Anonim Kadar Başına! Yarı Texting

1.4

Yorum gelirse çok mutlu olurum 💜

Başımdaki keskin ağrı acıyla inlememe neden olduğunda gözlerimi aralamış bulanık görüş açım ve uğuldayan kulaklarımın kendisine gelmesini beklemiştim.

Bir süre sonra kulaklarımın uğultusu geçse de baş dönmem başladığı için benimle konuşmak isteyen insanlara karşılık sadece "Bir dakika..." demiş derin nefesler alıp vermiştim.

Bana neler olmuştu?

Sorun neydi?

Kendime yarım saatin ardından doktorların serumuma bir şeyler katmasıyla geldiğimde gözlerimi aralayarak onlara bakmıştım.

Karşımda üç tane insan vardı.

Biri Enes'ti.

Biri babam Gök Deniz.

Bir diğeriyse annem Masal'dı.

Pekala, ben kimim?

"Bir şey söyleyeceğim..." diyerek kızarmış gözlerine hepsinin tek tek baktığımda beni onaylamışlar konuşmaya başlamıştım.

"İsmim ne?"

Enes kaşlarını çattığında "Bir şey hatırlamıyor musun?" demişti.

"Hatırlıyorum, senin adın Enes, o babam Gök Deniz ve oradaki annem Masal. Sadece bu kadar, bir de... Öykü var tabii... Ama o da annemin gamzesine babamın koyduğu isim. Başka da bir şey yok."

Babam"Tamam, Öykü Mira. Senin ismin bu, peki bir şeyler hatırlıyor musun? Bir anı? Bunu sana yapan biri mi var?"

Başımı iki yana sallayarak "Kimse olmadı... Benim dikkatsizliğim olmalı." dememle Enes öfkeyle solumuş "Kendine bilinçli mi zarar verdin Mira?" demişti.

"Bilmiyorum ki... Hatırlamıyorum." diyerek dudağımı büzdüğümde Enes derin bir nefes alarak konuşmuştu.

"Açıkça söylüyorum eğer Öykü kendine bilinçli zarar verdiyse ona istediğimi yapacağım."

Babam"Öyle bir şeyin olacağını sanmıyorum çünkü seninle gülerek evden çıkmıştı."

Enes"Bilmiyorum, her an kendine zarar verecek diye ödüm kopuyor."

"Neden ki? Ben ne yaptım? Hem neden hepinizin gözleri kıpkırmızı. Siz ağlamayın..."

Ardından bedenime vuran ağrıdan daha şiddetli bir ağrı başıma girmesiyle gözlerimi kapatmıştım.

Sakinim...

Sakinim...

Öykü şu an her yerin ağrıyor, sakin kal.

Derin bir nefes al, ver...

Kısa bir süre sonra kapı açılıp kapandığında birinin bana seslenişi gözlerimi açmama neden olmuştu.

Doktor konuşurken ona anlamayarak bakmış serumuma bir şeyler enjekte ederken kulaklarımda bulunan uğultu yerini sessizliğe bıraktığında doktoru anlamıştım.

"Pekala küçük hanım, beni şu an duyuyor musunuz?"

"E-evet"

"Tam olarak ağrıyan bölgeniz neresi?"

"Her yerim."

"Pekala, adınızı hatırlıyor musunuz?"

Başımı iki yana salladığımda yorgun olduğumu hissederek gözlerimi kapatmış "Uyumak istiyorum." demiştim.

Doktor"Uyumamalısınız, bu yirmi dört saat boyunca uyanık kalmanız gerekiyor. İç kanamanız olabilir, verdiğimiz ağrı kesicilerin dozu oldukça yüksek uykunuzu getirecektir. Ağrı kesici vermezsek vücudu acıyı kaldırmayacaktır bu yüzden uyumaması için elinizden geleni yapmanız gerek."