Merhabalar güzelliklerin anası, ruhumun tanrıçası. Bugün günlerden çilek yine. Başımdan gitmeyen aşkından fırsat buldum, ben geldim aşka bugün. Pirüpak, apak gönlüne misafirliğe geldim; tabi haberin yok, kapında yatacağım yine.
Yinelediğim o kadar çok şey var ki seninle alakalı, bilmediğin. O kadar çok ki sana anlatabileceğim hikayeler, seninle ilgili. Yine susmak zorunda kalacağım muhtemelen. Yine sevgine muhtaç, umuda her geçen saniye daha da aç kalacağım. Yine yinelemenin son durağını kaçırıp, sonsuzluğa doğru yol alacağım. Şayet sonu da var ise diğer her şey gibi; eminim ki sonunda yine seni bulacağım. Bu karanlık paradoksta yitip gideceğim yine. Yeniden bulacağım kaybettiğim benliğimi, senin ışığın vururken adımlarımın her birine.
Seninle ilgili sevmediğim bir tek şu uzaklık var aramızda. Her problemin kaynağıymış gibi gelen şu uzaklık. Gerçi bunca zaman engel olamamıştı ne bana, ne sana. Sen geldin ya aklıma, sanırım saçmalıyorum yine. Bir anda nasıl da değişti konu, bakıyorum da. Konularım bile darmadağın bu sıralar benim gibi, çok büyük beklentiler içerisindeyim sanırım. Yahut esaretin tesiri ağır geliyor damarlarıma. Her zamankinden fazla kelime uçuşuyor etrafımda bu aralar. Sanırım iyi olacağım ama, kontrolü tekrar elime almayı başardıktan sonra. Bunun için senden de yardım beklediğim doğru son zamanlarda. Şu kavgam bitmedi bir türlü zaten. Bir türlü kazanamadım yine, yine ölemedim, yine kaybedemedim de. Eskiden normal bir insan olmayı dilediğimi biliyorsun, şimdi de eskisi gibi olmayı istemiyor da değilim hani. Klişe tekrarlardan hoşlanmadığını biliyorum. Bu da eski bir deyişimi getiriyor aklıma; "Daha güçlü ve bilinçli olmak için..." Sanırım biraz değişikliğe gitmenin vakti gelmiş olsa gerek...
"Daha güçlü ve bilinçli olmak; senin için..."
Sürekli yinelenenler ile ilgili konuştum seninle bu gün. Şimdi senin merak ettiğin, neleri yinelemeyeceğim sanırım. Ama sanırım aramızda biraz daha gizem kalmasını istiyorum. Şunu söyleyebilirim ancak; artık eskisi gibi, söylenmemesi gerekenleri ortaya dökmeyeceğim.
Yine dağıttım konuyu iyice. Üstelik alenen de saçmalıyorum bugün, farkındayım. İçimde dizginleyemediğim bir coşku var ve uçuşan kelimelerim, savaş alanında sağa sola koşturmama neden oluyor. Aldığım her yaraya razı gelsem de senin için, ayakta durmakta, bir konuda sabit, dengede kalmakta zorlanıyorum. Eh, sanırım her seferinde edebiyatı önüne sermem de sıkıcı olacaktı zaten. Biraz da gülümsetmiş olmayı umuyorum ve evet, fark ettim; bundan sonra izin vereceğim, artık hep aşk gelsin bana, tersi değil.
Tabi; geleceksem gelecekte, önce seninle kendime, sonra tüm benliğimle sana geleceğim. Yine, yine ve yine... Her seferinde, her tercihimde, her anımda, sonsuza kadar. Yine.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hiç Kimseye Mektuplar
RomanceHiç gönderilmemek üzere mektup yazdığınız oldu mu? Hiç ulaşmasını istemediğiniz o içinizdeki karanlığı kağıtlara hapsetmek istediğiniz? Hiç susmaktan yorulduğunuz oldu mu? Benim oldu. Uzunca bir zaman dört duvara bakarak, özgürlüğümden bir nebze ols...