LİLA İLKESİ /Yarı Texting/

💜29.DAHA AZ GÖZYAŞI💜

Selaammm....

Bölüm Şarkısı: Barış Akarsu - Bir Sevmek Bin Defa Ölmek Demekmiş

Şarkıyı dinleyin olur mu? Ben her bir satırı bu şarkıyı dinleyerek yazdım...

Yeni bölümün bu kadar hızlı geleceğini tahmin etmemiştiniz değil mi? Şahsen bende etmemiştim, aklımda birden Lila'nın şuanda olduğu hali ve olacaklar canlandı. Unutmadan direk yazmak istedim :)

Bölümü oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın olur mu?

İyi okumalar...

💜💜💜

Lila Altun

Ben Neslihan ve İkra... 

Birbirimize ne kadar süre boyunca sarıldık bilmiyorum ama çok olmamıştı. İki güzel yakın arkadaşım bana destek olmak istercesine bedenimi sıkı sıkıya sarıyorlardı. Benim ise onlara sarılacak gücüm yoktu. Bir şeyler yapmaya gücüm olmadığı gibi onlara sarılmaya gücüm bile yoktu. Ben ağlamaya devam ettim, İkra'da Neslihan'da benle beraber ağladılar. Bazen bir şeyler söylediler ama cümlelerine odaklanamadım. Etrafı boş gözlerle seyrederken onları bile göremedim.

Hayat enerjim anında çekilmiş gibiydi.

Bir anda enkaza dönmüştüm.

Oysa ki babam beklediğim tepkiyi de vermemişti. Kızmamıştı, bağırmamıştı. Sinirlenmişti ama bana sinirini göstermemişti. Bana sadece hayal kırıklığını göstermişti. Onun güvenini nasıl kırdığımı göstermişti bana. Dudaklarından çıkan her kelime, kurduğu her cümlede haklılık akıyordu.

Bu daha beterdi...

Hayal kırıklığına uğratmam, onun güveninin kırmam beni daha fazla mahvetmişti. Bu iki duyguyu onun gözlerinde ilk defa görmek, ona bu iki duyguyu yaşattığım için kendimden nefret ediyorum. Böyle güzel bir babaya bunu yaşattığım için kendimden utanıyorum.

Hata benimdi.

İlke'ye kapılı vermiştim. Hayır, hayır... Ona kapılmak hata değildi, hata ona kapılırken doğruları unutmam olmuştu. Ailem hiç bir zaman baskıcı bir aile olmamıştı. Onların karşısına geçip en baştan durumu izah etseydim belki de şuan bu halde olmazdım. 

Kendi kendime yapmıştım.

Kendimi yıktığım gibi peşimden babamı, Neslihan'Iı ve İkra'yı da yıkmıştım. 

Bir de İlke...

Onun hiç bir şeyden haberi yoktu ama olduğunda onunda benim gibi belki de benden daha fazla yıkılacağından emindim. Ona ne diyecektim bilmiyordum. Bundan sonra nasıl yol izleyecektim hiç bir fikrim yok...

'Doğuracağı sonuçları bile bile hata yaptıysan onun arkasında dur. Ben seni böyle yetiştirdim.'

Üzgünüm baba, hatamın arkasında duracak kadar güçlü değilim. Beni böyle yetiştirdin biliyorum ama böyle bir hataya karşı nasıl dik duracağımı bilmiyorum. Durabilir miyim, onu dahi bilmiyorum ki.