Kayıp / Çukur

16

Yazar'dan...

Celasun sevdiği kadının bu halde olmasına dayanamıyordu. Beren sanki Celasun'un geldiğini farketmemiş gibiydi gözleri açıktı ama neredeyse yaşadığına dair bir ifade yoktu. Celasun yavaşça yanına gelerek yatağın uçuna oturdu. Beren hala ona bakmıyordu. Celasun yavaşça sevdiği kadına seslendi.

''Güzelim.''

Beren,Celasun'a bakmayınca Celasun hafifçe iç çekerek Beren'in saçlarına elini götürüp yavaşça okşadığında Beren bir anda yattığı yerden kalkarak ellerini ağzına götürerek korkarak Celasun'a baktı. Celasun'da ayağa kalkmıştı.

''B-Babam san-sandım o hep böyle yap-yapardı.''

Beren'in söyledikleriyle Celasun yavaşça kafasını salladı.

''Güzelim ben sana istersen baba da olurum yeter ki artık böyle olma çık bu karanlıktan artık lütfen. Dayanamıyorum seni böyle görmeye.''

Celasun'un söyledikleriyle Beren tişörtünün kollarını parmaklarıyla çekiştirmeye başladı.

''Celasun babamı çok özledim.''

Celasun daha fazla dayanamayarak sevdiği kadını kendine çekerek onu sımsıkı sarmaladı. Beren çok kötü bir şekilde bağırarak ağlamaya başladığında odanın kapısı açıldı. Sude korkarak içeriye girdi.

''B-Beren?''

Celasun,Beren'i sakinleştirmeye çalışıyordu ama Beren'in neredeyse boğazı yırtılacaktı öyle bir ağlıyordu ki odanın kapısından içeriye Cumali girdi.

''Amcasının güzeli.''

Cumali koşarak Beren'in yanına oturdu. Beren amcasını gördüğünde Celasun'un kollarından çıkarak Cumali amcasına sımsıkı sarıldı. Ağlaması onun kollarında dinerken Celasun bu manzaraya dayanamayarak odadan çıktığında Sude'de peşinden çıktı. Celasun merdivenleri inerken Sude arkasından seslendi.

''Celasun bir bekler misin?''

Sude'nin sorusuyla Celasun merdivenlerden birinde durarak ona baktı. Ağlıyordu. Sude merdivenlerden inerek Celasun'un karşısında durdu.

''Celasun sen iyi misin?''

Celasun kafasını iki yana salladı.

''Nasıl iyi olabilirim ki? Canımın,içi parçalanıyor. Sude kaç hafta geçti herkes toparlanmaya başladı. İdris baba toparlandı,Kahraman abi toparlandı,Cumali amcanın canı hala eskisi kadar yanıyor ama dimdik ayakta duruyor. Yamaç aynı şekilde ama Beren toparlanamıyor. Biliyorum babasını kaybetti ben de kaybettim. Onu en iyi ben anlıyorum. Ama bana izin vermiyor. Onu iyileştirmeme,acısını hafifletmeme izin vermiyor. Yanına bir Cumali abiyi alıyor bir tek ona izin veriyor. Ben onu böyle görmekten çok yoruldum. Beren çok şakacı,çok komik bunca olaya rağmen çok mutlu kalmayı başarabilen bir kızdı. O kızdan geriye hiçbir şey kalmadı. Sadece acı ve babasına duyduğu özlem var. Ben ne yapacağımı bilmiyorum. Bilmiyorum.'' Dedi.

Celasun söylediği laflardan sonra Sude'nin yanından geçerek evden çıktı. Gerçekten sevdiği kadını böyle görünce canı acıyordu. 

*

Kemal'in Evi / Yazar'dan...

Dilara,Kemal'in kollarında oturmuş Selim Amcasını düşünürken Kemal,Dilara'nın kokusunu içine çekerek konuşmaya başladı.

''Dilara gidelim mi buralardan? Çocukluğumuzda hayalini kurduğumuz gibi el ele verip bu şehirden çıkalım mı,her şeyi arkamıza bırakarak?''

Dilara,Kemal'in bu söylediğine gülümseyerek kafasını salladı.

''Seninle bir hayatımın olmasını çok isterim. Benim için bu hayattaki çoğu şeyden değerli ve önemlisin ama yapamam. Babam ve Yamaç'ı bir daha bırakamam.''