A Living Death | Drarry

Bölüm 13

James Blunt
Stop the Clock (2019)

Bölüm 13

      Kalbimde sana yer yok, Malfoy.

      Beş kelimelik bir cümlenin canını nasıl bu kadar yakabildiğini düşündü. Harry'den bir beklentisi olmamasına rağmen bunu bu şekilde duymak çok acıydı. Özellikle bir zamanlar kendisine duyduğu aşkın ne kadar büyük olduğunu biliyorken... Şimdi hiçbir şey ifade etmediğini görmek Draco'nun yabancı olduğu birtakım duygularla tanışmasına neden olmuştu.

      "Anladım," dedi ne diyeceğini bilemeyerek. Bakışlarını şöminenin güçlü ateşine dikmişti. İçinin aynı o şekilde yandığını hissediyordu.

      Harry bir şey söylemeden önüne döndü. Onu üzdüğünün farkındaydı. Başka bir şey söyleyip daha da kötüleştirmek istemiyordu.

      "Kalbindeki yeri dolduran Joyce mu peki?"

      Harry, Draco'dan beklemediği soruyu duyunca şaşkınca ona döndü. "Ne?"

      "Onu sevdiğin için mi?" diye sordu Draco bu kez, ona bakmamaya devam ediyordu. "Geç mi kaldım?"

      Harry derin bir nefes çekti içine, sonra yavaşça bıraktı. "Hayır," diye cevapladı sakince. "Nate sadece iyi bir dost, hep öyle kalacak."

      "Ama o sana aşık."

      "Bu bir şeyi değiştirir mi?" diye sordu Harry.

      Draco sonunda bakışlarını şömineden ayırıp Harry'ye döndü. "Değiştirmez mi?"

      "Ben de bir zamanlar sana aşıktım," dedi Harry. "Bu bir şeyi değiştirdi mi?"

      "Bilmiyordum ki," dedi Draco. "Bilseydim..."

      "Bilseydin ne? Yıllarca nefret ettiğin, seni neredeyse öldüren kişiye aşık mı olacaktın?"

      Draco bir süre sessizce yüzünde gezdirdi bakışlarını. "Sen seni sevmenin ne kadar kolay olduğunu bilmiyorsun, değil mi?"

      "Ne demek istiyorsun?"

      "Normal insanlar gibi sohbet edebilmeye başladığımızda anladım," diye cevapladı Draco. "Huzur veren bir yanın var ve bunun farkında değilsin. Seni sevmek sandığın kadar zor değil."

      Uzun bir sessizliğin ardından Draco'nun hala elini tuttuğunu fark etti Harry. Elini yavaşça çekerken, "Üzgünüm," diye mırıldandı. "Ben artık geçmişteki gibi değilim, değiştim." Sonra da söylemeyi asla istemediği şeyi söyledi. "Seni sevmiyorum."

      "Bunu anladım," dedi hafifçe omuz silkerek. Başını çevirip gözlerini kaçırmıştı.

      "Lütfen artık uzak dur, olur mu?"

      Draco başını aşağı yukarı salladı. "Yine de eğer istersen, kötü hissettiğinde falan... gelebilirsin. Beni korumak için yaptığını unutmayacağım."

      "Bu olmayacak ama yine de teşekkür ederim."

      "Olsun," dedi Draco. "Ne zaman ihtiyacın olursa sarılmak için burada olacağım."

      Harry başıyla onayladıktan sonra ayağa kalktı ve yatakhane tarafına yöneldi.

      "Potter."

      Henüz birkaç adım uzaklaşmışken durup Draco'ya baktı Harry. "Efendim?"

      "Beni gerçekten sevmiyor musun?"