"ခ်ီးယားစ္!.." ဆိုတဲ့အသံနဲ႔အတူ ခြက္ခ်င္းတိုက္တဲ့အသံေတြလည္း ထြက္ေပၚလာသည္။
"ကဲ...ဒီေန့မွ ဆံုျဖစ္ၾကတာ ေသာက္ၾကဟာ.." ဆိုၿပီး ၿဖိဳးကေျပာကာ တစ္ခြက္ကိုေမာ့ခ်ေနသည္။
"မိၿဖိဳး ၾကၫ့္ေသာက္...
ငါျပန္လိုက္မပို႔ႏိုင္ဘူးေနာ္..."
"ေလး နင္မေသာက္ႏိုင္ဘဲနဲ႔ ငါ့ကိုလာမေျပာနဲ႔...
ငါတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြဆံုတုန္းေလးပဲ ေသာက္ရတာ..."
"နင္ကေတာ့ေနာ္...ဟင္း......"
"ဟဲ့...ေကာင္းခန႔္ နင္ကလည္းေနာ္ ဆိုင္ကိုလာဖို႔ေရးကိုပင့္ေနရတာပဲ..."
"မဟုတ္ပါဘူးဟာ...
ငါလည္း ေဆးခန္းနဲ႔ေဆးရံုကို တစ္လွၫ့္စီသြားေနရတာနဲ႔ မလာျဖစ္တာပါ..."
"ဆင္ေျခေတြဆင္လက္ေတြခ်ည္းပဲ..."
"မိၿဖိဳးရာ နင္ဟာေလဘာမွေတာင္မေသာက္ရေသးဘူး ရစ္ေနၿပ္ီ..."
"တိတ္စမ္း သန႔္စင္ နင္ကေရာ ဘာထူးလဲ?...
ေလးလာတဲ့ေန့မွလာတယ္ ေလးမလာရင္မလာဘူး...
ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ေကာင္ေတြ...
ငါတို႔မိန္းကေလး၂ေယာက္ကပဲ ဆိုင္ကိုၾကၫ့္ေနရတယ္..ဟြန္း...."
"ေျပာေတာ့မယ္ ၿဖိဳးရာ..."
"ငါက အမွန္ေတြေျပာေနတာ...ေအ့..."
"ေတာ္ ေတာ္...မိၿဖိဳး နင္ေရခ်ိန္ကိုက္ေနၿပီ...
ဆက္မေျပာေနနဲ႔ေတာ့...
စိုး နင္သူ႔ကိုထိန္းပါဦးဟာ..."
"ေအးပါဟာ...ငါလည္း ထိန္းေနတာပဲ...
မိၿဖိဳးကိုက မူးၿပီဆို စကားမ်ားတတ္တာေလ..."
က်န္တဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားက တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ေသာက္ေနၾကေပမယ့္ ေလးကေတာ့ ခ်ထားတဲ့အျမည္းေတြကိုသာစားေနသည္။ ဘာလို႔ဆို ေလးက အရက္မ်ားမ်ားေသာက္လို႔မရဘူး။ ၁ခြက္ ၂ခြက္ထက္ေက်ာ္လာၿပီဆို ေလးအတြက္ ႏိုးလာမယ့္မနက္ခင္းမွာ allergicျဖစ္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔မွာ အဖုအပိမ့္ေတြထြက္တတ္လို႔ပါပဲ။
ဒီအေၾကာင္းသိတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြဟာလည္း ေလးကို ဘယ္ေတာ့မွ အရက္မ်ားမ်ားမေသာက္ခိုင္းပါဘူး။ အဲ့တာေၾကာင့္ အိမ္ျပန္ခါနီးတိုင္း ေလးကပင္အကုန္လံုးကိုဝိုင္းတြဲၿပီး လိုက္ပို႔ေပးရသည္။
YOU ARE READING
Lay (ေလး) (completed)
Fantasyအရာအားလံုးဟာ..အက်ိဳးရွိလို႔အေၾကာင္းျဖစ္လာတဲ့အတြက္..ငါဘာကိုမွစိတ္ထဲမထားပါဘူးေမာင္.......
