Part-12

7.9K 461 27
                                    

"ကြၽတ္ကြၽတ္..."

တစ္ဆစ္ဆစ္ထိုးကိုက္လာတဲ့ေခါင္းေၾကာင့္..မၾကည္မသာျဖစ္ကာ ေလးတစ္ေယာက္နိုးထလာခဲ့သည္..။

"ညကမ်ားသြားတယ္္ထင္တယ္...
ဟာ...သြားၿပီ..."

အခုမွသတိရမိတယ္....
လက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့..အနီးစက္ေတြေတြ႕ရတာမို႔..သြားၿပီ...
မ်က္နွာကိုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့..အဖု အဖုေတြေၾကာင့္..ကြၽန္ေတာ္ မွန္တင္ခံုကိုေရွ႕ကိုေျပးသြားလိုက္တယ္..။

မွန္ထဲမွာ ျမင္လိုက္ရတဲ့ပံုစံေၾကာင့္..ကိုယ့္မ်က္လံုးကိုယ္လက္နဲ႔အုပ္လိုက္မိသည္..။
မ်က္နွာျပင္တစ္ခုလံုးမွာ..အနီစက္ေတြက ရစရာမရွိေအာင္ ရဲေနသည္..။
နာလည္းမနာဘဲနဲ႔ကို..အနီစက္ေတြက ရဲေနသည္။

"ဟူး......ဆိုင္ကို ဘယ္လိုသြားရမွာလဲကြာ..."

ဒီေန႔ေတာ့..အိမ္မွာပဲ ေနလိုက္ေတာ့မယ္လို႔ ေတြးၿပီး..ေရခ်ိဳခန္းကို သြားလိုက္သည္..။ ၂ရက္၃ရက္ေလာက္ေနရင္ေတာ့..ေပ်ာက္သြားမွာပါ..ဟူး.......

...........................

မနက္စာစားမယ္ဆိုၿပီး..ထမင္းစားခန္းထဲဝင္လာေတာ့..ေမေမေရာ ညီညီေရာက ကြၽန္ေတာ့္ကိုဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည္..။

"ေမေမတို႔ကလည္း မၾကည့္ၾကပါနဲ႔...
ကြၽန္ေတာ္ညက နည္းနည္းမ်ားသြားလို႔..ဟီးဟီး..."

"ဟင္း...ေမေမ့သားရဲ႕ မ်က္နွာလွလွေလးကို.."

"ေမေမကလည္း..."

"ကိုကို႔ကို သူတို႔အတင္းတိုက္လိုက္တာလား.."

"မဟုတ္..မဟုတ္ပါဘူး...
ကိုကို႔ဘာသာ ဒီတိုင္းေသာက္ခ်င္လို႔ေသာက္တာပါ..."

"ကြၽန္ေတာ့္ကိုလာမလိမ္နဲ႔ေနာ္..."

"ကိုကိုတကယ္ေျပာတာပါ..."

"အင္း..."

"ကဲပါ...ညီညီရယ္...
မင္းအကိုထမင္းစားပါေစဦး..."

"ဟုတ္..."

ေမေမေျပာလိုက္မွပဲ..ညီညီက ထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ဟင္းကိုေမေမနဲ႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုဦးဖယ္ၿပီး..ထမင္းငုံ႔စားေနသည္...။

အခုမွပဲ ကြၽန္ေတာ္လည္း..ထမင္းကိုစားနိုင္ေတာ့သည္..။ လိမ္တယ္ဟုမဆိုေသာ္ျငား..ေရာင္ဝါကအတင္းတိုက္ေပမယ့္လည္း ကြၽန္ေတာ္ဘက္ကေသာက္ခဲ့တာမို႔..ကြၽန္ေတာ့္သာလ်ွင္အျပစ္ရွိပါသည္..။ ဘာမွဆက္မေတြးေနေတာ့ဘဲ..ထမင္းသာဆက္စားေနလိုက္ေတာ့သည္..။

Lay (ေလး) (completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora