/ព្រឹកថ្ងៃថ្មី/
ហូស៊ុក ងើបលឿនជាងធម្មតា មកអង្គុយចាំអ្នកជាមិត្តក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវទឹកមុខហាក់ធុញថប់នឹងនរណាម្នាក់
" អ្នកមីង... "
" ភ្ញាក់ហើយឬ ជុងហ្គុក ទឹកមុខមិនសូវល្អសោះមកញាំអាហារពេលព្រឹកសិនមក "
" បាទ " ជុងហ្គុក ដើរចូលមកផ្ទះបាយដាក់កាតាបចុះរៀបនឹងអង្គុយតែក៏ត្រូវអាក់ដោយសំដីរបស់ហូស៊ុក
" មិនបាច់ញាំទេ អាល័យតែញាំតិចទៅសាលាយឺតទៅ " រាងតូច និយាយដោយមិនបានងាកមើលមុខរបស់ ជុងហ្គុក ភ្នែកដោតលើទូរទស្សន៍ដែលត្រូវគេចុតដូរប៉ុស្ដ៍ពេញមួយព្រឹកហើយ ជុងហ្គុក ងាកមកមើលមុខរបស់លោកស្រី ជុង
" ថ្ងៃនេះអាចនឹងមានព្យុះធំយកឆ័ត្រទៅផងទៅ "
" បាទ អរគុណអ្នកមីង " ជុងហ្គុក ឱនលាអ្នកជាមនុស្សចាស់
" ហើយកាលទៅ " ហូស៊ុក ស្រែកពីមាត់ទ្វារមក
" ទៅៗក្មួយ ស៊ូៗ "
" បាទ "
" ចន ជុងហ្គុក " រាងតូចស្រែកជំទាលម្ដងទៀត ឡើងផ្អើលពេញផ្ទះ
" បាទ ទៅហើយ " ជុងហ្គុក ប្រញាប់ប្រញាល់រត់ដេញតាមរាងតូចទៅចំណតឡានក្រុង មកដល់ចំណតឡានក្រុង ហូស៊ុក មិននិយាយអ្វីទាំងអស់រហូតឡានក្រុងមកដល់ហើយរាងតូចក៏ឡើងទៅដោយស្ងាត់ស្ងៀម រាងក្រាស់មិនហ៊ាននិយាយអីទេ ហូស៊ុក ប្រហែលនៅខឹងគេនៅឡើយ
/សាលារៀន/
អ្នកទាំងក៏បានមកដល់សាលាកជាមួយគ្នារួមទាំងសិស្សផ្សេងៗទៀត ហូស៊ុក រក្សាទឹកមុខស្មើរនៅឡើយ ជុងហ្គុក គេក៏មិននៅស្ងៀមដែលគេព្យាយាមរកនឹកវិធីដែលលួងរាងតូចឲ្យបាត់ខឹងគេ កំពុងតែដើរសុខៗ មិនដឹងជាអ្នកណាទេស្រែកហៅហូស៊ុក
" ហូស៊ុក! "
" បង ណាមជូន? " ហូស៊ុក ងាកមករកប្រភពសំលេង តែថារាល់គេតែងគេចមែនទេ ប្លែកថាថ្ងៃនេះគេបែរជាឈរចាំអ្នកដែលរត់មករកគេទៅវិញ
" ពួកយើងទៅថ្នាក់ជាមួយគ្នាទៅល្អទេ " ណាមជូនដើរមកកៀកស្មាររបស់រាងតូចធ្វើដូចស្និតស្នាលណាស់ចឹង
" ក្រែងបងរៀននៅអាគារខាងលិចអីមិចក៏បែរជានិយាយបែបនេះ ទៅវិញ "
" ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃរៀនចល័តណានេះមិនចាំទេអី " ណាមជូនច្បិតច្រមុះរាងតូចបន្តិចបែបខ្នាញ់
" ហ៎! ត្រូវហើយ អើយ! ខួរក្បាលខ្ញុំនេះមិចមិនចាំអីសោះចឹង
បើចឹងកុំចាំយូរអីតោះយើង " ណាមជូនកាន់ដៃរាងតូចទៅថ្នាក់
YOU ARE READING
មិត្តកំពូលស្នេហ៍ "THE SELFISH" «ចប់» ✔️
Fanfictionអារម្មណ៍ដែលស្រលាញ់គេតែម្នាក់ឯង វាពិតជាពិបាកខ្លាំងណាស់ ក្នុងបេះដូងគេយើងមានឋានៈត្រឹមតែជា «មិត្ត» ជុងហ្គុក : អារម្មណ៍ដែលយើងមានចំពោះឯងគឺវាលើសពីពាក្យថា «មិត្ត» យើងដឹងថាឯងតែងតែមើលរំរលងមិត្តម្នាក់នេះ យើងមិនសុំច្រើនទេ ត្រឹមបាននៅក្បែរឯងមានឋានៈជាមិត្តយល់ចិត្...
