The Tailor Princess [Wainwright Series 2]

TAILOR 21: Entra Pa

KOHLEN

Kailangan ko ng tulong ni Khanarie Wainwright. Makikiusap ako sa Heneral na kausapn nito ang kaniyang kambal tungkol sa akin. Luluhod pa ako para pansinin ako ng kambal niya! I have to clear the mistake I have done to her.

Walang ano-ano ay binuksan ko ang pinto ng kwarto ni Khanarie. "Excuse me, Khanarie." I entered and formulated an excuse before I seek help from her. "Did you see Codie?—Sheet of paper! Live kissing scene!"

Nasa sahig si Khanarie... at si Codhille! Nagtutukaan—naghahalikan silang dalawa na hindi man lang ni-lock ang pintuan! Tsk! Naisipan sana nilang isara ang pinto para maglabingan. Para naman sana tatlo sila paglabas.

Gaya sa nangyari sa akin kanina, bumitaw ang heneral kay Codie at kumaripas ng takbo palabas at sinisigaw ang pangalan ng kaniyang kambal. Natulak pa niya ako sa kamamadali niyang tumakbo. Pagkarahap ko kay Codie ay may lumilipad nang throwing knife na sumalubong sa akin. 

"CODIE!!!"

Tumayo na siya sa sahig at pabigat nang pabigat ang tensiyon dito sa silid. OA na kung OA, pero pakiramdam ko ay lumilindol na dahil sa mabigat na intensidad na mayroon si Codie ngayon. Napalunok ako ng maglabas ulit ito ng panibagong throwing knife. "Pray now, Kohlen. You destroyed my day."

Kaluluwa huwag ka pa aalis sa katawan ko!

Bago makalapit si Codie kumaripas na rin ako ng takbo. "Ayoko pang mamatay! Lord, bakit po ganito?!" 

How did this became my fault? I only want to seek help in order to get close to the woman whi invades my space. A death sentence is not the answer to my persuasion!

Pagliko ko umiwas ako sa espada na sumalubong sa akin. "Fuck!" Bumagsak ako sa sahig at napatingala sa direksiyon kung sa nanggaling ang espadang iyon. 

Iang hinihingal na Khanarie Wainwright ang bumungad. Mahigpit ang hawak niya sa espada. Muntik na kumawala ang aking puso nang titigan lang ako ng Heneral.

"Kohlen?... Khanarie!?" Dumagundong ang boses ni Kheilanie sa buong palasiyo at nagtama ang tingin naming dalawa. "KOHLEN!" 

Nagmadali siyang tumakbo pababa ng hagdan. Ako naman ay daling tumayo mula sa sahig. Adrenaline rushes all over my body as she trips over one step on the stairs. "KHEILANIE!!!" Sinalo ko siya at pareho kaming bumagsak sa sahig.

My back hit the floor too hard, while Kheilanie lay on top of me. Thankfully, she wasn't hurt though. I push up slowly and halt as I ask for her condition. "Hindi ka naman nasaktan, 'di ba?"

"Y-yeah!" Patango-tango nitong sagot sa akin. "Oh my gosh! What had happened here?!" 

"KOHLEN STEADMAN!" Malakas at madiin na banggit ng Heneral sa aking pangalan.

Kheilanie and I scrumbled on the floor. We stood up before Khanarie turns and whips her sword upon seeing her twin on top of me. Bago pa makapagtanong muli si Khei ay hinapit ito sa beywang niya at nagtago sa likod niya.

"Princess, sabihan mo nga kambal mo na ibaba niya yung espada?!" Sumbong ko kay Kheilanie.

"Ano ba kasi ginawa mo?" Nag-aalala niyang tanong.

"Ma-may nakita akong ano! Basta 'yon! May ganun tapos... Basta kakalimutan ko lahat nang 'yon!"

"Huh!?" Nagugulohan niyang wika.

Napapalunok ako ng ilang beses nang dumating na rin si Codie na hawak pa rin ang throwing knife niya. "Kohlen! Ano ba nangyayari talaga?!" Bulong na suway sa akin ni Kheilanie.

"B-bitawan mo kapatid ko!" Sigaw ni Khanarie sa akin at tinutok nito ang kaniyang espada sa amin. Sa akin.

She position herself and was about to charge when Codie took the sword and threw it away. Kinarga niya yung Heneral na parang sako sa balikat nito at nilingon kami. "Excuse us, Princess Kheilanie, Kohlen," paalam niya sa amin. Habang naglalakad siya palayo dala ang Heneral, rinig pa rin hanggang rito ang boses niyang nagmamaktol.