Kayıp / Çukur

27

Yazar'dan...

Dilara hızlı adımlarla Villa'nın içine doğru koşarken bir kaç adamı vurmuştu ama atladığı bir şey vardı. Bir adam arkasından gelerek silahı Dilara'nın kafasına yasladı. Dilara küçük bir küfür savurarak adama dönmeye çalıştığında adam buna izin vermedi.

''Eee Dilara ölmeye hazır mısın?''

Dilara adamdan kurtulmaya çalışıyordu ama başaramıyordu.

''Kızım!''

Cumali'nin bağırmasıyla Dilara gözlerini sımsıkı kapattı. Babasının gözlerinin önünde olmazdı. Babasının gözlerinin önünde vurulamazdı. Bunu ona yapamazdı. Adama tam ağzını açıp şu anda olmaz diye yalvaracakken bir bağırma sesi duydu.

''Dilara eğil hemen!''

Dilara tanıdık sesle gülümseyerek hızlıca eğildiğinde bir silah sesi ve pat! Arkasındaki adam yere düştüğünde Dilara'nın eline kanları sıçradı. Dilara ayağa kalkarak hızlıca az önceki sesin sahibine baktı. O da bakıyordu.

''Balayımı senin yüzünden yarıda kesmek zorunda kaldım.''

Dilara ona doğru hızlıca giderek sımsıkı sarıldı.

''Celasun'um.''

İkisi çocukluktan beri kardeş gibi büyümüşlerdi. Şimdi Celasun,Dilara ve Çukur için balayını bırakmış Çukur'un diğer adamları ve kadınlarını toplayıp Dilara'ya yardıma gelmişti.

''Hey ben de buradayım.''

Dilara diğer yanından gelen sesle oraya döndüğünde elindeki silahla ona el sallayan Beren'i gördü. Dilara onla da sarıldıktan sonra etrafa baksın.

''Sandığım kadar kalabalık değiller onları yenebiliriz. Ben içeriye giriyorum beni koruyun ama dikkatli olun.''

Dilara ailesine bakarak konuştuktan sonra adımını villanın içine attı. Silah seslerinin ardından merdivenlerden çıkarak Bahri Umman'ın çalışma odasına ilerlemeye başladı. Onun orada saklandığını düşünüyordu.

''Kemal koru beni!''

Dilara'nın bağırmasıyla Kemal onun önüne geçti. Yamaç ve Vartolu diğer yanına Cumali Koçovalı'da arkasına geçtiğinde Dilara,Beren'e baktı.

''Sen burada kal içeride neyle karşılaşacağımızı bilmiyoruz. Dikkatli ol.''

Beren,Dilara'nın emriyle kafasını sallayarak Celasun'un yanına giderek Umman'ların adamlarını sıkmaya başladığında Kemal çalışma odasının kapısını açtı. Hepsi beraber silahlarını yukarıda tutarak içeriye girdiklerinde etrafa baktılar. Burada kimse yoktu .

''Kahretsin! Kaçmışlar.''

Dilara küçük bir küfür savurarak sinirle silahını beline koyduğu sıra da ailesindeki diğer kişilerde benzer tepkiler verdiler. Cumali etrafa bakındığı sıra da aniden bağırdı.

''Oğlum dikkat et!''

Yamaç'ın önüne aniden atılarak silahını doğrultu ve sıktı. İleride bir adam kanlar içinde yere düştüğünde Cumali oğluna döndü. Kafasını sertçe ellerinin arasına aldı.

''İyi misin? Oğlum iyi misin?''

Cumali delirmişçesine Yamaç'ın üstünü incelerken Yamaç şoku atlatarak kafasını salladı.

''İy-İyiyim baba.'' Dedi.

Yamaç son anda babasını sayesinde vurulmaktan kurtulmuştu. Dilara onlara bakarak derin bir nefes aldı. Ardından konuşmaya başladı.