TAILOR 9: Makulit

177 13 1
                                    

KOHLEN

Ang saya mang-asar ng heneral. Wala siyang laban sa akin. Hahaha! 

"Khanarie! Khanarie! Anong pangalan mo?" Hindi siya sumagot nang makapasok kami sa dining hall. "Khanarie! Ano nga pangalan mo?" Pangungulit ko na naman sa kaniya.

She rolled her eyes and look at me. "Sinong tanga sa ating dalawa? Binabanggit mo na nga pangalan ko, tapos tatanungin mo pa pangalan ko!? Seriously, Kohlen Steadman?! May sayad ba utak mo!?" She snaps.

Ngumisi ako at binuka ang aking bibig, "Khanarie..."

"What now, Prince Kohlen Steadman?"

I scoff, "Anong pangalan mo... Khanarie?"

She let out her frustration and kicked the nearby chair. "Son of a—Goddamn it!" Humalakhak ako sa sunod-sunod niyang pagmura dahil nakatatawa talaga siya. May bumatok naman sa akin at nilagpasan ako. "Shit naman, Codie! Ano naman ginawa ko sa'yo?" Usisa ko sa kaniya. 

Hindi siya humarap sa akin. Tanging likod niya ang kausap ko. "You piss me. That's why."

What? Wala naman akong ginagawa sa kaniya ngayon? Iyong heneral lang naman inaasar ko.—Maliban na lang kung hindi siya maka-move on doon sa pinagpalit ko na sawsawan niya na may sili kay Khanarie na walang sili.

I was very bored during lunch, no one is speaking to me except King Howard that is. Yet he's words honestly bore me to death. While the two people who irks my irritation from my maxed boredom never paid attention to my feelings. Codhille ate in a normal pace while imagining Khanarie Wainwright, and Khanarie Wainwright lost her focus on her plate because a knight approach her. 

I sigh and played with my food. Not less than a minute someone caught my attention. The person in front of me pointed at Codie's soy sauce with chili then points at another sauce without chili beside the general's plate. The person use her utensils to signal me to switch place. My interest to the idea light up and I tapped Codie's shoulder to check under the table if he can find my Khanarie Wainwright's spoon, he follows. I glance at Khanarie beside me and she's still busy, but almost done discussing.

I immediately switch the soy sauce before she turns back on her food. Codie sat up straight and told me he didn't see any spoon. "Ah, meron na siyang nakuha na bago," palusot ko rito. Kinunutan niya ako ng noo saka bumalik sa kaniyang pag-kain. 

Minutes later, Khanarie's face flustered brightly while Codie panicked. Nag-away pa nga silang dalawa, dahil naalala ni Khanarie na si Codie lang ang may sasawsawan na may sili siyang nakita kaina. Codie defended himself that he does have it but it was not him who did the crime towards the general's sabotaged sauce. Kinilatis nila ang mga mutsatsa kung may kinalaman ba sila. Hanggang sa may naglaglag sa akin. After that they both got mad at me.

I didn't mind when they punished me. It was a worthy prank! Madali kasing mapikon si Khanarie. 

🪡🪡🪡

Dinner is set. We are all here.

The king is with us, but he was busy with a treaty arrangement with our kingdoms. Katabi nito nagtatambakan na ibang mga papeles. Kasama rin namin ang magkakapatid na Wainwright maliban doon sa isang prinsesa na hindi pa rin nagpapakita simula noong magsabay kaming bumalik dito sa kanilang palasiyo.

She sets a certain spark of interest in me. A little mystery that I want to learn as she kept herself hidden far away from me. I want to understand a secret behind her doll dresses and differences from her twin. She's... Why do you have to know about her, Kohlen?

I sigh and brush all of the thoughts. There's no use to know about her. 

We continue to eat in silence when I open up a topic to Codie, "Nagparamdam ba sina tito at tita? Wala kasi akong matanggap na tawag kila Ama at Ina." Hindi siya sumagot. 

The Tailor Princess [Wainwright Series 2]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon