Hey, yine ben! Bugün senden bir sene daha uzaklaştım, kendimi kaybettiğimden. Güçlü olmak zorunda olduğum vahşi bir ormanda, hayatta kalmak için verdiğim bir karar yüzünden oldu hepsi, üzgünüm. Biraz fazla dramatize ediyorum sanıyorsun biliyorum ancak olduğum yerin kuralları yaşadığımız hayattan daha acımasız. Çok fazla detay verip canını sıkmayacağım. Söylemek istediğim, anlatmayı amaçladığım şey şu aslında; Her zaman sana çıkan bir yol buldum bu zamana kadar. Yine bulacağım.
Her saptığım yolun sana çıkması ne tuhaf. Uzunca zaman gözardı ettim bu gerçeği. Ancak ne diyorum bilirsin; "Bir şeyi görmezden gelerek onu yok edemezsin." Hobilerimden biri oldu bu aralar kendi cümlelerimle kendimi avlamak. Gitgide daha da garip bir hâl alıyor hayat benim için. Geçmişimde kalemime doldurup ateşlediğim tüm o karavana cümleler bunca zaman havada dolanıp, ummadığım anda sihirli bir şekilde sırtıma saplanıyor. Sanki ilahî bir plana tâbi edilmiş gibi tüm yazdıklarım.
Merak ettiğim ve son zamanlarda test etmeyi planladığım tek soru var kafamda. Madem her yaşadığım bu ilahî planın bir parçası, sen neresindesin bunun? Bulacağım ama merak etme. Hep bir yol buldum sana, seni de bulacağım sonunda, eminim buna. Bundan sonra güneş doğmasa da, bu sis hiç dağılmasa da başaracağım. Sonsuza kadar karanlığa mahkum olmam gerekse de, yapacağım. Sana değer çünkü. Bu zamana kadar hep kendim için yaktım mektupların uçlarını, şimdi de senin için yaksam dünyayı, neye zarar ki? Bir yol bulurum mutlaka. Sonu sana çıksın yeter bana.
Uzunca bir yol bu yürüdüğüm, engelleri de gül dikenlerinden daha çok acıtıyor, inan. Hazır olup olmadığımdan da emin değilim çıktığım bu büyük savaştan sonra ama ne fark eder? Yolunda ölmedikçe, takılıp düşmedikçe, üstesinden gelmedikçe kim nasıl hak eder ki böyle bir cenneti? Bak bir soru daha takıldı zihnimin fikir ağlarına. Bir gün olur da ulaşırsam sana, kalbine, acaba hak etmiş olacak mıyım seni? Bu mektuplar asıl amacına ulaşabilecek mi bir gün? Seninle alakalı sorulara boğulmak bile hoşuma gidiyor. Kendi kendime verdiğim olumsuz cevaplar ile yeni yollar bulmak, olumlu olanlar ile hayaller kurmak mutlu ediyor beni, uzun bir yolculukta güzel bir kitap okumak gibi. Hayatımın en özel kitabısın sen, her gün yeni baştan okumak, her seferinde bir başka anlamak seni, paha biçilemez ve vazgeçmeyeceğim tek değer hayatımda. Küçük meleğimle birlikte.
Uzunca bir yol bu yürüdüğüm, bahsettim sana, her sapağı ve sonu sana çıkan. Ha bir sene yakın, ha bir sene uzak. Ulaşmak varsa sonunda sana, bil ki boynumun borcu yolunda tüm hayatımı harcamak.
Merak eder misin, düşünür müsün bilmem. Ancak hep bir yol buldum sana, yine bulacağım elbet. Yine bulacağım senin için. Yine bir yol çıkacak sana, muhakkak...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hiç Kimseye Mektuplar
RomanceHiç gönderilmemek üzere mektup yazdığınız oldu mu? Hiç ulaşmasını istemediğiniz o içinizdeki karanlığı kağıtlara hapsetmek istediğiniz? Hiç susmaktan yorulduğunuz oldu mu? Benim oldu. Uzunca bir zaman dört duvara bakarak, özgürlüğümden bir nebze ols...