Second Chance

new life

Patingin tingin si Jane sa relo.

Kanina pa kasi niya hinihintay si Pauline.

Tumingin siya sa pinto ng restaurant ng may pumasok na babae,  nakalugay ang redbrown na buhok nito, nakasuot ng v-neck na  sleeveless dress na hanggang tuhod.

Nag double take pa siya ng ngitian siya nito.

Pauline?!

Tita! Niyakap siya ni Pauline.

Oh my gosh iha! Ang ganda mo!

Hindi napigilang sabi nito.

Hinaplos niya ang mukha ng pamangkin. Im so happy to see you like this.

Ngumiti lang si Pauline.
Tita ha maniniwala na ako niyan sayo. Nag order ka na po?

Umiling ito.
Tumawag ang mommy Che mo. Papunta sila dito. Tuwang tuwa ng malamang dumating ka na.

Nagtwinkle ang mata niya. Ang mommy Che niya. Ang tagal ng wala si Jonghyun pero palagi itong naka suporta sa kanya.

Naalala pa niya ng dumating ito six months ago.

Iha! You still look pretty. Niyakap siya nito. Ramdam na ramdam niya ang pagmamahal nito mula pa nuong magkita sila sa ospital.

Marami itong dala para sa kanya.
Mommy Che. Napatingin ito mula sa kinukuhang box.

Yes iha?

Gusto ko po sanang... Magaral sa Japan. Tiningnan niya ito.

Sa Japan? Sure kelan mo gustong mag inquire? Ah.. Ipapahanda ko yung house duon. Papa, you should call oba Marie. Sunod sunod na sabi nito at tatawag na sana ang papa ni Jonghyun ng pigilan niya ito.

Gusto ko pong magumpisa sa sarili ko.. May.. May ipon naman po kami ni Jonghyun. Its more than enough para maka pag start ako.

Mahina niyang sabi.

Hinawakan ni Che ang kamay niya.

Hinaplos ang buhok niya. Iha... I hope youre doing this for yourself.

Nginitian siya nito. Youre the daughter I never had. Im so happy na ikaw ang napili ni Jonghyun.

Opo. Nagpapasalamat din po ako sainyo ni papa. Palagi ninyo akong inaalala kahit na...kahit na wala na si Jonghyun.

Its our happiness to take care of you iha. Kapag nandiyan ka parang nandiyan lang din si Jonghyun at siya din ang inaalagaan namin. Madamdaming sabi nito.

Kelan mo ba balak umalis?

Next week po. Nag inquire na ako kahapon.

At heto nga siya after six months.

Successful ang unang exhibit niya.

Marami din ang nakabili ng mga painting niya. Isa lang ang natira sa kanya. Hindi niya kasi iyon ibinibenta.

Panay ang tawag ng mga ito sa kanya pero sinadya niyang hindi sabihin kung nasaan siya. Sa cellphone lang siya na ko kontak ng mga ito. Nalaman lang nila kung saan siya nandun ng sumali siya sa 55th Japan Arts Pavillion, kung saan ibat ibang artists ang sumali.

Naputol ang pagmumuni muni niya ng dumating ang waiter at hingin ang order nila.

Siya namang dating ng mommy ni Jonghyun. Tumayo siya at niyakap siya nito.

Iha! You look gorgeous!
Muntik na kitang di makilala.

Ngumiti siya dito.
Siyanga pala. Pauline. Im so happy your back. Nandito din kasi ang
baby ko.

Napakunot noo siya. Baby ...mommy Che?

Ang tawa ng mommy Che niya.
Sabi ko na nga ba iyan ang magiging reaksiyon mo. He is my baby. Pero, he grew up with my bestfriend.

Nanlaki ang mata ni Pauline sa narinig. It cant be.

Its a long story iha.

Lumingon ito. Hyunnie, I would like you to meet Pauline.

Dahan dahan siyang lumingon.

Nakita niya ito. Naglalakad palapit sa kanila at seryosong nakatingin sa kanya.

Hi Pauline.... Long time no see..