Lifetime Series #1: The Abiding Amor (COMPLETE)

Chapter XXXIII:

Chapter 33♕:

          NATAGPUAN ko na lang ang aking sarili sa loob ng isang silid. I hate the smell around this room, I know that this is hospital.

Wait?

Mabilis akong bumangon at tiningnan ang lugar, naalala ko lahat ng nangyari noong pumunta kami ni Nanna sa mga lugar kung saan naging masaya kami dati. Pero bakit ako nandito? Oo, naalala ko na nawalan ako ng malay pero dapat nasa tabi ko si Nanna.

Hindi ko pwedeng iwan si Nanna.

Lumabas ako sa aking silid at agad na oumunta sa nurse station para magtanong sa kanila.

“Miss," pagkuha ko ng atensyon niya. “Nanna Gabriel McAnthony nasaan ang room niya?” tanong ko sa kanya.

“Ahhmm. Umuwi na siya kanina, Miss” natigilan ako sa sinabi niya?

Umuwi? Hindi niya man lang ako ginising? Hindi niya man lang alam na nandito rin ako?

Tumango-tango lang ako dali-daling umalis para makauwi ng bahay. Mabilis kong pinunasan  ang mga luha na unti-unting nagsipatakan sa pisngi ko. Paglabas ko ng hospital nakita ko sina mom at dad na agad akong nilapitan.

Niyakap ko silang dalawa at doon umiyak ng todo, “Iniwan niya ako, hindi niya ba alam na nandito rin ako?” bulong na tanong niya.

Umiling ang kanyang ina, ganoon din ang kanyang ama. Inalalayan ako nila at pinapasok sa kanilang sasakyan. Pagod na akong umasa na maalala pa niya ako. Ito na ba ang araw para kalimutan ko na siya? Pero hindi, hindi ako susuko.

Habang nasa byahe sila patungo sa kanilang bahay na malayan niya na iba ang daan na yinatahak ng kanyang ama. Pero binalewala niya lang ito. Pero habang tumatagal parang nakikilala niya ang lugar na ito. Papunta ito kina Nanna auh!

“Dad, Mom? Saan tayo pupunta?” tanong niya pero ngiti lang ang sagot nila. Bahala nga kayo diyan. Nakatingin lang ako sa labas ng sasakyan. Maya’t-maya pa ay nakarating na kmi sa kanilang bahay. Nagulat ako ng may nakalatag na mga bulaklak sa kanilang mini garden.

Sunflower and red roses petal are scattered and spread in their mini garden.

Nakita ko si Nanna na nakangiting tiningnan ako while holding a bouquet of my favorite flowers. He’s so handsome. He was wearing a black tuxedo, white long sleeve inside. He so damn beautiful man. I just can’t take my eyes off him.

Unti-unting nawala ang sama ng loob ko pagtingin ko sa aking likuran wala na si mom and dad. Binalik ko ang tingin ko kay Nanna and then lumapit siya sa akin.

He immediately hug me tight hindi ko alam kong bakit pero sobrang saya ko. We hug each other for almost five minutes. As we hug we feel the love, secureness, sincerity and comfort with each other.

Unti-unting lumuwag ang pagkayakap niya sa akin. Tingnan niya ako sa aking mga mata sabay abot ng bulaklak I can smell the natural scent of my favorite flower.

Hinawakan niya ang aking pisngi para tumingin siya sa akin. “Mi Reina—“ nagulat ako sa sinabi niya. “Diba sabi mo sakin ‘yon ang tawag ko sa’yo.” paliwanag niya. Tumango na lang ako. “Now I’m calling you that again. Mi Reina” hindi ko alam pero sobrang kinilig ako at biglang nalaglag ang mga luha ko sa aking pisngi. Lalo pa at yumuko pa siya sa akin. I feel like I’m  a real queen, especially when he looked at me. I feel like I’m the most beautiful woman in the entire solar system.

“Thank you” sabi ko sa kanya at hiyakap ulit siya. Then, he hug me back.

“I love you.”he hold my face with his both hands and then he gently kissed my forehead. I can’t stop crying in his arms. But I am comfortable and safe with it.