sa oras na binitawan ko ang white balloon doon ko sinabi sa sarili ko. Gagawin ko ang lahat para sa kaibigan ko.

••••••••••

Poem:

PAGMAMAHALAN NA HINDI MAHAHADLANGAN

 
Sa hindi inaasahan,
Pinagtagpo ang dalawang taong magmamahalan,
Nangangakong magsasama hanggang kamatayan,
Pero pinagsubok ng hindi inaasahan.

Luna Neoma Denise Ferria,
Ang kaisa-isahang minahal ni Nanna,
Babaeng maraming karanasan,
Anumang kondisyon kayang labanan.

Nanna Gabriel McAnthony,
Siya ay itinuring Mahal na Hari,
Kayang gawin lahat para sa ikabubuti,
Hindi lang ng sarili kundi ng nakararami.

Maraming sakit ang pinagdaanan,
Pero nanatiling matatag ang pagmamahalan,
Ang isa’t-isa ang sandigan,
Sa kanilang pagharap sila ay nagtutulungan.

Mga alaala hindi makakalimutan,
Kasama ang sakit na kanilang naranasan,
Pagmamahalan na walang hangganan,
Ang kanilang kailangan.

CHRONIC MYELOGENOUS LEUKEMIA (CML),
Ang kondisiyon ni Neoma,
Sobrang sama nito para sa kanya,
Lalong-lalo na sa kanyang pamilya.

Nagawa niyang magsinungaling,
Sa takot na siya ‘y lisanin,
Nang mga taong minahal niya ng totoo,
Pero hindi niya alam na siya ‘y tatanggapin ng husto.

Nanna na kayang papatayin ang sarili,
Makasama lang ang mahal na babae,
Pagmamahal na walang kapantay,
‘Yan ang kanyang alay.

Kanilang pinatunayan,
Na kapag nag-iibigan,
Walang nakakahandlang,
Kahit kamatayan.

••••••
NyNy Writes:
I’m thankful to all the readers, the voters and to all the followers. Thank you so much. You are my inspiration why I need to finish my story. Labya NyNyies! 😍 Sana 'wag niyong ijudge ang gawa ko!