LİLA İLKESİ /Yarı Texting/

💭17.ŞAMPİYONLAR LİGİ💭

Selaaam minnoşlar...

Bölüm Şarkısı: UEFA Şampiyonlar Ligi (NKJFBHJDJKVFJKDFBJKDF)

Güzel bir bölümle karşınızdayım :)

Şu bir hafta boyunca üç bölüm atacağım ve ilk bölümü atmış bulunmaktayım :) 

Bölümü oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın olur mu?

İyi Okumalar.🌸

💭💭💭

Alar, Helin, Koray, Eser, Devrim Can, Teo ve Lila...

Hangi ara bu kadar kalabalıklaştık hiçbir fikrim yok. En son Lila ile kahvelerimizi içiyorduk ve ne olduysa orada oldu. İlk Eser geldi, onun peşinden Devrim Can ve Teo üşüştü. Eser ve Devrim Can'ın arasında ki gerginlik kafe ortamını oldukça yansıdığı için Alar, Helin ve Koray'da yanlarımıza gelmişti. Hal böyle olunca bu küçük masaya sığamadık ve garsonlardan biri gelip bizi içeride büyük bir masanın olduğunu söyleyince hepimiz oraya geçtik.

Benim yanımda Lila vardı. İkimizin de yanında bulunan sandalyeler boştu. Benim karşımda Alar onun karşısında da Helin vardı. Alar'ın yanında ki sandalyede Koray, Helin'in yanında ki sandalyede de Teo vardı. Masanın iki başında, benim tarafımda ki başta Eser, Lila'ya yakın olan başta da Devrim Can oturuyordu.

Resmen masa şampiyonlar ligi gibiydi.

Eee var mı kişi sayısını arttıran?

"Şu Instagram denen uygulamayı bulan kimse gidip çayını içmek istiyorum. Teo oradan konum paylaşımı yapmasa haber alacağım yok sizden. Hani adamlar telefonu icat etmişler haberleşmek için. Ne diye bakmıyorsun telefona Lila?"

Evet, varmış sayıyı arttıran.

Lila'nın olduğu tarafa doğru baktığımda 1.50'lerinde anca olan bir kızla karşılaştım. Saçları koyu siyahtı ve çenesinden bir kaç parmak aşağıdaydı. Onunda Lila gibi kakülleri vardı ama onunki Lila'ya göre daha kalındı ve kaşlarının bir parmak üstündeydi. Gözleri büyük ve yeşil rengine sahipti. Burnu da tombuldu, Koray gibi burnunda hızma vardı. Onun haricinde bir de septum takılıydı. Üstünde ki, ona baya bir bol gelen, siyah ceketini çıkartarak Lila'nın yanında ki sandalyenin arkasına astı. Ardından gözlere masaya kaydı. Hepimize tek tek baktı ve bende takılı kaldı. Yumruğunu bana doğru uzattı.

"Sen İlke olmalısın."

Başımı hafifçe salladım ve elimi kaldırarak yumruğuna yumruğumu tokuşturdum.

"Ve sende?"

Sandalyeyi çekip oturduğunda hızla Lila'yı omzundan tutup kendine doğru çekti.

"Demek Lila benden hiç bahsetmedi."

Yeşil gözleri sahte bir kızgınlıkla Lila'nın güzel yüzüne baktığında bu hallerine hafifçe tebessüm ettim. Lila hızla bana baktı.

"Bu İkra ama biz ona İko deriz."

Tam tanıştığımıza memnun olduğumu belirtecekken lafa biri atladı.

"Bende Koray, tanıştığımıza memnun oldum."

Gözlerim Koray'a döndüğünde resmen gözlerinden kalp çıkarcasına İkra'ya bakıyordu. Evet, bir bu eksikti. Tekrardan Lila ve İkra'ya baktığımda ikisi de birbirinden uzaklaşmıştı. İkra yüzünü buruşturmuş bir şekilde Koray'a baktı ardından Lila'ya.