MY ONESHOTS

Module

Module
-𝙂𝙪𝙬𝙖𝙥𝙤𝙣𝙜𝙅𝙝𝙤𝙣𝙈𝙖𝙧𝙘

𝙒𝙖𝙧𝙣𝙞𝙣𝙜: 𝘙𝘢𝘵𝘦𝘥 𝘚𝘗𝘎 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘪𝘯𝘤𝘭𝘶𝘥𝘦𝘴 𝘩𝘰𝘳𝘳𝘪𝘣𝘭𝘦 𝘵𝘩𝘪𝘯𝘨𝘴 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘤𝘢𝘯'𝘵 𝘵𝘢𝘬𝘦 𝘣𝘺 𝘴𝘰𝘮𝘦 𝘴𝘦𝘯𝘴𝘪𝘵𝘪𝘷𝘦 𝘳𝘦𝘢𝘥𝘦𝘳𝘴, 𝘵𝘩𝘪𝘴 𝘴𝘵𝘰𝘳𝘺 𝘪𝘴 𝘧𝘰𝘳 𝘵𝘩𝘦 𝘧𝘢𝘯 𝘰𝘧 𝘣𝘳𝘶𝘵𝘢𝘭𝘪𝘵𝘺. 𝘗𝘭𝘦𝘢𝘴𝘦 𝘥𝘰𝘯'𝘵 𝘥𝘰 𝘵𝘩𝘪𝘴 𝘢𝘵 𝘩𝘰𝘮𝘦. 𝘓𝘰𝘭.

UMAALINGAWNGAW ang katok mula sa pintuan at matamlay naman itong binuksan ng batang si Rhino na pitong taong gulang.

"Good morning po," Hinangad ng bata ang teacher na nakangiti pero dahil wala siyang nakita na kasing tangkad niya ay naglaho ang ngiti nito nang yukuin si Rhino. "Oh, hi baby boy.."

Walang reaksiyon si Rhino habang nakaangat ang tingin sa gurong may dalang module.

"Where's your parents? Pakisabi sa kanila naihatid ko na ang module mo, ha?" Nakangiting sabi ng guro at inabot ang module kay Rhino.

Walang ganang tinanggap naman ni Rhino ang module. "Wala na sila."

"Awts. Di ko pala sila naabutan." Hagikhik ng guro. "Kapag dadating sila, pakisabi nadala ko na ang first week module mo, ha?"

"Di ko na sila masasabihan." Sabi ni Rhino. "Patay na sila."

Nanlaki naman ang mata ng guro ngunit sinarado na din ni Rhino ang pintuan.

Agad siyang pumunta sa study table para subukang mag-aral mag-isa.

Unang basa niya pa lang ay wala na siyang maintindihan. Ang hirap. Sumasakit ang ulo niya sa pagbabasa. Di malaman kung anong dapat isagot sa unang pahina kahit binuklat niya pa pangalawang pahina at sa mga sumusunod pa.

Wala siyang mapapagtanungan kung paano ito intindihin. Hindi pareho sa ibang bata na may gumagabay sa kanila kung paano ito sagutan. Mahina ang kanyang pang-unawa. Mahirap makaintindi.

Napapasabunot nalang siya sa buhok niya. Nakakainis. Nakakairita.

Napangiwi nalang siyang dinala ang envelope na may laman ng module sa kuwarto ng magulang.

"Mama... Papa....," Naalala niya ang sinabi ng guro na ipagsabi sa kanyang magulang na natanggap na ang module. "Natanggap ko na ang module na inihatid ng guro."

Iwinigayway niya ang laman ng envelope sa walang buhay niyang magulang na nakabitay sa kanilang kama.

Siya ang pumatay sa kanyang magulang.

Naabutan niyang nag-aaway ang kanilang magulang tungkol sa business, at sa pagkakarinig niya wala na daw silang sahod na bankrupt na ang kanilang business at nagsisihan na sa isa't-isa kung sino ang may sala.

Dahil sa sobrang ingay ay tinapos nalang ni Rhiano ang pagdudurusa nila.

Sa gitna ng pandemic na walang makakain, walang sahod, at nagkalat ang mga infected ng mga sakit ay tinapos niya ang paghihirap ng kaniyang mga magulang.

May sakit sa pag-iisip si Rhiano pero di ito batid ng kaniyang magulang dahil busy sa pagtratrabaho at di nila alam na si Rhiano din ang pumatay sa sarili niyang kapatid ng dahil lang sa inasar siyang mandaraya sa larong tagu-taguan.

Pakiramdam niya lahat ng paghihirap ay dapat matapos. Kaya sa pamamagitan ng pagkitil ng buhay, wala ng paghihirap na mararanasan.

Ngumiti ng nakakakilabot si Rhiano saka niya walang reaksiyon na sinaksak ang sariling leeg at siya namang pagkahulog sa sahig na nalalagutan ng hininga.

"M-mod- magkakasama na t-ta-..." Nawalan na agad siya ng hininga.

😳😨😲🐵😱😭🤦‍♀️

Lol may key answer sa likod pero bata pa lang siya at mahina ang pang-intindi kaya ayon haha. Okay, parang ginawa ko ang story na 'to, para i-motivate kayong magpakamatay, ah? Joke. This is just from imagination and I just want to share it. Skl, but you can skip this chapter if you want. Proceed to other chapter of my ONESHOTS