The Tailor Princess [Wainwright Series 2]

TAILOR 13: Color Coding

KHEILANIE

After a long rest saka ako umiyak ng isang balde. Hindi ko pa kasi natatapos iyong dress Viera. I was out cold for two days. Wala pa akong maalala kung paano ako napunta sa kama. Basta paggising ko nakita ko si Khana sa silid at nagmamaktol tapos siya rin nag-aayos ng kalat ko sa kwarto. It was almost clean and the way I fix my materials into their respective places are perfectly situated.

"Anong kailangan mo rito, Khana? Pasensiya ka na, kagigising ko lang."

"It's Narie," she corrects me when I jump off my bed. "Not only did you just woke up, you even cried."

"I am stressed! That's why I cried!"

"Tapos ka na ba umiyak?" Sumimangot naman ako. "Dalian mo na para makapagpalit ka. Tsaka nagpadala ako ng pagkain dito nang makakain ka rin." Hindi siya humarap sa akin pero gusto kong tumalon at yakapin siya. 

Khanarie is the sweetest twin. Kahit hindi siya yung dating Khanarie na kakulitan ko ay nanaig pa rin ang pagiging mabusilak niyang puso sa aming magkakapatid. "Thank you, Khana!" I thank her with a smile.

"Tss! Okay, don't be too sweet with me. It's giving me goosebumps."

"E, ang sweet mo kasi kaya kita sinasabihan."

"Cut it out! I don't like it!"

"Arte mo!" Humalukipkip ako tapos naglakad patungo sa aparador. "Bakit ka nga ulit naparito? Ano na naman nangyari sa'yo?"

"I am so pissed!"

"Lagi naman."

"How could you guys handle men if they are a bunch of problems to our lives?" She rants her heart out.

Pasimple akong tumawa at niyakap siya mula sa likod nang makadampot ako ng susuotin ko. "You are creating a fallacy, Khana."

"Anong fallacy naman?"

"Hasty generalization," hindi naman ito nag-komento sa sinabi ko. "Is this about Codhille and Kohlen again?"

Lalo naman siyang nainis ng banggitin ko ang pangalan nila at siniksik ang ulo ko sa leeg niya. "Why does everyone like them here? Lalo na ang Codhille na 'yon! He is the center of attention, unlike the other who seeks attention."

"That's rude."

"Play along with my rants, Kheilanie. Don't interrupt."

"Hahahaha! Okay!"

"Kasi nga! Tsansing lang naman ginagawa nung Codhille na iyon kapag andito. Minsan susulpot kung saan ako galing at tutulungan sa mga bagay na hindi dapat ako tulungan. He is an ass!" Sinubukan ko siyang pakalmahin pero natatawa ako ng sobra. "What's so funny?!"

"Kayo! Hahaha! Nakakatawa kayong dalawa! Ang sweet niyo, e!" Kantyaw ko rito at doon na siya lumingon sa akin at sinamaan ng tingin. Hindi ko iyon pinansin at hinayaan siyang tignan ako ng masama. "Alis ka na nga! Hahaha! Sa kaiisip mo diyan kay Codhille baka may ma-develop, e. Sige ka! Dapat nasa kasal niyo ako, ah?" Pananakot ko sa kaniya at para itong kinilabutan.

"Maghunos dili ka! Siya at ako? Ikakasal? Ha! Hindi ko ma-imagine. Burol pwede pa."

"Ako na-iimagine ko." Asar ko pa sa kaniya.

"Alis na nga ako rito! Kulamin mo pa ako! Eww, no!" She shudder in disgust.

Naiwan na akong mag-isa rito sa silid. Pinaalala niya yung tungkol sa dress niya pero hindi ko pinakinggan. Walang maiiba sa disenyo ng bestida niya ngayon. Kahit sumama ang loob niya sa akin walang magbabago. Ganun na ganun iyon kasi tinerno ko siya sa suot ni Codhille.