SWEETEST MISTAKE(COMPLETE)

CHAPTER 4

CHAPTER 4

Yesha's POV

Bumungad sakin ang puting kisame nang magising ako.

" Ghad, Yesha. You're awake!" Masayang wika ni ate Kysha.

Biglang bumukas ang pinto at iniluwa niyon ang duktor.

" How's your feeling hija?" Tanong nito.

" Doc, kamusta ho ang baby ko?" diretsahang tanong ko at hindi ko na pinansin ang tanong niya. Napabuntong hininga siya..

Shit kinakabahan ako.

" Hija.." napaluha agad ako sa unang salita na lumabas sa bibig niya.

" Doc, sabihin niyo ang totoo!" Ngayon ay humagulgol na'ko. Oa na kung oa! anak ko yun!

" Hija Calm down. Your baby is safe. "

" Thank God"dahan dahan kong pinunasan ang luho ko at napangiti sa narinig ko.

" Thankyou doc" sabi ko pa.

" Pero hija, muntik na. Iwasan mo ang mga sitwasyong mapapaaway ka. It might cost your baby's life" seryosong sabi ng doctor.

" Yes doc," sagot ko.

" Doc, pwede na po bang umuwi ang kapatid ko?" Tanong ni Ate Kysha.

" Yes hija, tandaan ang habilin ko ah?" Tumingin sakin ang duktor at tumango naman ako.

Paalis na sana siya pero muli siyang nagtanong.

" And, Ms. Reyes. How young are you?" Tanong nito. Nahiya ako sa tanong niya.

"Uhm, 13 po" nakayuko kong saad.

Ngumiti siya sakin " You're still young, but keep it in mind. I'm glad because you take your consequences. Bye!" At diretsong lumabas ang duktor.

Nakahinga ako nang maluwag.

Tinanong ni ate kysha kung anong nangyari sakin sa school at kinwento ko naman sa kaniya ang nangyari.

" Ate sorry, magagastusan ka pa sa pagdala dito sakin sa ospital"

"Uhm ayos lang. Alagaan mo yang nasa tiyan mo na yan" turo niya sa tiyan ko.

" Oo ate, alam ko masama pa din ang loob mo sakin. Pero promise babawi ako pagtapos ko manganak" sagot ko.

" Sabi mo yan ah?" Ngumiti ako sa kaniya at tumango.

Isang buwan na ang lumipas nang makalabas ako sa ospital. Tinanong ako ni Lea kung anong nangyari sakin kasi hindi ko siya pinasama nung araw na yon kasi ayokong malaman niya.

Sinabi ko nalang sa kaniya na may dalaw lang ako at may problema ako sa dugo. Hindi siya naniwala nung una pero nakumbinsi ko din siya sa huli.

Sa dumaan na isang buwan hindi pa din ako tinigilan ni Deign sa pag aakalang may problema lang ako sa dugo kaya nangyari sakin yon. Nananahimik na lang ako at hindi na siya pinapansin

Si Drew naman, paulit ulit na pinagtitripan ako sa school. Aagawin ang notebook ko, uutusan akong bumili ng meryenda nila ng mga ka teammates niya o kaya naman ay pinaprank ako. Tiniis kong maging sunod-sunuran para walang away. At lalong lalo na para sa anak ko.

At ngayon ay ang last day ko sa University na pinapasukan ko. Matatapos na din ang delubyo. Hayst

Moving up namin

"Bes naiiyak akoo" salubong sakin ni Lea sa school.

" Bakit naman?" Tanong ko.

" Ma mimiss kita! Aalis ka na next year diba?" Naluluhang sabi niya.

" Oo." Sagot ko.

" Waahh... Bess mamimiss kita" at niyakap niya ako.

" Ma mimiss din kita" niyakap ko din siya.

" Bes, parang tumaba ka?" Bigla niyang tanong. Kinabahan ako bigla.

" Oh, ba't ka namumutla na naman?" Tanong niya ulit.

" Wala bes, napasobra lang siguro ako sa kain at dahil din siguro ito sa dugo ko kaya ako namumutla" palusot ko pa

" Sure ka bes?" Sinukat niya ako ng tingin kung nagsasabi ba ako ng totoo. Pero iniwas ko ang paningin ko sa kaniya at binaling sa iba ang atensyon.

" Tara na sa auditorium bes. Baka malate na tayo!" Hinila ko siya papuntang auditorium. Kinakabahan ako sa kaniya. Saka ko na sasabihin sa kaniya.

Nagpatianod lang siya sa paghila ko

" Okay, goodmorning everyone! Now, I'm going to call the achievers of 8 section A"

" Yan, sabi sayo bes e, buti sakto ang dating natin. Kung hindi. Late sana tayo." Sabi ko kay Lea kasi section na namin ang tinawag. And yep! Section A ako.

" Oo na bes" nag rolled eyes siya sakin.

" Achievers,
Laslie Adriana
Krislyn Fuentes
Lea Mystle.."

" Bes, achiever ka! Congrats!" Bati ko kay lea at tinulak ko na siya paakyat sa stage.

Pagkababa niya ay kinamayan ko siya.

" Galing talaga ng bestfriend ko" komento ko. Natawa naman siya.

"Okay Top 5, Drew Axel De Villa" nakita kong seryosong umakyat sa stage si Drew.

" Top 4, Deign Alexandra Montes" nakangiting umakyat sa stage si Deign. Nasa taas pa din ang top 10 para daw sa picture taking mamaya, at dahil top 4 si Deign, katabi niya si Drew na obvious namang nilalandi niya. Tsk!
Nginisian niya ako. Edi wow. Tss

"Top 3, Kurt Azrael Gru"

" Top 2, Maureen Lacsamana"

" And Top 1, Yesha Grace Reyes" tinawag ang pangalan ko. Yes, kahit ganto ako, ako ang top 1 sa klase. Nag aaral ako ng mabuti. Ang isang malaking pagkakamali ko lang ay ang nagpadala ako sa gusto ni Drew.

Umakyat ako sa stage at tinanggap ang certificate ko. Masama akong tiningnan ni Deign. Ano ka ngayon, Deign. Ha!

Hindi kasi alam ni Deign na ako yung top 1 kasi lagi nalang si Drew ang pinagtutuunan niya ng pansin. Tsk. Landi pa.

Pagkababa ng stage ay binati ako ng mga kaklase ko.

" Congrats, Yesh"
" Congrats!" Bati ni Kurt yung top 3 namin. Pero bago niya pa ako nakamayan ay dumaan sa gitna namin si Drew. Kaya napatingin kaming dalawa ni kurt sa kaniya

" Oh, sorry. I didn't saw you two. By the way congrats yesha."

" Congrats din drew" sabi ko pero tumango lang siya at umalis na.

Napabuntong hininga ako

Nginitian ko si Kurt.

" Congrats kurt."

" Yeah"

"Hey yesha!" Maarteng tawag ni Deign sakin mula sa likuran ko
Nilingunan ko siya.

"Siguro nandaya ka no? Siguro nilandi mo ang prof natin kaya ikaw ang top 1!"

" Stop that insecurity Deign. I studied hard para makamit to . And alam mo? ang ganda mo para kaiinggitan ako. Mayaman ka, maputi, at di hamak na mas may maipagmamalaki ka kesa sakin, kaya move on, Deign"

" Hindi mo'ko kelangang utusan! I hate you! Mawala ka na sana!" Ngumiti lang ako sa sinabi niya

" Congrats, pala. " bati ko. Tinarayan niya ako.

" And actually, your wish is granted. Hindi na'ko dito papasok next year." Natigil siya at tumingin sakin.

" Wala ka nang kaiinggitan" dugtong ko pa. At saka umalis at iniwan siyang nag poprocess sa utak ang mga sinabi ko