Second Chance

the Love Project

Buntong hininga.

Kanina pa siya nakaupo at nakatitig aa kartolina pero blangko ang isip niya.

Hindi niya alam kung saan mag uumpisa.

Islowding ang utak niya naka hang.

JONGHYUN POV===

Kanina pa niya pinagmamasdan si Pauline at nakita niyang parang namroblema iyon.

Ano kaya iniisip niya? Mauubos na yun labi niya sa kakakagat niya..

Naisip niyang tumugtog, kanina ng nakasalpak ang earphone sa tenga nito, kalmado lang siya .

Inumpisahan niyang tumipa sa gitara, isa sa mga kantang ginawa niya..

I love you, I love you

I can’t even hug you even though it hurts,

No matter how hard I try to hold on to you,

No matter how hard I call out my love,

I can’t.

You become a wound that doesn’t even hurt.

No matter how hard I try, I can no longer hold onto my love

that becomes more and more blurry each day.

I swallow the tears that dig inside my heart,

so my longing won’t lift up its heard,

so my exhausted heart won’t know

[- lie, english version}

Napatingin siya kay Pauline.

Nakapikit iyon.

Tuloy siya sa pagtugtog.

Sa bawat pagtipa sa gitara nararamdaman niya ang lungkot ng tono at melodiya na ginawa niya.

PAULINE POV =====

Nang magumpisa yung tugtog nagulat siya pero hindi siya lumingon.

Pumikit siya at ninamnam ang naririnig na musika.

Malungkot.

Pati boses niya malungkot din.

Ramdam niya yung lungkot ng love na di mai express. Kasi malayo na yung pinag aalayan ng

pagibig.

Kaya yung naiwan pinipilit na

Maging OK, at nagpapanggap na masaya.

Maya maya nagumpisa na siyang mag drawing.

Nakalimutan niya yung mga tao sa paligid.

Guhit dito.

Tapos kulay.

Konting puti para sa bituin .

Natapos niya ang project niya at tinitigan ito.

Napangiti siya. Konti na lang ilang projects na lang at ga graduate na siya.

Naisipan niyang dagadagan ang kulay.

Pinawisan siya ng konti pero satisfied na siya sa outcome.

Nagulat siya ng magsalita si Jonghyun sa tabi niya.

Ang ganda.

May talent ka sa pag drawing. 

Nagkatinginan sila.

Si crush. Ang ganda ng mata.

Nakatingin lang sa akin. ...homay....

Kumuha ng panyo si Jonghyun.

Pinunasan niya yung pisngi ni Pauline.

Dapat nag iingat ka may pintura na yang mukha mo.

Mamaya niyan allergic ka sa pintura.

Bahagyang nanlaki ang mata ni Pauline.

Napakunot noo naman si Jonghyun.

thump..thump..thump..

Tumayo siya. Grabe ang lakas ng kaba.

Iniligpit niya agad ang gamit niya.

Tinulungan naman siya nito.

ahh.. sige ha.. uuwe na ako.

Lumakad na siya. Hindi siya lumilingon pero nararamdaman niyang

naktingin pa rin ito sa kanya.

Teka...

Napahinto siya sa paglalakad.

maya maya katabi na niya ito.

Kinuha yung iba niyang dala.

Ihahatid na kita.