Love Maze/Yoonkook✔

43

Jungkook

Alarm sayesinde yataktan homurdana homurdana kalkmak zorunda kalmıştım. Dün sahilde uyuya kalmıştım. Beni nasıl getirdi, ne yaptı hiçbir fikrim yok. Ayrıca kıyafetlerimi de değiştirmişti.

Düşüncelerimden arınıp hazırlanmaya başladım. Saatim geldiğinde çantamı da alıp evden çıktım. İşe geldiğimde herkesin panik hâlinde olduğunu görmüştüm. Hızlıca iş kıyafetlerimi giydikten sonra Yoongi'yi bulmak için ilerledim de bir çalışan bana çarpmış ve vişne suyunun bana dökülmesimi sağlamıştı. Bana şaşırmış bir şekilde bakıyordu. "Jungkook cidden çok özür dilerim görmemiştim seni, gel sana giyecek bir şey-"

Kör mü, nasıl göremezdi beni? Hayır yani boyum posum da vardı. Sinirimi göstermemeye çalışarak konuştum. "Bu curcunanın amacı ne?"

"Çok önemli gurmeler gelecekmiş, içlerinden beğendiklerini otellerinde satmaya başlayacaklarmış."

İyi de yiyeceklerimiz ve içeceklerimiz oldukça lezzetliydi, bu kadar kargaşa ne için hâlâ anlamış değilim. "Tamam git sen, ben giyecek bir şey bulurum."

Yoongi'yi gördüğümde hızlı adımlarla onu yakaladım. "Yoongi, günaydın."

Beni fark ettiğinde yüzüne bir tebessüm kondurmuştu. "Günaydın, gergin gözüküyorsun. Güne iyi başlamadın sanırım."

Maalesef evet. "Şey, giyecek bir üst verir misin, çalışanlardan biri yanlışlıkla üstüme meyve suyu döktü."

Onda da bir panik var gibiydi. "Şu an ben gelememem, sen tek başına ofisime gidip çantamdan alabilir misin?"

"Tamam, teşekkür ederim." Gitmeden önce son kez konuştum. "Ah bu arada, rahatla. Eminim her şey güzel olacak."

Saçımı karıştırdı. "Umarım öyle olur, hadi git sen."

Üst kata çıkıp ofisine gittim. Bana verdiği anahtarla kapıyı açıp içeri girdim. Koltuğun üstündeki siyah çantadan beyaz bir gömlek almıştım. Yanında neden gömlek taşıyorki? Neyse. Üstünde bir not vardı, okumalı mıyım ki? Ama onun özelini karıştıramamki. Kendimle bir süre çeliştikten sonra okuma kararı almıştım. Üstünde "seni seviyorum Yoongi." yazıyor?

Sanırım bakmamalıydım. Düşünmemeye çalışıp gömleğimi çıkardığım da birden bire kapı açılmıştı. Başımı çevirip kimin geldiğine baktığımda Taehyung'u görmüştüm. Görmezden gelerek gömleği giymeye başladım, parfüm kokusu çok hoşuma gitmişti.

Kaşlarını çatarak bana bakıyordu. "Ne işin var burada? İçeri nasıl girdin?"

Açıklamakla zaman kaybedemezdim. "Anahtarla."

"Yoongi hyungun haberi-"

"Var."

İşimi bitirdikten sonra kirli gömleğimi alıp odadan çıktım. O ise tek başına orada kalmıştı. Umursamayarak aşağı indim ve anahtarı ona vermek için yanına gittim. Anahtarı benden alarak işine geri dönmüştü. O kâğıt da neyin nesiydi? Sevgilisi yoktur değil mi? Beni kullanmıyordur herhalde? Değil mi?

"Selam."

Yanımda birden bire beliren çalışanla korkudan yerimde sıçramıştım. "Beni korkuttun."

Güldü. "Pardon, korkutmak istememiştim. Bana bir konuda yardım eder misin?"

Ona dönüp konuşmaya devam etmesi için bekledim.

"Benim için Kai'ye bunu verir misin?" Bana elindeki hediye olduğunu tahmin ettiğim şeyi uzatmıştı.

Neden kendi vermiyorki? Boşvererek uzattığı hediyeyi aldım ve kasadaki Kai'nin yanına gittim. "Kai, bu senin için."

Gözleri parlamıştı. "Çok tatlısın, doğum günümün bugün olduğunu nerden biliyorsun?"

"Yanlış anladın-"

"Benimle ilgilendiğini bilmiyordum."

Ne? Yoongi'nin kaşlarını çatarak bana baktığında duyduğunu anlamıştım. "Hayır, bunu Yang verdi sana. Sana vermemi istedi."

"Çekinme, çekinme homofobik değilim."

Şaka mı bu ya? Arkama dönüp Yang'a gelmesi için gözlerimi büyüterek baktım. Geldiğinde Yoongi çoktan gitmişti, kesin yanlış anladı ya. Hay sikeyim, hepsi bu aptal yüzünden.