Hoofdstuk 6: Ruzie?

418 15 1
                                    

POV. Louis

(Dit is nog dezelfde dag als het vorige hoofdstuk) Als school klaar is fiets ik meteen naar huis. Als ik pas 5 minuten op de fiets zit hoor ik iemand mijn naam roepen. 'Louis!'. Ik kijk achterom en zie Harry fietsen. Ik heb ik geen spijt wat er is gebeurd tussen ons, maar het mag niet openbaar worden gemaakt. Ondertussen fietst Harry al naast me. 'Hey' zegt hij. 'Hey' 'Waarom wachtte je niet op mij?' 'Omdat ik met jou niet gezien mag worden' 'oh..' Shit, hij klinkt gebroken. 'Zo bedoelde ik het niet' zeg ik snel. 'Wat bedoelde je dan?' 'Ik moet mijn reputatie behouden en dat kan niet als mensen weten dat een vriendje heb' 'Noemde je me nou je vriendje?' 'Uhm ik denk het... tenminste als je wilt' zeg ik nerveus. 'Tuurlijk wil ik dat!' 'Maar we moeten het wel geheim houden oke? Niemand mag hier van weten' 'Oke'.

Als Harry en ik thuis zijn zitten onze ouders op de bank. 'Oh hey jongens!' zegt Jay. 'Hey mam!' zeg ik enthousiast terug. 'Vanwaar die koffers?' vraagt Harry. O wauw, die had ik nog niet gezien. 'We gaan toch niet weer verhuizen?' vraag ik snel. En Des en mam liggen in de deuk. 'Nee, Des en ik gaan een weekendje weg, dus jullie blijven hier met zijn 2en over'

POV. Harry

Ik en Louis zijn dus een heel weekend alleen thuis. Geen probleem voor mij. 'Gezellig, wanneer vertrekken jullie?' vraag ik. 'Nu' zegt mijn vader. 'Oh oké, nou veel plezier dan maar!' zegt Louis en kijkt mijn kant op. Ik voel dat ik bloos en kijk snel weg.

Het is al 23:00 en Louis en ik hebben alleen maar films gekeken. 'Ik ga naar bed' zegt Louis als de film is afgelopen. 'Ja ik ook' 'Hazz?' 'ja' 'Mag ik bij jou slapen?' vraagt Louis verlegen. Louis is verlegen. WACHT Louis is verlegen? 'Ja tuurlijk' zeg ik en loop naar mijn kamer. Als Louis en ik eindelijk in bed liggen kruip ik naar hem toe en leg mijn hoofd op zijn borst. 'Slaaplekker Hazz' 'Slaaplekker Lou'

Volgende dag

POV. Zayn

Ik ben me aan het aankleden om zo naar Liam te gaan. Ik heb echt spijt van wat ik heb gezegd. Als ik eindelijk het huis uit ben geslopen pak ik mijn fiets en fiets ik snel weg. 'ZAYN HIER KOMEN! IDIOOT! KOM TERUG! JIJ ACHTELIJKE M-' en toen hoorde ik hem niet meer.

Na een tijdje fietsen sta ik voor de deur bij Liam. Ik durf niet maar ik kan ook nergens meer heen. Ik druk zenuwachtig de bel in en 1 minuut later staat Leeroy (broertje van Liam) voor mijn neus. 'Hey Zayn' 'Hey Leeroy, is Liam thuis?' 'Ja maar hij is een beetje down vandaag. Hij is ook nog niet uit zijn kamer geweest vandaag' zegt hij. En dat komt allemaal door mij. 'Oh ik ga wel even met hem praten'.

POV. Liam

Ik lig op bed als mijn kamerdeur ineens open gaat. Ik doe geneens moeite om mijn ogen te openen. Ik voel dat mijn bed een beetje indeukt en hoor dan maar een al te herkenbare stem. 'Li het spijt me zo erg ik had nooit dat mogen zeggen. Ik meende het niet, ik had al meteen spijt toen ik het zei' zegt Zayn. Ik open mijn open en ga met mijn rug tegen de muur aan zitten. 'Dan waarom zei je het?' vraag ik rustig. 'Ik was boos op mijn vader en toen je allemaal vragen vroeg werd ik verdrietig en kreeg ik mijn gevoelens niet meer onder controle. Het spijt me echt Li' 'Het spijt mij ook, ik mocht niet zoveel vragen stellen' 'Nee, het was juist lief dat je dat deed' zeg Zayn. Nu pas zie ik hoe rood zijn ogen wel niet zijn.

'Zaynie gaat het wel?' 'uhm.. nee niet echt' 'Je hoeft het niet te vertellen he, alleen als je er klaar voor bent' zeg ik en houd mijn armen voor hem open. 'Dankje Li, je bent het beste wat me is overkomen' en daardoor maakte mijn hart een sprongetje. 'Zayn?' 'Ja Liam?' 'Ben ik nog steeds je vriendje?' 'Ja, als je dat natuurlijk nog wil. Ik snap het als je dat niet meer wilt zi-' en voordat hij zijn zin heeft kunnen afmaken druk ik mijn lippen tegen de zijne. 

My New Stepbrother |Larry stylinson||Dutch|Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu