Yağız yanımızda bağırınca çok korkmuştum. Bu konunun benimle ne alakası vardı bilmiyordum. Hiçbir şey anlamayan gözlerimi Giraya çevirdim. Onunda benden bir farkı yoktu. Sınırlı bir şekilde bakan gözleri Yağız'ı hedef almıştı."Neyden bahsediyorsun sen? Bu konunun benimle ne alakası var."
"Çok alakası var Irem. Gelecekte yaşananlar seni çok ilgilendirecek."
"Ne saçmalıyorsun anlayamıyorum."
Kurduğum cümle Giray'in sözleri ile kesildi.
"Bak Yağız anlıyorum sinirlisin ama hıncını Irem'den çıkataramazsın. Şimdi sakin ol ve sınıfa çık."
"Irem senin hayatını mahvedecek Giray, şu an kurduğun onu savunduğun bütün cümlelere pişman olacaksın. Irem bir pisliğin teki. Onun yalanları seni ve hayatını yok edecek."
Sesi daha fazla çıktığında dayanamamıştım gözümden bir damla aktığını hissettiğimde Yağız ve Giray'ı arkamda bırakarak hızlı adımlar attım. Kantine doğru adımlarımı attığımda sol gözümden bir damla daha aktı.
Ben yalancı değildim yalanlarıda sevmezdim. Kimsenin bana böyle davranmasına katlanamazdım.
Bahçede Giray, ben ve Yağız'dan başka kimse yoktu. Onların görüş alanından çıktığımda okul çıkışına doğru ilerledim.
Güvenliğe karnımın ağırlığını acil bir durum olduğunu ve eve gitmem gerektigini söyledim. Sağ olsun Erdem Amca izin verdi. Eve gitmek istemiyordum. Kendimi yanlız hissettiğim yere gitmek istiyordum. Bu sorunlu çevreden uzaklaşıp kendimi sorgulamak istiyordum.
Giray'dan...
"Neden böyle bir şey yaptın."
"Bak Giray, Irem senin sevdiğin ama seni sevmeyen Ezgi'ye benzemez. Irem'in sırları sonsuzluğa kadar gider. Yani anlayacağın Irem gerizekali bir mal. Ama ben sana inanmam diyorsan, gelecekte olacakları göreceksin."
Cümlenin içinde Ezgi kelimesini vurgulayarak söylemişti. Zaten Ezgi'nin adını duymamla sinirlerinin artması bir olmuştu. Onu öldürmek istiyordum.
Elimi o kadar çok sıkıştımki kanadığına emindim.
"Şu haline bak Giray. Acınacak durumdasınız. İkinizde ne yapacağını bilmeyen iki çocuksunuz. Parkta arkadaş arıyorsunuz fakat ikinizde birbirinizi göremiyorsunuz."
Daha fazla elimi sıkamazdım. Yumruk atmak istiyordum fakat kendimi tuttum ve bekledim.
En sonunda benden bir cevap alamayacağını anladı ve okulun girişine doğru yürüdü.
__
Bütün derslerim bitmişti. Her derste, her saatte, her dakikada Irem'i düşünüyordum. Öyle kötü gitmişti ki bütün şehri aramak istiyordum.
Okuldan çıktıktan sonra Irem'in gidebileceği yerlere bakmak için yürümeye başladım. Fakat nereye gideceğimi bilmiyordum. Telefonumu alıp Mercan'ı aradım. Birkaç çalıştan sonra açtı.
"Efendim."
"Mercan bizim banka gelsene çok önemli 2 dakikaya orada ol."
"Peki geliyorum."
Telefonu kapattıktan sonra Mercan ile birlikte belirlediğimiz banka doğru yürümeye başladım. Hedefime ulaştıktan sonra oturdum ve Mercan'ı bekledim. Birkaç dakika bekledikten sonra Mercan görüş alanıma girdi.
"Geldim Noldu."
Mercan banka daha çok yaklaşıp yanıma oturdu.
"Mercan, bugün Irem ile bahçede oturuyorduk sonra Yağız yanımıza gelip İrem'e saçma sapan şeyler söyledi. Sonra Yağız fazla ileri gitti. Yalancı diyince Irem çok üzüldü. Çekip gitti."
"Ay bu aralar Yağız çok garip davranıyor. Bende bir şey diyemiyorum ki korkumdan. Döver falan hiç uğraşamam."
"Mercan bak sakın korkma o gerizekalıdan. Eger o salak kardeşime bir şey yaparsa ben onu daha fena döverim."
"Ayh ben ona ne diycem ki zaten. Karşına geçip, arkadaşıma bir daha bulaşma yoksa abim seni döver mi diycem allah aşkına."
"Gerekirse diyeceksin Mercan. Neyse ben sana Irem nereye gidebilir diye soracaktım sonuçta kaç yıllık arkadaşısın."
"Onun canı sıkıldığında gittiği bir park var orada olabilir."
"Tamam da ben kaç gündür şunu düşünüyorum, Irem'in senin arkadaşın olduğunu bu zamana kadar neden hiç fark etmedim?"
"Bilmem belkide benim arkadaşlarım hiç umrunda olmamıştır."
"Neyse hadi gidelım şu senin dediğin parka."
"Tamam gidelim."
İkimizde ayağa kalktıktan sonra yürümeye başladık. Ben çok solgundum aslında. Telefonumun titremesi ile kapsamdaki düşünceler telefonuma kaydı.
"Duyuru" grubundan 1 yeni mesaj
Azra: selamAzra: bir şey sorcam Irem'ı gören var mi?
_
Sizce bölüm nasıl olmuş?
Sizce kitap nasıl gidiyor?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
(Askıya Alındı)YILDIZLARIN İÇİNDE KAYBOLAN AY |Texting|
ChickLitUmutlar yok olduğunda, dünyadan bıktığında, hayatının sonra erdiğini düşündüğün zaman gerçek hayatın başlar. Noktanın konulduğu yerden yeni hayatlar çıkar. Belkide çıkan hayat senin yeni bir başlangıç yapmana yardım edecek o kişidir. Kim bilir... In...