My New Stepbrother |Larry stylinson||Dutch|

Hoofdstuk 5: Ziam?

Ja ik weet dat het een Larry boek is maar ik ship hun ook :)

Pov. Liam

Zayn en ik fietsen naar zijn huis. Waarschijnlijk gaat hij vragen wat er met me aan de hand is. Wat moet ik zeggen? Ja ik ben verliefd op je maar jij bent de grootste homofoob die er bestaat? Nee. Na een lange en stille rit zijn we bij hem thuis. 'Zullen we naar boven?' vraagt hij. Ik knik en we lopen naar zijn kamer. 'Dusss wat is er?' 'Niks hoor' antwoordt ik snel. 'Oh kom op Li, ik weet dat je liegt' 'Als ik je het vertel dan ga je me sowieso haten en ben ik onze vriendschap kwijt' 'Zo erg zal het toch niet zijn' zegt hij. Zal ik het hem gewoon vertellen? Ik adem diep in. 'Ikbenalheellangverliefdopjemaarjijbentdegrootstehomofoobopaardedusikweetdatjeniksvoormijvoeltendaarbenikverdrietigover' Ratel ik achter elkaar. 'Wow Li, vertel het is rustig' zegt hij. ik zucht even en neem even een hap lucht. 'Ik ben al heel lang v-verliefd op j-je, maar jij bent de grootste homofoob op aarde dus ik weet dat je niks voor mij voelt en daar ben ik verdrietig over' zeg ik. Zayn is best wel lang stil. Het lijkt wel of het uren duurt voordat hij doorheeft wat ik zei. 'Als je wilt dat ik weg ga moet je dat gewoon even aange-' en voordat ik de zin kan afmaken zitten zijn lippen op de mijne. Ik zit verstijfd. Langzaam begin ik hem terug de kussen. Hij trekt langzaam terug en neemt een hap adem. Is dit zojuist gebeurt of droom ik. 'Wauw' fluistert hij. 'V-voel je o-ook iets voor m-mij?' vraag ik voorzichtig. 'Ja al heel lang, maar dit mag niet. Homo zijn is verkeerd' zegt hij. Hoor je dat? Dat was mijn hart dat in stukjes brak. 'Zayn dat is het niet' probeer ik. Hij kijkt mij aan met donkere en verwarde ogen. Hij lijkt in gevecht met zichzelf te zijn. Na enkele minuten zegt hij 'Wil je mijn vriendje zijn?' OMG dat heeft hij zojuist niet gedaan. Of toch wel? 'Ja, ja natuurlijk!' zeg ik en ik trek hem in een knuffel. Na een tijdje duwt Zayn mij van zich af. 'Kunnen we het nog wel geheim houden?' vraagt hij.

Pov. Zayn

'Kunnen we het nog wel geheim houden?' vraag ik. 'Wat? W-waarom? Wil je niet gezien worden met mij?' vraagt hij licht teleurgesteld. 'Het is gewoon nog een beetje snel. Ik heb nu net een relatie met een jongen terwijl ik al mijn hele leven homo's pest.' 'Oke dat snap ik wel' zeg ik. Hij geeft mij een kusje en knuffelt me weer.

Liam en ik liggen op mijn bed te knuffelen. Opeens gaat de voordeur met een harde knal dicht. 'ZAYN' roept mijn vader. Liam kijkt mij bang aan. Liam is nog nooit bij mij thuis geweest en heeft nog nooit mijn familie gezien of ontmoet. 'KOM JE NOG?!' roept mijn vader. 'Blijf hier en als je voetstappen hoort ga je naar mijn kast en je daarin verstoppen begrepen?' zeg ik. 'O-oke' zegt Liam bang. Zo snel als ik kan loop ik naar beneden. 'WAAROM DUURDE HET ZOLANG HE?!' schreeuwt hij. 'S-sorry ik was b-bezig met huiswerk' 'Fijn nu is mijn zoon ook nog een nerd' 'Dat ben ik niet! Ik moet gewoon voldoendes gaan halen!' roep ik naar hem. Hoe ik zo zelfverzekerd ben weet ik ook niet. En voordat ik het weet zit er een vuist op mijn kaak. 'GA MAAR WEER NAAR BOVEN! IK HOEF JE DE REST VAN DE DAG NIET MEER TE ZIEN!' zo snel als ik kan ren ik naar de keuken om nog wat appels te pakken en ren ik naar boven.

'Zayn wat was da- OMG wat is er gebeurd!' roept Liam. 'Ssshhh, hij mag je niet horen' 'Zayn wat gebeurde er? Doet hij altijd zo? Waar is je moeder? Eet je dat als avondeten?' 'Liam stop' zeg ik. Hij moet gewoon even ophouden met aan mijn hoofd te zeiken. 'Z ik ben bezorgd om je. Doet hij dit vaker?' Ik zucht. 'Ja'. 'Waarom doe je er niks aan?' 'Liam het is beter als je naar huis gaat. Je ziet me morgen op school wel weer'. 'TEGEN WIE PRAAT JE? GEEF ME JE TELEFOON'. Ik loop snel naar beneden en geef hem mijn telefoon. Als ik dat heb gedaan loop ik weer naar mijn kamer. 'Wil je dat ik blijf?' 'Nee Liam ga naar huis' zeg ik geïrriteerd. 'Ik ben je vriendje oke? Ik maak me alleen zorgen om je' 'Ja en misschien was dat ook gewoon een fout!' sis ik. En zodra die woorden over mijn lippen zijn gegaan heb ik spijt. Ik zie tranen in zijn ogen en een verwarde en verdrietige blik. 'Li-' 'Ik ga maar' zegt Liam. En weg is hij. Op dat moment voel ik me alleen en leeg.