Love Maze/Yoonkook✔

10

Jungkook

İç çekip kendimi toparladım ve Yoongi'nin yanına gidip oturdum. Tableti bırakıp bana döndü. "Neden benimle yalnız kalmak istemiyorsun?"

Şaşkınlıkla ve panikle ona döndüm. "N-ne?"

"Benden hoşlanmıyor musun?"

Dediği şeyle yanaklarım kızarmıştı.  "Hayır, senden hoşlanıyorum." Hoşlanmak biraz...yanlış kelime gibi? Dediğim şey kafama dank ederken panikle gevelendim. "Y-yani öyle demek istemedim! Senden az hoşlanıyorum, o şekilde hoşlanmıyorum!

Kafası karışmış gibiydi ama sonra toparlanıp omuz silkmişti. "Yani beni seviyor musun?"

Neden böyle gerici şeyler soruyor? "Evet seviyorum, neden sevmeyeyim? Sen benim partonumsun."

İç çekti. "Yalan söylüyorsun."

Ben onun gibi iç çektim ama sesli bir şekilde. Sinirle içimdeki şeyleri birer birer dökmeye başlamıştım. "Neden böyle garip davranıyorsun? Beni diğer garsonlardan ayırıyorsun, kötü davranıyorsun ve artı olarak birazdan yeni yıkanmış olan arabanı tekrar yıkayacağım. Bunlara rağmen senden hoşlandığımı- yani sevdiğimi söylememe rağmen neden böylesin?"

Tek nefeste, hızlı bir şekilde söylediğim şeyler karşısında duraksamış ve şaşırmıştı. "Ben sadece-" Söyleyeceği kelimeleri düşünmek için tekrardan duraksamıştı. "Seninle uğraşmak hoşuma gidiyor, tepkilerin çok sevimli."

Dediği şeyle tekrar yanaklarım kızarırken onun karşısında ne kadar çok kızardığımı fark etmiştim.

"Şu an bile-"

Ellerimle yüzümü kapatıp utançla garip sesler çıkarmaya başlamıştım. "Sus!"

Gülmüştü. "Pekâlâ, yinede seninle uğraşmaya devam edeceğimi bilmeni isterim."

Kendime gelip ellerimi yüzümden çektim ve gözlerimizi birleştirmeden konuşmaya başladım. "Sadece arabayı yıkamak istemiyorum."

Saçlarımı karıştırıp yüzlerimiz biraz yakınlaşınca gözlerim istemsizce dudaklarına inmişti. "Tamam, bu seferlik affedildin."

"Bensiz oldukça eğleniyor gibisiniz."

Ne zaman geldiğini bilmediğimiz Taehyung'un sesiyle birbirimizden uzaklaşmıştık. Yanıma oturması için biraz Yoongi'ye yaklaşıp ona yer açmıştım. "Hayır, hayır. Otursana."

Bizi kıskanmış mıydı yoksa ben mi yanlış anlamıştım? Çünkü bir bana birde Yoongi'ye bakıyordu. Bu garip ortamdan çıkma amacıyla sessizliği bozdum. "Taehyung-ah, Bay Min arabasını yıkamamdan vazgeçti."

Yoongi atıldı. "Taehyung mu?"

Taehyung omuz silkti ve cevabını verdi. "Ona ismimle seslenmesini söyledim."

Yoongi şaşırmış gibi gözüküyordu. "Normalde çalışanlarının isminle seslenmesini tercih etmezdin."

Taehyung bana yandan bir bakış atmış ve bir nevi tepkimi izlemişti. Ancak ben hiçbir tepki göstermiyordum, bu normal bir şeydi çünkü. Taehyung ile arkadaş gibi takılmaya başlamıştık, ona Bay Kim demek garip olurdu.

"O..." Gözlerini benden çekip Yoongi'ye baktı. "Benim için diğer çalışanlardan farklı."

Evet çünkü biz arkadaşız...değil mi? Bir saniye...o benden hoşlandığını farklı bir yolla mı söyledi yoksa? Hayır, hayır saçmalama Jungkook. Daha birbirimizi bile tanımamışken benden hoşlanmamıştır.

Yoongi rahatsız bir şekilde koltukta hareket etmişti. "Şey yapalım şey...içeri geçelim."

Konuyu değiştirmesi gözümden kaçmazken aklım hâlâ Taehyung'un dediğindeydi.