BONİTA (Tamamlandı)

Bölüm 16

"Senin kızın mı var?"

"Evet... Adı Sevin"

Rico tekrar resme döndü. "Sevin..." annesinin ismine benzer olduğu için söylemekte zorlanmadı.

"Nerede? Neden burada değil?"

"Annemle beraber kalıyor. Hafta sonları bazen de hafta içleri ben gidiyorum"

"Onunla tanışmak istiyorum. Hadi gidelim"

Sezin gülümseyerek odaya girdi ve adamın dizlerinin önünde yere oturup başını yasladı.

"Saat çok geç gidemeyiz ve şu an babasında"

"Ah... Beklemek zorundayım. Bana onu anlatsana"

"Peki... Sekiz yaşında, biraz bilmiş, eğlenceli bir kız. Hayatımda yaptığım en iyi, en doğru şey. Beni hayata bağlayan, ayakta durmamı sağlayan tek güç"

"Annesi gibi çok güzel demeyi unuttun. Ben... Bir kadına aşık olduğumu sanıyordum ama şimdi Sevin de kalbimi yerinden oynattı"

Sezin gülerek "Kıskanmalı mıyım?" dedi.

"Kesinlikle kıskanmalısın Bonita"

Sezin'i yerden kaldırıp yan olarak kucağına oturttu. Sezin bacaklarını toplayarak adamın göğsüne sığındı. Saçlarını geriye atıp yanağını okşayan adam burnunun ucunu öptü.

"Hadi bana neden yalnız bir anne kız olduğunuzu anlat"

"Kızımın babası ile aşkla evlenmiştik. Yani ben aşkla evlenmiştim. Uzun yıllardır birbirimizi tanıyorduk. Ben hep ona hayrandım. Evliliğimiz ilk yılı çok güzeldi. Mutlu olduğumuzu ve bunun ömür boyu süreceğini sanıyordum ama öyle olmadı. Sevin doğduktan sonra evliliğimiz kırılmaya başladı. Ben kızımla ilgilenirken babası başka kadınlarla ilgilenmeye başladı. Öğrendiğimde yıkıldım. İnkar da etmedi hatta gözümün içine sokarak devam etti. O zaman kilolu bir kadındım. O ise hep zayıf kadınlarla beraberdi. Bende zayıflarsam bana döner sandım ama... Hastalandım. Saçma diyetler, kendini kusturmalar derken ölümün eşiğine geldim. Bir gün gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Ölümden döndürmüşler beni. Uzun zaman hastanede kaldım. Annem ve babam bir an yanımdan ayrılmadı. Hem bana hem kızıma sahip çıktılar. Tedavim devam etti. Sonra kızım için ayakta kalmam gerektiğini anladım. Babam... Öyle destek oldu ki bana... ayağa kalktım, eğitimimi tamamladım ve bu işe başladım. Bay Marek, babamı çok severdi. Babamdan sonra beni bir an olsun bırakmadı. Dışarıdan bakılınca resmiyiz ama aslında özel bir bağ var aramızda. Kızımı bir çok insandan sakladım çünkü o benim zayıf noktam. Beni vurmak isteyenler ilk kızımı hedef alacaklardı. Bende bu keşmekeşli hayattan onu uzak tuttum"

"Şimdi nasılsın? Yani hastalığın tamamen geçti mi?"

"Çok sıkıldığım zamanlar midem yerini hemen belli ediyor. Yememe, içmeme çok dikkat ediyorum. Bir tek..."

"Evet"

"Bir tek senin yanında hiç aklıma gelmedi. Hatta bu nedenle Ali sana Bay Terapi diyor"

"Bu yaşadıkların sırasında Ali yok muydu?"

"Hayır... O sonradan dahil oldu. Babamın ölümünden biraz önce"

"Keşke o zamanlarda da yanında olsaydı. Ali iyi bir insan, seni çok seviyor ve koruyor"

"Onu kıskanmadın mı?"

"Kıskanmadım çünkü neden senin yanında olduğunu biliyorum. Ben olmadığım zaman o seni korumuş. Şimdi ben varım ve artık kimse sana zarar veremez. Ne sana ne de Sevin'e"