Kamergenoten

Deel 1

Caro POV
"Ik kan niet geloven dat we naar de universiteit gaan!" "Ik ook niet!" Riep Cam heel enthousiast. "IEEE!!" Begonnen we te roepen uit enthousiasme. Monique kwam de kamer binnen gelopen. "Alles oké meisjes? Ik hoorde jullie zo roepen." "Geen zorgen mama. We zijn gewoon heel enthousiast dat we naar de universiteit gaan! Dat we geslaagd zijn van de middelbare school!!" Zei Cam terwijl ze in haar handen begon te klappen. "Ik ben ook trots op jullie meisjes." Zei Mon. "Ik ben mega blij Mon!" "Ik ook! Nu.. chopchop! Koffers maken!" En ze ging weer weg. Ik ging naar mijn eigen kamer en ik stak genoeg kleren in mijn koffers.
Vince POV
"Bro! Wij gaan naar de universiteit!" "I know! Ik ben niet achterlijk ofzo!" Scott rolde met zijn ogen. "Wat? Het is waar! Anders zou ik toch niet geslaagd zijn!" Zei ik al lachend. Hij begon ook te lachen. *ping* "Ik heb een e-mail gekregen!" Zei ik toen ik die open deed. "Over wat?" "Over onze kamer." Ik begon hem te lezen. "En?" "Lees zelf!" En hij begon te lezen (de e-mail komt wat later in dit deel). "Met twee anderen?!" "Yep. Ik hoop dat het jongens zijn. Dan kunnen we gaan voetballen met hen." "En wat als het meisjes zijn?" "Dan.. weet ik veel." We begonnen te lachen. "Jij weet ook niets eh!" Ik gooide speels met kussen naar hem. "Zwijg nu maar."
Caro POV
Ik was bezig met mijn koffer toen mijn gsm geluid maakte. Ik keek en zag dat het een e-mail was van de universiteit.
De e-mail:
Beste toekomstige leerling,

We willen je even op de hoogte brengen van hoe de kamers verdeeld zullen worden. Elke kamer zal per vier personen zijn. Jongens en meisjes kunnen samen in een kamer. Het kan ook dat het gewoon meisjes met meisjes of jongens met jongens is.

Even ter info als je maandagmorgen aankomt:
Als je aankomt zeg je je naam bij het onthaal en dan zullen ze je kamernummer zeggen. Ze zullen ook zeggen met wie je in de kamer zit.

Tot maandagmorgen!

Met vriendelijke groeten
De universiteit van Antwerpen

"Cam!" Riep ik. "Ja?" "Kom even!" Ze kwam mijn kamer binnen. "Wat is er?" "Ik heb een mail gekregen van de kamers." "De kamers? Wie is dat nu weer?" "Cam! Ik bedoel dat ik een mail heb gekregen die over de kamers gaat! Van de universiteit!" "Ah.. ow." Ik begon zachtjes te lachen. "En? Met wie zitten we?" "Dat stond er niet in. Lees maar even." Ze nam mijn gsm en begon te lezen. "Ik hoop echt dat we samen zitten! Ik hoop ook dat we met andere meisjes zitten! En niet met jongens!" "Rustig maar. Dat weten we maandag pas." "Maar dat duurt nog zo lang!" Ik begon te lachen. "Nog maar twee nachtjes slapen." "Dat wil ik niet!" "Toch is het zo." Ze keek me met een koude blik aan. "Wat?" Ze rolde met haar ogen en ging terug naar haar eigen kamer. Ik begon te lachen.
Vince POV
"Hey papa." "Hey jongen. Alles goed?" "Ja! Ik ga al een beetje aan mijn koffers beginnen voor maandag." "Dat is goed. Ik zal je roepen als eten klaar is." "Oké!" En ik stapte naar mijn kamer. Ik en papa wonen alleen, mama heeft ons achtergelaten voor haar werk. Ze is, of was, model. Daarvoor is ze verhuisd naar New York. Ik was toen 10 jaar. Sindsdien woon ik alleen met papa. En als hij vroeger weg moest voor zijn werk ging ik altijd bij Scott. Zijn mama en mijn papa waren goede vrienden. Waardoor ik dan bij hen mocht gaan logeren omdat papa niet thuis was. Na een halfuur hoorde ik papa roepen dat het eten klaar was. Ik ging naar beneden en zette me aan tafel. "Hier, je bord." "Dankje." En ik begon te eten. "Nog geen nieuws over je kamer?" "Kamer? Welke kamer?" "Van de universiteit." "Ah.. jawel." "Wat dan?" "Maandagmorgen komen we te weten met wie we in de kamer zitten." "Hoop je dat het jongens zijn, of meisjes?" "Jongens!" "Ik zou wel graag een schoondochter krijgen." "Papa!" "Wat? Wil je liever helemaal alleen blijven." "Nee, maar die tijd komt wel. Ik ben de juiste gewoon nog niet tegengekomen." Hij knikte. Ik ben de ware gewoon nog niet tegengekomen. Ik heb wel al een paar lieven gehad, twee of drie. Veel eh [ ;) ]. Misschien vind ik wel een lief op de universiteit. We zullen wel zien. In ieder geval. Zullen we eerst concentreren op school zeker? Al heb ik daar geen zin in...