Hiç Kimseye Mektuplar

Gökyüzüm

     İçimde yeşeren sevimli çiçekler misali duyguların arasından çilek kokulu selamlar sana tabiatımın yaşam pınarı.  Hayatımda barınmak için çaba sarf eden bütün o inatçı sıkıntılarımdan sıyrılarak aşık olmak istiyorum sana bugün.  Tabi bir yandan da bu yolculukta bana eşlik etme zarafetini göstermeni.

     Şimdi bir gece düşün ki eşsiz sessizliğe ve benzerine rastlamayacağın bir karanlığın kalbine yuva olan tüm o korkunç sakinliğiyle.  Kalp kırıkları ve ihanetin keskin parçalarıyla dolu hayatın kendisine uzanan o tek yönlü belirsiz patikanın her bir adımı.  Yaraların da duygularını damlatıyor üstelik kan kırmızı ayak izlerinin şahitliğiyle.  Hislerinden, hatta kendinden vazgeçmek üzere olduğun o son saniyelerin yaşattığı can acısını bilmen mümkün mü bilmiyorum ama tahmin etmeni istiyorum en azından.  Merak etme, biraz daha yardımcı olacağım bu konuda sana.  Sonsuz hissizliğe gebe bir hayata saniyeler kala yaşadığın, kaotik acı çarklarının verdiği hasarı barındıran o sancılı  süreç bahsettiğim.  Bildiğin her şeyin yok olup, hiçliğe mahkum kalacağının bilincine vardığın ve kontrolsüzce geri dönülemez bir arafın yollarına doğru yöneldiğin o kısa zaman dilimi işte.  Tam bu anda ilahi bir sıcaklığın ruhuna sarılmasına neden olan o kurtarıcı güneşin geceye doğması, bir meleğin dokunuşu misali tüm yaralarını iyileştiren ve cennetten benliğine ulaşan fısıltı gibi bir umut hayal et şimdi bu geceyi parçalayan;  belki o zaman bir nebze de olsa anlamayı başarabilirsin benim için ne ifade ettiğini.

     Sonsuz sandığım karanlık gecelerin gün doğuşuna dönüşmesini sağlayan bir tanrıçaya, kurak zihnimde özlemi duyulan fikirlerin yeşermesini mümkün kılan ab-ı hayatıma kavuşmuş hissediyorum artık.  Hepsi senin sayende üstelik, daha ötesi aşk bu minnettarlığın.  Cehennemin kızgın kumlarında yürümeye mahkumken ayaklarıma bir anda çarpan serin okyanus misali benimle her ilgilenişin.  Sevilmemek bu kadar işlemişken tüm benliğime her bir tonu cennet bahçelerinden bir nur demeti gülümseyişinin.  Çok uzunca bir süre kafa tuttuğum bir rakip bana savaş alanımda yalnızlığım ancak asıl şaşırtıcı olan, narin bir dokunuşun yıllarca yenmeyi başaramadığım bu düşmanı tarumar etmiş oluşu.  Bir de ben kendimi güçlü sanırdım bunca zaman.  Ne denir ki senin gibi bir mucizeye tanrıyı kurtaran?

     Bu yolculuğun sonuna varmadan önce tekrar düşün istiyorum benim için değerini, tabi bense bilmek istiyorum uzunca zaman elimde olmayan nedenlerle gözardı etmek zorunda kaldığım kıymetini.  Ne bir gün önce, ne bir saniye sonra.  Diyorum ya;  bugün aşık olmak istiyorum sana.  Tam şu anda tutmak istiyorum elini bir daha bırakamazcasına.  Bana uzattığın o elini, dönüşünün olmadığını düşündüğüm bu çıkmazdan beni kurtarmak uğruna.  Bilemiyorum daha nasıl anlatabilirim gözümden gördüğüm seni sana.  Tabi ki zor kontrolü sağlamak bu konuda her ne kadar öyle anlaşmış olsak da.  Ayrıca mesafeleri de aşmak istiyorum bana yeniden kazandırdığın o mucizevi duyguların kanatlarıyla.  Evet pek de aklım başımda değil sana tekrar kavuştuğum o günden sonra ama bilirsin, zararım da olmaz sana.  Ayrıca teşekkür etmeliyim daha önce başaramamışken kimse parladığın ve aydınlattığın için içimdeki karanlığı sana.  Sanırım artık sürprizleri de seviyorum sayende hayatımda.

     Bu kısa yolculuğumuzun sonuna geldiğimize göre artık sormazsın sana aşık olmak istiyorum dediğimde neden diye bana.  Evet belki çok erken ancak tekrar söyleyeceğim tüm kalbimle.

     Eğer izin verirsen bu düşmüş tanrıya; biricik gökyüzüm, tam da bugün aşık olmak istiyorum sana...