Kayıp / Çukur

4.Bölüm

Koçovalı Villası/Dilara'dan

"Vartolu Sadrettin ben."

Karşımdaki adam elleriyle bana öpücük yolladığında kaşlarım çatıldı. Bu sıra da yanımıza amcam Selim geldi.

"Kendisi amcan olur." Dedi.

Vartolu Selim'e bakarak gülümsediğinde ikisine anlamayarak baktım.

"Nasıl amcam olur?" Dedim.

Benim anlamadığımı fark eden Vartolu konuşmaya başladı.

"Babam İdris Koçovalı ama annem senin babannen değil. Bu yüzdende üvey amcan oluyorum." Dedi.

Söylediklerine şaşırsam da kafamı salladım. Onu amcam gibi görebileceğimi sanmıyordum. Babam kalkarak yanımıza gelirken Vartolu'ya elimi uzattım.

"Memnun oldum ben Di-"

"Dilara Koçovalı." Dedi.

Demek beni tanıyordu. Kafamı evet anlamında salladıktan sonra Yamaç'a döndüm.

"Mahalleye inelim mi? Sude sen de istersen." Dedim.

Yamaç ve Sude'ye baktığımda Sude 'olur' anlamında kafasını salladı. Hep beraber kapıya ilerlerken babamın yanından geçtim. Gözlerine baktığımda gözlerime bakıyordu. Gözlerimi çekerek adımlarımı hızlandırdım. Onunla konuşmak istemiyordum.

Koçovalı Mahallesi/Beren'den
Celasun'la çocukluğumuzdan beri buluştuğumuz yere ilerliyordum. Beni neden çağırdığını bilmiyordum ama onu özlemiştim. Bu yüzden adımlarımı hızlandırdım. Mekana geldiğimde Kemal'le beraber dışarıda oturduklarını gördüm. Gülümseyerek yanlarına ilerlediğimde beni ilk gören Kemal olmuştu.

"Oo Beren hoş geldin kardeşim." Dedi.

Ayağa kalkarak Celasun'un yanındaki sandalyeyi çektiğinde gülümseyerek oturdum. Celasun'a baktığımda gülümsüyordu.

"Çok mutlusun hayırdır?" Dedi.

Dilara'nın geldiğini söylediğimde havaya uçacağını biliyordum. Celasun ve Dilara çocukluktan beri kardeş gibiydiler.

"Aslında bugün Dilara eve geri döndü."

Celasun ellerini inamayarak ağzına götürdüğünde yanımdan gelen sesle kafamı oraya döndürdüm.

"D-Dilara geri geri mi döndü?"

Kemal'in sesiyle gözlerine baktım. Gözlerinin hafif dolduğunu gördüğümde içimden küçük bir küfür savurdum. Kemal'i unutmuştum.

"Oğlum iyi misin?"

Celasun konuştuğunda Kemal yerinden yavaşça kalktı.

"Be-Benim biraz yürümem l-lazım."

Kemal'le beraber Celasun'da ayağa kalktı.

"Oğlum iyi gözükmüyorsun geleyim mi seninle?"

Kemal kafasını sallayarak uzaklaştığında Celasun yerine geri oturdu. Gözlerime baktığında omuzlarımı silktim.

"Ben Kemal'i unuttum özür dilerim." Dedim.

Kafasını iki yana salladı.

"Eninde sonunda öğrenecekti. Ee Dilara nasıl?"

Celasun'la biraz Dilara hakkında konuştuktan sonra ona bir soru sordum.

"Ee sen neden beni çağırdın? Özledin mi yoksa." Dedim.

Alaylıca güldüğümde yüzündeki ciddi ifadeyle kafasını salladı.

"Özlemişimdir belki." Dedi.