Built for Love

Chapter 30: Miss

(I dedicate this chapter to MizzyFantasia  thank you po sa covers!)

Ashton Caesarea.

Nagising ako bigla dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at tumingin diretso sa kabila pero bigla akong nasilapan sa araw kaya agad akong umiwas ng tingin. Shoot, I forgot to close the window kaya hinahangin ngayon ang kurtina.

Umupo ako sa kama atsaka nag-labas ng matamis na ngiti. Ahh, bakit parang feel ko nasa good mood ako ngayon? I mean, nakaka-gulat ito ah. Kasi minsanan nalang akong gumising ng nasa good mood. I don't even smiling after I woke up pero ngayon?

Bat parang ang saya ko naman ata kagaya ng sinag ng araw ngayon? Mukhang ang ganda ng kalangitan ngayon ah. Natawa ako ng mahinang humarap sa salamin atsaka nag-unat pa.

"Why am I in a good mood?" Nagtataka kong tanong sa sarili ko at nagkibit balikat nalang akong nag-hilamos.

Hanggang sa bigla kong naalala na hindi pala ako mag-isa sa bahay at may kasama nga pala ako! Agad akong lumabas ng kwarto ko at nag-tungong living room at nahulog ang balikat kong wala na si Hugo doon.

Bigla akong nalungkot. I mean, inaasahan ko naman na ito eh. Hindi naman sya tatagal dito sa bahay dahil uuwi rin agad sya sa Manila. May importante pa syang gagawin doon and you just need to understand that because he have bigger problems than yours Ashton.

He have to deal with his problems and the thing that you just need to do is to be there with him. Be his comfort zone because he badly need that. He wants me to be my friend, who's always there for him and there's nothing wrong about that. Ako lang 'tong nag-iisip ng kung ano-ano.

Hanggang sa naalala ko 'yung sinabi nya kagabi na tumawag ako sakanya kapag gising na ako. Napa-buntong hininga naman akong bumalik sa kwarto ko atsaka kinuha ang cellphone ko. Tumaas ang kilay ko ng madaming mensahe ang natanggap ko galing kay Hugo.

3:10 AM.
Hugo
— Good morning! Paglulutuan kita ng agahan bago ako umalis. H'wag 'kang masyadong kumakain sa labas, hmm? Dapat lutong-bahay ang kinakain mo minsan. Here I am to change that, I told you I'll take care of you.

3:40 AM.
Hugo.
— Ang lamig ng tubig! Wala nga pala akong pampalit kaya inulit ko 'yung damit ko kagabi. Dugyot tignan pero pwede pa naman syang ulitin eh. Hahaha.

Natawa ako sa nabasa kong mensahe nya.

4:00 AM.
Hugo.
— Magdra-drive na ako. Alis na ako, punta na akong Manila. Don't worry, I'll come back para hindi mo ako ma-miss. <3

Kadiri. Kahit h'wag na syang bumalik, okay lang naman saakin atleast hindi na sya mapapagod kasi hindi na sya pabalik-balik pumunta dito sa Airedaele at Manila. That would be great.

6:30 AM.
Hugo.
— I'm in the gas station. Bakit ganun? Miss agad kita, balik na ata ako dyan. I miss my home. :(

9:45 AM.
Hugo.
— I'm almost in Manila. Lowbat na ako so I'll just call you when I get there. Iyong pagkain na niluto ko ipa-init mo nalang. Take care and I'll come back to you as soon as possible. <3