The Tailor Princess [Wainwright Series 2]

TAILOR 33: Blind Spot

KOHLEN

Ang tahimik ng buong kapaligiran. Kanina pa kami nababagot dito sa loob ng opisina ni Haring Howard. Mukhang may hindi maganda rin na magaganpa dito sa palasiyo.

"Papá, can I go to my room?" Paalam ni Khally

"Why?" Tanong naman ni Haring Howard.

"I want to grab a book. I am bored. And this place is unsettling for my comfort."

"What if an enemy ambush you? The eerie atmosphere in the palace is too dangerous, Khallieleya. We cannot guarantee that no enemy will appear out of the blue."

Natigilan ng saglit ang prinsesa at tumayo siya sa kaniyang kinauupuan at nilagpasan kami. "I'll be safe, Papá. Kapag magkaroon man po ng gulo, I'll use my safe room behind my cabinet."

"But Khally!"

"Kapag hindi ako nakabalik agad, ibig sabihin ay nagtatago na ako sa safe room ko. Don't worry about me, Papá. Nothing bad will happen." Khally left the office without any protest from their father. Sinabihan naman ng hari ang isang kawal na sundan naman ang prinsesa. Just to be safe. 

Naiwan kaming tatlo at tanging tunog ng orasan ang maingay. "Kohlen, can you get me a food? Nagugutom ulit ako, please?" Kheilanie pleaded.

Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan sa pisngi. "Okay, my queen. Huwag kang aalis dito, okay?"

"Mmm!" She hum in approval.

Lumabas naman ako sa kusina at nagtungo sa kusina. At first I can feel there are eyes looking after me. Some of them. Nilibot ko ang tingin ko sa buong palasiyo at sinuri ang mga ito nang mabuti. I snap my fingers at lumapit ang isang kawal sa akin.

"Mahal na hari," he bowed.

"Ready your people. May nakamasid sa atin." Utos ko sa kaniya. Lalagpasan ko na sana ito nang mapansin kong hindi siya gumalaw mula sa pagkakayuko nito. Kumunot ang noo ko at napahawak ako sa espada ko ng palihim. "I ask you to ready your people. What are you still doing bowing here?"Nilakasan ko ang boses ko para makasenyas sa ibang kawal. Through my peripheral vision they all nodded.

Nag-angat na siya ng tingin at nagbago na ang ekspresyon na nito. He smirk and draw out his sword. Sinalo ko iyon gamit ang sarili kong espada at hinampas. "Ilan kayo na narito?" Malamig kong tanong sa kaniya at nakatutok ang espada ko sa leeg niya.

Tumawa siya ng nakakikilabot at nagtututuro kung saan-saan. "Rinig namin kayo~", may narinig akong bumagsak mula sa pangalawang palapag at kumabog ang dibdib ko. Kheilanie and Khally!

"Hahaha! Ayan na! ANDIYAN NA SILA!" I stab his chest and signal the knights to get ready.

Tatakbo na sana ako pabalik kila Kheilanie sa pangalawang palapag nang bumukas ang main door ng palasiyo. May mga nagtatakbuhang mga tao papasok dito. They're like crazy people in a fun run. But this is not the day to have fun.

"READY TO FIGHT!" Anunsyo ko. The knights listen and readied as instructed. "ATTACK!!!"

🪡🪡🪡

KHEILANIE

Nagitla ako sa isang pagbagsak mula sa labas. Lumapit ako kay Papá. "Papá, hindi pa rin nakababalik si Khally. Baka may nangyari sa kaniya! May narinig akong bumagsak sa labas!" Nag-aalala kong saad sa kaniya. 

He looks worried as well so he ordered another knight to check on Khally. "I think we must move out of here." Tumango naman ako sa kaniya at sumunod sa labas. Nang makalabas kami may nakaabang na lalaki roon. He was not our people. He was an outsider.