"အ!...ကျွတ်ကျွတ်..."
တဖြည်းဖြည်း ကိုယ်ဝန်ဟာ လရင့်လာတာနဲ့အတူ..လွှာ့မှာ မနည်းလှုပ်နေရသည်..။
"ဆက်..ဆက်..
ဟာ...လင်းဆက်သွင်!..."
"ဟမ်...ဟမ်...ဘာလဲ?...
ဘာဖြစ်လို့လဲ?.."
မပြောလိုက်ချင်ဘူး...ဘေးနားကနေ မလှုပ်မယှက်နဲ့အိပ်နေတာ မနည်းနိုးနေရတယ်..။
ဘယ်ကတည်းက အိပ်ရေးတွေပျက်နေလည်းမသိဘူး...
"ငါ ရှူးပေါက်ချင်လို့...
လိုက်ခဲ့ပေးဦး..."
"ရှူးပေါက်ချင်တာပဲဟာ...
ကိုယ့်ဘာသာသွားပါလား...ဝါး......"
"ငါမသွားရဲလို့ပေါ့ဟာ...
ထစမ်းပါ..."
"ဝါး......အိပ်ကောင်းရေးလည်း မအိပ်ရဘူး...
ထ...သွားမယ်..."
ဗိုက်နဲ့မို့ မတော်လဲကျမှာစိုးလို့..သူ့ကိုနိုးတာကို..သူက မလိုက်ခဲ့ချင်သလို ညည်းညူပြီးပြောနေလေသည်..။ အဲ့တာတွေမကြိုက်တာ..လူကို မယူချင်ဘဲ ယူထားရသလိုပုံစံနဲ့..ဝတ္တရားအရ လုပ်ပေးနေသလို ခံစားနေရသည်..။ ဗိုက်ထဲက ကလေးသာမရှိလို့ကတော့..လူကိုအဖက်မတန်သလိုဆက်ဆံမှာ သေချာတယ်..။
"နင် အိပ်ရေးပျက်တယ်မဟုတ်လား...
ရတယ်...ငါ့ဘာသာ သွားမယ်...
နင် ပြန်အိပ်နေ..."
ပြောပြီးတာနဲ့ လွှာလည်း ဗိုက်ကြီးနဲ့မနည်းကုန်းထကာ..ထရပ်ပြီး သန့်စင်ခန်းလျှောက်သွားလိုက်သည်..။
"လုပ်ပြီ...အမြဲ စိတ်ကြီးပဲ...
ဘာမှတောင်မပြောရသေးဘူး...ကောက်ဖို့ပဲသိတယ်..." လို့ပြောပြီး..ပွစိပွစိပြောကာ ဆက်လည်းလွှာ့အနောက်ကနေ အမြန်လိုက်လေသည်..။
သန့်စင်ခန့်အရှေ့မှာရပ်စောင့်နေလိုက်ပြီး..လွှာထွက်အလာကိုစောင့်နေသည်..။ ခဏကြာတော့..လွှာလည်း ပြန်ထွက်လာသည်..။ ဆက်ကတွဲဖို့လက်လှမ်းလိုက်သော်လည်း..လွှာက အကိုင်မခံဘဲ အရင်ထွက်သွားလေသည်..။ ဆက်လည်း..ခေါင်းကိုသာ လက်၂ဖက်နဲ့စုံကုတ်လိုက်ပြီး..အနောက်ကနေသာ လိုက်ခဲ့လိုက်သည်..။
အခန်းထဲပြန်ရောက်တော့လည်း..လွှာက ကုတင်ပေါ် တစောင်းလှဲပြီးအိပ်နေလေသည်..။ ဆက်လည်း..ဘာမှမပြောနေတော့ဘဲ တံခါးကိုပိတ်ပြီး လွှာ့ဘေးမှာဝင်လှဲလိုက်သည်..။ လှဲအိပ်လိုက်သော်လည်း..ဘေးကနေ တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ ငိုနေတဲ့အသံကြောင့် အိပ်လို့မရဖြစ်လေသည်..။
YOU ARE READING
Lay (ေလး) (completed)
Fantasyအရာအားလံုးဟာ..အက်ိဳးရွိလို႔အေၾကာင္းျဖစ္လာတဲ့အတြက္..ငါဘာကိုမွစိတ္ထဲမထားပါဘူးေမာင္.......
